اگر شما صاحب یک شغل یا کسب و کاری هستید که با حوادث گوناگونی در تماس است پیشنهاد ما به شما ایجاد یک سیستم اعلام حریق و اطفاء حریق مبنی بر استانداردهای ملی است تا بتوانید از خطرات مالی و جانی فراوانی جلوگیری بعمل آورید. استانداردهای سیستم های اعلام و اطفاء حریق انواع متفاوتی دارد که در زیر به توضیح برخی از آنها می پردازیم.
استانداردLPCB که این استاندارد می تواند علاوه بر صرفه جویی در مصرف زمان خسارتهای مالی و اقتصادی ناشی از رعایت نکردن اصولی مواد و مصالح ایمنی را کاهش دهد.
این استاندارد برای هر سیستمی که مورد تاییدش باشد یک گواهینامه صادر می کند که باعث می شود مصرف کنندگان با رعایت الزامات و اطلاع از آیین نامه ها خیال راحت تری داشته باشند.
- بیشتر بخوانید: اطفا حریق
استاندارد NFPA که این استاندارد بخاطر در بر گرفتن تمامی قوانین بعنوان استاندارد مرجع در بین تمامی استانداردها شناخته می شود و دارای نامهای مختلفی است یکی از آنها NPFA72 می باشد که طبق این آیین نامه مکان نصب، بررسی عملکرد، آزمایش و نظارت بر سیستم ها و بررسی هشدارهای آتش سوزی اجرا می شود.
بطور کلی سیستم NPFA72 ویژگیهای سیستم اعلام حریق خودکار را بررسی و آیین نامه ای در خصوص اصلاح یا بروز رسانی کردن سیستم ارائه می دهد.
استانداردBS_EN54 این استاندارد یک استاندارد ضروری و اجباری در اتحادیه اروپا است بر طبق این استاندارد دو گواهینامه برای محصولات ارائه می شود اولی گواهینامه محصول است که عملکرد ثابت محصول را نشان می دهد و دومی گواهینامه FP که عملکرد محصول را تأیید می کند.
این استاندارد علاوه در اروپا در کشورهایی نظیر ایران آمریکا آفریقای جنوبی و غیره نیز استفاده می شود برد محصولات تحت این استاندارد برای دتکتور دودی به مساحت 80 مترمربع و برای دتکتور حرارتی 30 متر مربع است. استانداردBS5839 که این استاندارد علاوه بر سیستم های اعلام حریق دزدگیر ساختمان را نیز در بر می گیرد.
طبق دستورالعمل های این آیین نامه در آشپزخانه باید از دتکتور HF و در پارکینگ باید از دتکتورHR استفاده شود همچنین در یک ساختمان هر طبقه باید روی زون جدا قرار بگیرد مگر اینکه بیشتر از 2000 متر مربع باشد در سقف حیاط خلوتها و آسانسورها نیز باید روی یک زون جدا قرار بگیرند و حتما باید در موتور خانه ها و آسانسورها دتکتور دودی و حرارتی نصب شود.
به طور کلی همه استانداردهای اعلام و اطفاء حریق از این قوانین پیروی می کنند و با تعبیه آنها در ساختمان ها می توانند از بسیاری از خطرات مالی و جانی جلوگیری بعمل آورند.
سیستم های اعلام حریق و اطفاء حریق
در بسیاری از ساختمان های اداری مسکونی تجاری صنعتی و غیره سیستم های اعلام حریق و اطفاء حریق یکی از ضروریات واجب در حفظ ایمنی افراد و اموال می باشند که گاهی بی توجهی به آنها سبب ایجاد خسارت و صدمات جبران ناپذیری می شود.
سیستم های اعلام حریق با تشخیص به موقع آتش سوزی می توانند از طریق آژیر ساکنان را خبردار کنند این سیستمها طوری طراحی شده اند که باعث حفاظت جان اشخاص و همچنین حفاظت از اموال آنها می شود سیستمهای اعلام و اطفاء به دو دسته انفردای و مرکزی تقسیم می شوند. در سیستم اعلام حریق انفرادی هنگام وقوع حادثه با لامپ چشمک زن یا با روشن شدن آژیر، حریق را اعلام می کند.
در سیستم اعلام حریق مرکزی در همان لحظات اولیه شروع آتش سوزی محل موردنظر شناسایی شده و اطلاعات به تابلوی مرکزی فرستاده می شود و با به صدا در آمدن صدای آژیر این سیستم خانگی، ساکنین از این حادثه با خبر می شوند و به وسیله تلفن به مرکز آتش نشانی خبر می دهد.
سیستم های اعلام حریق مرکزی خود نیز به دو دسته دستی و اتوماتیک تقسیم می شوند. در سیستم اعلام حریق دستی کار تشخیص حریق به دست انسان سپرده می شود و عملا بدون حضور نیروی انسانی هیچ کاربرد خاصی ندارد،
مثلاً کپسول های آتشنشانی انواع سیستم های اطفاء حریق دستی، عبارت است از خاموش کننده های پودری، حاوی کف، دی اکسیدکربن، حاوی ترکیبات هالوژنه.
در سیستم های اعلام حریق اتوماتیک با صدا در آمدن صدای آژیر، تماس خودکار با آتش نشانی، روشن شدن تابلوهای خروج اضطراری، فعال سازی سیستمهای اطفای حریق، از قفل خارج شدن یا قفل شدن درهای مختلف، همه و همه بدون نیاز به حضور نیروی انسانی می باشد.
سیستم های اعلام و اطفاء حریق اتوماتیک نیز به دو دسته متعارف و آدرس پذیر تقسیم می شوند که هر کدام را به صورت مختصر توضیح می دهیم.
در سیتسم اطفاء حریق متعارف از قدیمی ترین سیستم های اعلام حریق می باشد. در این سیستم چندین دتکتور و شاسی یک منطقه را پوشش می دهند در قالب یک مدار به صورت خطی به تابلوی کنترل مرکزی وصل می شود.
اصول تشخیص حریق در سیستم اطفاء حریق آدرس پذیر مشابه سیستم متعارف است با این تفاوت که هر کدام از دتکتورها دارای آدرسهای متفاوتی هستند که از طریق آن تابلوی کنترل مرکزی قادر به تشخیص آنها می باشد و مدار کشف در این سیستم ها به صورت حلقه ای است که از تابلوی مرکزی شروع و به همان جا ختم می شود.
از انواع سیستم های اطفاء حریق اتوماتیک می توان به سیستم اطفاء حریق اتوماتیک گازی هالون، اطفاء حریق اتوماتیک آبی اسپرینکلر، اطفاء حریق اتوماتیک پودری یا ذرات معلق و اطفاء حریق پودری فوم اشاره کرد.
سیستم اعلام حریق و اطفاء حریق از اجزای متفاوتی تشکیل شده است از جمله یک مرکز کنترل که در واقع مغز سیستم است، تجهیزات ورودی شامل دتکتورها و شاسی، تجهیزات اعلام حریق توسط آژیر و فلاشرها، لامپ چراغ قوه ، چراغ چشمک زن و جدا کننده اتصال کوتاه دتکتورها وظیفه شناسایی حریق را به عهده دارند و دارای مختلفی از جمله دودی حرارتی شعله ای و گازی هستند.
شاسی های اعلام حریق زمانی استفاده می شود که دتکتورها قادر به شناسایی حریق نیستند و معمولا یکبار مصرف هستند و بعد از استفاده دوباره جایگزین می شوند.
آژیر اعلام حریق وظیفه ایجاد صدا و هشدار را به عهده دارد آژیرها معمولا باید در مکان هایی نصب شود که در آنجا صدا انعکاس می یابد. چراغ ریموت محل دقیق آتش سوزی را با رنگ سبز نشان می دهد، چراغ چشمک زن مانند آژیر پلیس است که به رنگ قرمز می باشد و به فلاشرها معروف است. جدا کننده های اتصال کوتاه قادر هستند تا سیستم فرمان را به طور موقت قطع کنند.
حریق از سه قسمت سوخت حرارت و اکسیژن ایجاد می شود. برای اطفای حریق اول باید درجه حرارت را به زیر نقطه اشتعال برسانیم بعد اکسیژن محیط را به حدی کاهش دهیم تا از ادامه و گسترش آتش سوزی جلوگیری شود.
برای پایین آوردن اکسیژن می توانیم از گازهای خنثی مثل دی اکسید کربن استفاده کنیم سپس به اعلام حریق پروتک از طریق از بین بودن مواد قابل اشتعال اقدام کنیم.
در واقع موادی که برای اطفاء حریق مورد استفاده قرار می گیرند یا موادی هستند که برای سرد شدن آتش استفاده می شوند یا موادی هستند که به عنوان رقیق کننده هوا یا به صورت خفه کننده وجود دارند.
برای تهیه و خرید هر گونه سیستم اعلام و اطفاء حریق در انواع مختلف می توانید به سایت ما مراجعه و از طریق همین صفحه اقدام به خرید آن کنید. همچنین مشاوران ما در مجموعه ما آماده پاسخگویی به سوالات شما مشتریان عزیز می باشند و شما را در جهت انتخاب بهترین سیستم های اعلام و اطفاء حریق یاری می کنند.
