ابتدا اجازه دهید توضیح مختصری راجب به قند و شاخصهای آن بدهیم سپس به کشمش میپردازیم.
قند طبیعی شامل سه دسته میشود که اولین آن گلوکز است دومین قند طبیعی که قند مورد نظر ماست قند میوه میباشد که به آن فروکتوز میگویند و سومین آن که قند شیر و لبنیات میباشد ساکروز میگویند.
نکتهای که حائز اهمیت می باشد سرعت آزاد شدن قند پس از مصرف کربوهیدرات میباشد که به آن شاخص گلیسمی یا GI (Glycemic Index) میگویند.
این شاخص به ما میگوید که پس از مصرف محصول آیا قند سریعا در بدن آزاد میشود یا خیر و بدن با واکنش سریعی مقدار زیادی انسولین تولید میکند یا خیر؟
برای شاخص گلیسمی عدد 1 تا 100 را در نظر گرفته اند که مواد غذایی کمتر 55 دارای شاخص گلیسمی پایین و مواد غذایی بیش از 70 دارای شاخص گلیسمی بالا و مواد غذایی بین 56 تا 69 در دسته متوسط قرار میگیرند.
البته عوامل دیگری از جمله روش پخت و پز یعنی هر چه محصول پخته تر شود دارای شاخص گلیسمی بالاتر میباشد و رسیده بودن میوه به طوری که هر چه رسیده تر باشد بر افزایش شاخص گلیسمی تاثیر خواهد گذاشت، بر روی این شاخص اثرگذار خواهند بود.
همچنین شاخص گلیسمی خود بر احساس سیری تاثیر گذار است بدین نحو که هر چه این شاخص کمتر باشد احساس سیری بیشتر و احساس ضعف کمتری پس از مصرف داریم.
خوشبختانه کشمش در دسته متوسط قرار می گیرد یعنی میزان آزاد شدن قند آن در بدن تقریبا به صورت یکنواخت میباشد و مقدار قند موجود در کشمش به ازای هر 100 گرم، 59 گرم میباشد که عدد خوبی است و هر چه باشد قند طبیعی است که با خیال راحت می توان آن را جایگزین قند و شکر مصنوعی کرد به خصوص برای ما ایرانی ها که در مصرف قند همراه با چای زیاده روی میکنیم.
در پایان ذکر این نکته الزامی است که کشمش دارای فیبر فراوانی است که این موضوع باعث احساس سیری و عدم پرخوری میشود یعنی ما با مصرف کشمش یک تیر و دو نشان زدهایم هم قند زیادی مصرف نکردهایم و هم سریع سیر شدهایم.