چرا مردم عادی به ثروتمند شدن فکر نمی کنند
اکثر مردم ثروت را به اندازه برطرف کردن نیاز روزمره می خواهند و زمانی که به آن حد لازم برسند، از کسب ثروت بیشتر دست برمی دارند و به تفریح و خوشگذرانی می پردازند. به طور مثال اگر شخصی ماهانه ۵ یا ۱۰ میلیون تومان درآمد داشته باشد و با آن پول بتواند نیازهای خود و خانواده را تامین کند، با پیشنهاد اینکه ساعات کاری خود را روزانه دو یا سه ساعت بیشتر کنید تا به درآمد ۱۵ میلیون تومانی برسید، هیچ رغبتی نشان نمی دهند. اکثر مردم به همین شکل هستند و اصطلاحی دارند که می خواهیم زندگی کنیم و منظورشان از این جمله این است که دوست داریم از زندگی لذت ببریم. به همین دلیل ضرورت ثروتمند شدن به درستی درک نشده است، و تا زمانی که یک مسئله به درستی درک نشود، واکنش درستی نسبت به آن مسئله انجام نخواهد شد. بسیاری از مردم فقر را یک مریضی نمی دانند، به عنوان مثال شخصی که سردرد دارد، بیمار است، در صورت متوجه شدن فرد نسبت به بیمار بودن خود، به دنبال اولین چیزی که می رود درمان سردرد خویش است.اگر فرد بیمار، داروی درد خود را بشناسد با مصرف کردن سعی برای درمان بیماری می کند و اگر دارویی را نشناسد یا نداشته باشد، در پی دکتر میگردد تا راهنمایی بگیرد که در ازای دردی که دارد چه دارویی مصرف کند.
مردم این مسئله را در مورد دردهای جسمی به راحتی متوجه می شوند و زمانی که مشکل کوچکی در جسم خود احساس کنند به دنبال درمان هستند.
اما فقر را به عنوان یک درد نمی شناسند تا به دنبال درمان باشند.
به خاطر باورهای غلطی که به مردم القا شده است، عموما این مسئله در افراد مذهبی بیشتر می باشد.
همیشه مسئله طوری مطرح شده که باید به فکر آخرت باشید، و مردم متوجه نشده اند که آخرت خوب در گرو دنیا خوب است.
طبق این آیه مبارک که خداوند می فرماید:
ربنا آتنا فی الدنیا حسنهً و فی الآخره حسنه و قنا عذاب النار
طبق این آیه، خداوند دنیا را مقدم بر آخرت قرار داده است.
آخرت دلیل است، یعنی هدف آخرت بوده و این هدف میسر نمی شود مگر به واسطه دنیا
از این رو خداوند می فرماید:
الدنیا مزرعه الآخره : یعنی دنیا مزرعه آخرت است.
پس اگر شخصی در دنیا به درستی کشت نکرده است، در آخرت چه چیزی را می خواهد برداشت کند؟
طبق تفسیر و ترجمه قرآن کریم که درباره متقین صحبت می کند، به سه اصل اشاره شده است:
ایمان به غیبانفاق از آنچه که به دست می آورند
کسی که ثروت زیادی کسب نکرده، چیزی برای انفاق کردن ندارد.
طبق آیه دیگری از قرآن کریم:
لن تنالوا البر حتی تنفقوا مما تحبون و ما تنفقو من شیء فان الله به علیم
شما هرگز به مقام نیکوکاران و خالصان خدا نخواهید رسید، مگر از آنچه دوست دارید و محبوب شما است در راه خدا انفاق کنید، و از آنچه انفاق کنید خدا بر آن آگاه است.
بارها در قرآن خداوند درباره انفاق صحبت کرده است.
اما اگر اکثر اموال انسان های مذهبی را بررسی کنید، ده نفر از آنها به اندازه یک کافر ثروت ندارند.
دین انسان را فقط به آخرت نمی رساند، بلکه یک حقیقت جامع است که در تمام زندگی از ابتدا تا آخرت را در برمی گیرد.
وقتی این را به درستی درک نکرده ایم، ثمره این باور غلط در نهایت به عمری اشتباه زندگی کردن می رسد.
