مکان مذاکره
اگر در دفتر شخص دیگری باشید، به شرایط احاطه ندارید و مسلط نیستید. پس میزبان بودن یک برد است. با اینکه شما همان آدم هستید و قرار است همان لباس را بپوشید، همان مذاکره است، همان فن بیان و زبان بدن را دارید، اگر در زمین شما باشد، به یک نتیجه منجر می‌شود، اما اگر در زمین طرف مقابل باشد، حاصل کار چیز دیگری خواهد بود. اگر در زمین شما باشد، کسی جرأت نمی‌کند به شما توهین کند و شما را مسخره کند، اما در زمین طرف مقابل، هر اتفاقی ممکن است بیفتد، او می‌تواند چند نفر دیگر را هم‌زمان با شما دعوت کند و اینجا شما دیگر آن اقتدار قبلی را نخواهید داشت. وقتی بازی در زمین شما باشد، بازی هم در اختیار شماست. وقتی این شخص بیاید، شما می‌توانید فردی قوی‌تر از او را هم به دفترتان دعوت کنید و او را نابود کنید؛ انگار به او می‌گویید: «شما که عددی نیستید، فلانی هم اینجاست». پس بازی باید در زمین شما باشد. می‌توانید بگویید: «عذرخواهی می‌کنم، چون هر روز جلسه می‌روم و افراد بسیاری با من ارتباط برقرار می‌کنند و من را دعوت می‌کنند، متأسفانه فرصت نمی‌کنم به شهرهای مختلف بروم. برای همین افراد مختلف را دعوت می‌کنم و در خدمت آن‌ها هستم، شما هم تشریف بیاورید تا با همدیگر گفتگویی داشته باشیم». اگر پافشاری کنید، موفق می‌شوید.
عقد قرارداد تجاری
من با وجود سن کمی که دارم، غول‌هایی از تجارت ایران را به شرکت خودم دعوت کردم که شاید باور نکنید. شخصی را به دفترم آوردم که سوپرمیلیاردر بوده و با او قرارداد بستم اما اگر به دفتر خود او می‌رفتم، نمی‌توانستم قرارداد ببندم. من همان آدم هستم، همان لباس را می‌پوشم و همان گفتگو را خواهم داشت، اما اگر در آن جلسه میزبان نباشم، نمی‌توانم قرارداد ببندم. هیچ‌گاه نباید به دفتر طرف مقابل بروید و هیچ اجباری هم ندارید، مگر اینکه بسیار حرفه‌ای شده باشید. وقتی فوق حرفه‌ای باشید، به دفتر او می‌روید، قرارداد را می‌بندید و تمام است. چون شناختی از مخاطب‌تان دارید و می‌دانید در مقابل شما عددی نیست و الان به قدری دیتا و اطلاعات دارید که در گفتگو بازی را ببرید.
[audio mp3="https://s3.eu-1.jeyserver.com/aradbranding-fa-wp-content/uploads/2019/10/ZM980510-01-07.mp3"][/audio]
