فرض کنیم در هر تجارتی ۱۰۰ واحد سود باشد و آراد هم فقط یک نفر باشد.
یک نفر تمام وقتش را هم که بگذارد می شود ۱۰۰ واحد سود.
اما آراد امروز از هر فردی که مانند شما وارد می شود و آراد کمک می کند تا او تاجر شود ۲۰ درصد از سود یا همان ۲۰ واحد را می گیرد.
پس کافیست آراد ۵ نفر را تاجر کند تا سودش شبیه یک نفرش باشد و هر چه از ۵ نفر بیشتر شود سود آراد بیشتر خواهد شد.
پس اگر این آراد یک نفره فقط ۱۰۰ نفر را داشته باشد که از هر کدام به طور متوسط ۲۰ بگیرد می شود ۲۰۰۰ و اگر تنها بود می شد ۱۰۰.
آیا شما اگر راهی که حداقل ۲۰ برابر سود در آن باشد را رها می کنید و راه کم سودتر را بر می گزینید؟
فرض کنیم آراد نیرو برای تجارت بگیرد.
حال فرض کنیم آراد یک نفر نباشد و نیرو بگیرد برای تجارت هایش.
آیا قبول دارید از ۱۰۰ واحد سود حداقل باید ۲۰ واحدش را به نیرو بدهد و صرف هزینه های مختلفش کند؟
پس می ماند ۸۰ واحد سود.
اگر آراد ۱۰۰۰ نیرو بگیرد می شود ۸۰ هزار واحد سود.
حال تصور کنید آراد به جای هر نفر که داخل آراد است تنها ۲۰ نفر به صورت تاجر مستقل بگیرد.
در این حالت سود آراد می شود ۴۰۰ هزار واحد سود یعنی ۲۰ نفر ضربدر ۱۰۰۰۰ نفر ضربدر ۲۰ واحد سود.
پس در این حالت هم سود آراد می شود ۵ برابر سود حالت قبل.
هیچ محدودیتی در تجارت مستقل برای آراد نیست.
زمانی که آراد نیروی دفتری بگیرد محدودیت های مکانی دارد اما وقتی تاجر مستقل داشته باشد محدودیت مکانی ندارد.
به طور مثال آراد نیت دارد حداقل ۱۰۰ هزار تاجر آرادی داشته باشد.
آیا امکان برقراری چنین نیتی در یک شهر حتی تهران ممکن است؟
نیست چون این ظرفیت از کل کشور بر می آید اما از یک شهر نه.
از سوی دیگر خیلی ها دوست ندارند نیروی یک نفر دیگر باشند و سلیقه شان حرکت فردیست.
پس ساختن ۱۰۰ هزار تاجر مستقل راحت تر از ساختن هزار تاجر در داخل یک یا چند دفتر است.
سود ۱۰۰ هزار تاجر مستقل برای آراد می شود ۲ میلیون واحد سود و هزار نفر در داخل مجموعه می شود ۸۰ هزار تا.
پس حکم عقلی آنست که آراد به دیگران یاد دهد، در کنارشان باشد، خودش هم مجری باشد و به تاجرانش در اجرا کمک کند تا سودش چند صد برابر حالتی باشد که بخواهد فردی کار کند.
اینگونه نیست که آراد خودش تاجر نباشد.
در حال حاضر بیش از ۱۰۰ مدیرگروه تجاری داریم که هر کدام خودشان تاجر یک یا چند محصول هستند و در کنار هر تاجر تازه وارد و قدیمی قرار می گیرند تا او را هم به سود بیشتری برسانند پس این سخن که چرا آراد خودش تجارت نمی کند از پایه و اساس غلط است چرا که آراد خودش هم تجارت می کند.
سود آراد چند بخشی است.
پس یک سود آراد از تجارت های خودش می باشد و سود دیگر از تجارت های تاجران آرادی.
از سود خودش ۱۰۰ درصد نصیبش می شود که بخشی را به مدیرگروه ها و سایر افرادش می دهد و از تجارت تاجران آرادی ۲۰ درصد سهم می برد.
به نظرتان شما در آینده چه می کنید؟
به نظر شما آیا وقتی در تجارت قوی تر شدید تنهایی تجارت می کنید یا نیروهایی می گیرید تا برایتان تجارت کنند و حتی حاضرید درصدهایی از سودتان را به آنها بدهید؟
می گویید یقینا نیرو می گیرم چرا که تنهایی مگر چند ساعت در روز وقت دارم؟ ۱۰ ساعت.
۱۰ تا نیرو می گیرم می شود ۱۰۰ ساعت.
نصف من هم که سودآور باشند می شود ۵۰ ساعت فعالیت خوب تجاری و ۵ برابر بیشتر از تنهایی است.
اگر توان داشته باشید که به جای ۱۰۰ نفر هزار نفر یا صد هزار نفر را به این کار دعوت کنید و کنارشان باشید و از هر کدام ۲۰ درصد سود بگیرید آیا این کار را نخواهید کرد؟
یقینا شما هم راه آراد را خواهید رفت.