به مسجد می رود معنا کند روح عبادت را به مسجد می برد با خود علی امشب شهادت را دلیل محکمی دارد اگر در داخل محراب فُرادی می کند در سجده دوم، جماعت را
و اینگونه است که قلب رمضان در شب های قدر می تپد تا خون علی علیه السلام را در میان رگ های تمام عاشقانش تقسیم کند. مولای متقیان، یاور یتیمان؛ امام علی علیه السلام فرزند کعبه و اولین شهید محراب، حقیقتی بزرگ به درخشندگی خورشید است که مانند موجی در دریای بیکران انسانیت گسترش یافت و تا سواحل دور دستِ کمال پیش رفت. صالح المومنین حیدر علیه السلام درس آزادگی، گذشت، فداکاری و خدا دوستی را با سیره و سبک زندگی خود در همه عرصه ها به تمام انسان های آزاده آموخت.
بی علی اصلِ پرستش باطل است بی علی هر کس بمیرد جاهل است بی علی تقوا، گلی بی رنگ و بوست بندگی همچون نماز بی وضوست
در دومین شب از لیالی پرفضیلت قدر، امید است که با احیای این شب عظیم و نورانی و تفکر در باب خود شناسیِ به درک شب قدر نیز نائل آمده و با زدودن آینه دل از زنگار معصیت و توبه و راز و نیاز به درگاه ربوبیت، بهترین توشه را از این خوان گسترده الهی در این شب ها و روز های پر فضيلت ماه خوب خدا برای سعادت دنیا و آخرت خود برگیریم.
این چشم ها به راه تو بیدار مانده است
چشم انتظارت از دم افطار مانده است
برخیز و کوله بار محبت٬ به دوش گیر
سر های بی نوازش بسیار مانده است
با تو چه کرده ضربه آن تیغ زهردار
مانند فاطمه تنت از کار مانده است
آنقدر زخم ضربه دشمن عمیق هست
زینب برای بستن آن زار مانده است
آرام تر نفس بکش٬ آرام تر بگو
چندین نفس به لحظه دیدار مانده است
