محصولات پردرآمد به چه دسته هایی تقسیم بندی می شوند؟
ما هزاران نوع محصول داریم. اگر بخواهیم نام تک تک آنها را بگوئیم، ساعت ها نیاز است. اما یک سری دسته بندی های کلی وجود دارد که ما می توانیم محصولات را در این دسته ها جای دهیم. محصولات مواد غذایی، محصولات گروه سلامت و پزشکی، محصولات گروه مصالح ساختمانی، محصولات گروه ورزش و ... که این دسته ها هر کدام دنیای متفاوتی دارند. و این موارد جزئی و بسیار مهم هستند. به عنوان مثال، کسی می خواهد در زمینه خشکبار فعالیت کند. وقتی در این موضوع پیش می رویم و از فرد می پرسیم منظورت از خشکبار چیست؟ می گوید آجیل و هر نوعی که بتوانیم در این گروه قرار دهیم. در صورتی که خشکبار بالای ۵۰ نوع محصول خاص و ریز دارد که هر کدام دنیای متفاوت خودش را دارد. بازار، نحوه فروش، نحوه پول گرفتن، جامعه هدفشان متفاوت است. و این تفاوت ها هستند که افراد را موفق یا غیرموفق می کنند. [av_notification title='' color='orange' border='' custom_bg='#444444' custom_font='#ffffff' size='large' icon_select='no' icon='ue800' font='entypo-fontello' admin_preview_bg=''] آرد یک نمونه محصول است که بسیاری از افراد فکر می کنند که محصول سختی است اما یک محصول بسیار مناسب برای صادرات مخصوصا به کشورهای عربی است. [/av_notification]پارامترهای انتخاب محصول
در ادامه چند شاخص مهم برای انتخاب محصول در ایران آمده است که قابل تامل هستند.جامعه هدف
اصلی ترین و مهم ترین شاخصه می تواند جامعه هدف شما باشد. وقتی ما تصمیم می گیریم محصولی را برای کار و صادرات انتخاب کنیم، باید اول مشخص کنیم که قرار است این محصول به کجا فروخته شود؟ مقاله های زیادی در مورد تولیدات، تولیدی ها و کارآفرینی صحبت شده است. به عنوان مثال شما محصول گلخانه ای خیار را در نظر بگیرید.
شما وقتی یک گلخانه ای دارید و قصد فروش محصولات این گلخانه را دارید، باید جامعه خودتان را مشخص کنید. قصد دارید محصول را در شهر، یا منطقه یا استان خودتان بفروشید. یا می خواهید در شهر و سطح کشور بفروشید. یا می خواهید به کشورهای اطراف صادر کنید؟
این شاخصه بسیار مهم است زیرا باعث می شود که در سطح درآمدتان کمک کند و بفهمید تا چه اندازه می خواهید درآمد داشته باشید یا می توانید داشته باشید.
تعداد رقبا
شاخصه دوم که بسیار حائز اهمیت است، تعداد رقبای شما در آن حوزه کاری است. در حال حاضر، بسیاری از محصولات در ایران اشباع شده است. کار کردن با آن محصولات نشدنی نیست چرا که ما هیچ وقت هیچ محصولی را رد نمیکنیم. اما تعداد رقبای زیاد یک محصول، باعث می شود سود هایی که در آن محصول وجود دارد بین آن افرادی که در آن حوزه کاری فعال هستند، تقسیم شود. و طبیعتا هر چه رقبا بیشتر باشند سود شما از فروش آن محصول کم و کمتر خواهد بود.میزان رشد محصولات
پارامتر آخری که قابل ذکر است، بحث میزان رشد محصول در سال های اخیر است. بعد از بررسی یک سری از محصولات می فهمیم که در پنج سال اخیر، در بحث فروش چه بازار داخل و چه در صادرات، رشد منفی دارد. که دلایل زیادی دارد. مثلا اگر شما فقط بازار داخل را در نظر بگیرید، فرع هایی که در فرهنگ مصرف و استفاده مردم به وجود می آید، باعث می شود که یک محصول در مقطعی فروش خیلی خوبی داشته باشد و بعد از مدتی فروش آن کاملا از بین برود.
به طور مثال، محصولی مانند نگاتیوهای دوربین های عکاسی. وقتی به ۱۰، ۱۵ سال پیش نگاه می کنیم نگاتیو دوربین عکاسی فروش و استفاده بسیار بالایی داشت. اما با بهبود و پیشرفت تکنولوژی، یک سری از محصولات تولید و فروششان متوقف شد. یا خیلی کم شد.این سه شاخصه می توانند شاخص های اصلی شما برای انتخاب محصول باشند. که در نهایت به شما در داشتن درآمد خوب کمک کند.
امروزه، محصولاتی هستند که بعضی از افراد انتخاب می کنند که بسیار پردرآمد هستند. مانند محصولات پتروشیمی، مواد غذایی که نیاز اصلی هر انسانی است. و اذهان به این سمت می رود که بهتر است کار صادرات را با این نوع محصولات شروع کنند. آیا این محصولات آن چنان که به نظر می آیند پردرآمد هستند یا خیر؟
در پردرآمد بودن محصولات پتروشیمی هیچ شک و شبهه ای وجود ندارد. اگر بزرگترین محصولات صادراتی ایران را بعد از محصولات نفتی بررسی کنید، به محصول زعفران، پسته می رسید. این ها محصولات پردرآمدی هستند اما یک سری باورهای غلط در عموم مردم وجود دارد.
فروش محصولات نفتی و پتروشیمی در انحصار دولت است. و افراد عادی نمی توانند در این زمینه فعالیت کنند. ما نمی توانیم نفت، گازوئیل، و حتی فرآورده های نفتی را بفروشیم.
صادرات فرش، زعفران، پسته را اگر بررسی کنید می فهمید که بسیار بازار بزرگی شده است که نمی توانید به راحتی در این حوزه ورود کنید یعنی این بازارها اشباع شده است.
وقتی از باور غلط صحبت می کنیم منظور این است که؛ سراغ محصولی نروید که نتوانید از عهده آن بربیایید. یا در انحصار دولت هستند. محصولاتی مانند آهن، سنگ آهن، قند و شکر، گندم. اینها محصولات استراتژیکی هستند که فروش این محصولات به عهده دولت است و افراد عادی توانایی فعالیت در این زمینه ها را هیچ وقت نخواهند داشت.
صرفا دانستن این که محصولات پردرآمدی هستند اشتباه است. باید بررسی کنید رقبای شما چه کسانی هستند. طبیعتا یک فرد عادی، کسی که هیچ تجربه خاصی در صادرات محصولات ندارد، توانایی رقابت با دولت را نخواهد داشت.
صادرات محصولاتی مانند زعفران، پسته، فرش دستبافت که پیش تر نیز به آنها اشاره شد، تقریبا غیرممکن است. چون این کار اشباع شده است. مگر اینکه شما تولیدکننده آن محصول باشید.
مثلا شما تولیدکننده پسته هستید و در سطح خیلی خوبی در حال تولید کردن هستید. این موضوع با کسی که از صفر می خواهد شروع کند و هیچ شناختی نسبت به پسته ندارد، متفاوت است.
پس برای انتخاب محصول به باورهای عموم مردم توجه نکنید. شما برای انتخاب محصول باید مشاور داشته باشید. باید بر اساس توانایی های فردی و اجتماعی که امروز دارید، محصول انتخاب کنید.
افرادی که در ایران هستند و قصد انتخاب محصول پردرآمدی را دارند، باید به شاخصه هایی که مختص ایران هستند توجه کنند.
پیش تر در مورد شاخصه های اصلی انتخاب محصول صحبت شده است اما در این قسمت به طور تخصصی تر وارد این حوزه می شویم.
شاخصه های محصولات صادراتی
محصول صادراتی، باید از نظر سود به صرفه باشد. هر چه میزان سود بیشتر باشد، طبیعتا درآمد ما نیز بیشتر می شود و میزان رضایتمندی ما از آن کار بیشتر و بیشتر خواهد بود.تامین مواد اولیه در داخل کشور
شاخصه اول، این است که بهتر است مواد اولیه محصول در داخل ایران تامین شود. چرا این پارامتر مهم است؟ به دلیل آن که این مواد اولیه در ایران ارزان تولید می شوند و قیمت پایین تری نسبت به سایر کشورها دارند. مثلا ما یک آب معدنی را در ایران ۱۵۰۰ تومان می خریم. این آب معدنی در عمان، ۱ ریال است. ۱ ریال معادل ۵/۲ دلار آمریکا است. که تقریبا ۳۵۰۰۰ تومان ایران می شود.تحریم
مورد دوم، موانع تحریم ها است. ما چه بخواهیم چه نخواهیم این موانع وجود دارند. بسیاری از تولیدکننده هایی که مواد اولیه محصولاتشان را از سایر کشورها دریافت می کنند گاهی به دلیل این تحریم ها نمی توانند به موقع به مواد دسترسی داشته باشند. یا مجبور هستند به قیمتی بالاتر از واقعیت، آنها را خریداری کنند.
نیروی کار ارزان
شاخصه مهم بعدی، نیروی کار ارزان در ایران است. نیروی کار در ایران نسبت به سایر کشورها ارزان تر از تمام دنیا است. محصولی را که در حال تولید آن هستیم، هر چه نیروی بیشتری درگیر آن شوند، حاشیه سودش بالاتر می رود. به عنوان مثال، محصول سیب را در نظر بگیرید. سیب از درخت چیده می شود و فرستاده می شود. کارگر زیادی نیاز ندارد. نهایتا همان کارگری که سیب را می چیند و در جعبه می گذارد و کسی که ارسال می کند.دوباره همین سیب را نگاه کنید. ابتدا چیده می شود. در سردخانه کارگاه شسته می شود. تبدیل به کمپوت می شود. در قوطی قرار داده می شود. کمپوت بسته بندی می شود. متوجه شدید که تبدیل سیب به کمپوت نسبت به فروش خود سیب چند نیروی اضافه درگیر می شوند. به دلیل اینکه نیروی کار در ایران ارزان است، محصول تمام شده حاشیه سود بالاتری دارد. سیاست هایی که خود دولت تبیین کرده و سیاست های درستی هستند، از خام فروشی یک سری از محصولات جلوگیری می کند. زیرا که سود در فرآوری محصولات است.محصولی مانند سنگ ساختمانی، این محصول وقتی برش خورده به کشورهای دیگر صادر می شود نسبت به صادر کردن آنها به صورت اسکوپ، قابل مقایسه نیست.
یک سری از کشورها این موضوع را متوجه شدند. سنگ را به صورت خام از ایران خرید می کنند. سنگ ها روی کانتینرها و کشتی ها، بدون پوشش بارگیری می شوند. با واتر جت روی عرشه کشتی برش می خورند و در نهایت سنگی که از ایران خریداری شده و خودشان برش داده اند را به اسم سنگ ایتالیایی در بازار هدفشان می فروشند.
وقتی ما خودمان این ظرفیت را ایجاد می کنیم، در واقع ارزش افزوده ایجاد کرده ایم. می توانستیم این فرصت را خودمان برای خودمان ایجاد کنیم. که بتوانیم هم نفرات بیشتری را درگیر کنیم و در نهایت سود بیشتری دریافت کنیم.
