بزرگترین شرکای تجاری ایران در آسه‌آن

کدام یک از کشورهای عضو آسه‌آن در حال حاضر از ایران خرید می‌کنند؟ ما می‌توانیم با استفاده‌ها از همین پتانسیل‌ها و توانایی‌ها کشورهای دیگر را هم وارد بازی خودمان بکنیم، به‌گونه‌ای که آن‌ها هم از ما خرید کنند. وقتی از آسه‌آن صحبت می‌کنم، فقط آن ده کشور اصلی مدنظر من است، نه ASEAN+6. چون شش کشوری که بعدها اضافه شدند، عضو آسه‌آن نیستند، بلکه فقط با آن همکاری می‌کنند.

اعضای ثابت آسه‌آن همان ده کشور اولیه هستند و از بین این ده کشور، ما بیشترین صادرات را به تایلند داریم. هر چند که ایرانی‌ها تایلند را برای موضوع دیگری می‌شناسند. تایلند در موقعیت ویژه‌ای قرار گرفته و کشور بسیار زیبا و ثروتمندی است که به‌راحتی می‌توان از آن‌ها پول گرفت. سنگاپور هم همین‌طور است و با اینکه فقط پنج میلیون جمعیت دارد، اقتصاد آن فوق‌العاده قدرتمند است؛ به این علت که در شاهراه اقتصادی دنیا قرار گرفته و هر کدام از کشتی‌هایی که بخواهند به سمت شرق آسیا بروند، باید از تنگه‌ای عبور کنند که در کنار سنگاپور است. مالزی، اندونزی و ویتنام هم از جمله کشورهای حوزه آسه‌آن هستند که می‌توانیم در آن‌ها خوب کار کنیم و مانور بدهیم.

آیا فیلیپین مقصد مناسبی برای تجارت است؟

بعضی از تاجران گمان می‌کنند که چون فیلیپین نسبت به سایر کشورهای آسه‌آن، در نقطه دورتری قرار گرفته، پس کسی به سراغش نمی‌رود و بنابراین گزینه خوبی است. در حالی که چنین تفکری غلط است؛ چون فیلیپینی‌ها تاجر نیستند. اگر می‌خواهید در مدیریت صنعتی قدرتمند بشوید، باید به آلمان بروید. [av_notification title='' color='blue' border='solid' custom_bg='#444444' custom_font='#ffffff' size='normal' icon_select='yes' icon='ue803' font='entypo-fontello' admin_preview_bg=''] اگر یک سال در شهر کلن بمانید که مرکز مدیریت صنعتی است، صنعت‌کاری حرفه‌ای می‌شوید. اما اگر می‌خواهید تاجر بشوید، باید به سنگاپور بروید و اگر می‌خواهید ملوان یا دریانورد بشوید، به فیلیپین بروید. [/av_notification] چون اکثر دریانوران، کاپیتان‌ها و نیروهای خدماتی کشتی اهل فیلیپین هستند که در نقاط مختلف جهان مثل آمریکا، ژاپن و به‌خصوص چین کار می‌کنند.

مقایسه وضعیت اقتصادی چین و ایران

هر محصولی را که در چین عرضه کنید، چینی‌ها خریدارش هستند؛ چون جمعیت بالایی دارند. اما درصد بیکاری در چین با دو میلیارد جمعیت چقدر است؟ اگر درصد بیکاری ایران با هشتاد میلیون نفر جمعیت را در چین پیاده کنیم، چه بلایی بر سر چینی‌ها می‌آید؟ من در سال ۱۳۸۵ نمایندگی برندی را در مشهد داشتم. به یاد دارم که وقتی به کارخانه آن‌ها رفتم، دیدم بیست درصد کارگران آن‌ها چینی هستند، آن هم در وضعیتی که حتی به آن کارگران حقوق هم نمی‌دادند. در آن زمان که حقوق کارگران معمولی هشتصد هزار تومان بود، به کارگران چینی صد هزار تومان حقوق می‌دادند، البته همراه با جای خواب و غذا. آن‌ها هم با همین شرایط کار می‌کردند و اعتراضی نداشتند. در سالیان گذشته می‌دیدید که افغان‌ها برای کار به ایران می‌آمدند، اما الان اوضاع بسیار بد شده و ایران در مقایسه با سایر کشورها بدترین وضع اقتصادی را دارد. درست است که قیمت‌ها ارزان است، اما وضعیت خوبی نداریم. پس باید به فکر خودمان بیفتیم. وضعیت کشور و دولت که در اختیار ما نیست، دولت با مذاکرات و ارتباطاتی که دارد، کار خودش را پیش می‌برد. اما آیا ما باید صبر کنیم و ببینیم که آیا برجام موفق می‌شود یا نه؟ مگر ما چقدر عمر داریم؟ بازی زودتر از آنچه فکر می‌کنید، به پایان می‌رسد، پس باید فکری بکنید.