در این مقاله قصد داریم در مورد اصطلاحات پرکاربرد بین المللی بازرگانی صحبت کنیم.
وظایف ده گانه فروشنده و خریدار براساس قاعده پرداخت کرایه حمل کالا تا بندر مقصد CFR : B1 : تعهدات عمومی : خریدار باید بهای کالا را همان طور که در قرارداد فروش ارائه شده پرداخت کند ، هر سندی که توسط خریدار ارائه شود ممکن است به صورت کاغذی یا الکترونیکی به توافق برسد یا در جایی که توافقی وجود ندارد همانطور که مرسوم است .
B2 : تحویل گرفتن : خریدار باید کالا را که تحت A2 تحویل داده می شود و از حامل در محل مقصد و یا در نقطه توافق دریافت نماید . B3: انتقال خطرات : خریدار مسئول تمام خطرات از دست دادن و یا آسیب به کالا از زمانی که آنها تحت A2 تحویل داده شده است ، اگر خریدار نتواند به موقع مطابق با B10 به فروشنده اطلاع رسانی کند که فروشنده را قادر به تحویل کالا مطابق A2 شود خریدار مسئول تمام خطرات از دست دادن و یا آسیب به کالا از تاریخ توافق شده و یا از پایان هر دوره مورد توافق برای تحویل ، به شرطی که کالا تحویلی همان کالای قرارداد شده باشد .
B4: حمل : خریدار هیچ گونه تعهدی نسبت به فروشنده برای قرارداد حمل ندارد . B5 : بیمه : خریدار هیچ تعهدی نسبت به فروشنده برای قرارداد بیمه ندارد . B6 : سند حمل و نقل : خریدار باید اسناد تحویل کالا مطابق با A6 را بپذیرد .
B7 : صادرات / واردات ترخیص کالا : به درخواست فروشنده و خریدار باید به فروشنده کمک کند تا در به دست آوردن هر گونه اطلاعات در مورد ترخیص صادرات که در آن قابل اجرا باشد ، خطر و هزینه در به دست آوردن هر گونه سند و یا اطلاعات مربوط به تمام تشریفات ترخیص صادرات ، از حمل الزامات امنیتی و بازرسی ،مورد نیاز توسط کشور صادرات .
ترخیص واردات در هر نقطه قابل اجرا ، خریدار باید انجام و پرداخت برای تمام تشریفات مورد نیاز توسط هر کشور حمل و نقل و کشور واردات مانند : مجوز صادرات و هر گونه مجوز مورد نیاز برای حمل و نقل ، پاکسازی امنیتی برای واردات و هرگونه تزانزیت ، بازرسی پیش از حمل و نقل و هر محور دیگر .
B8 : چک کردن / بسته بندی / علامت گذاری : خریدار هیچ تعهدی به فروشنده ندارد . B9 : تخصیص هزینه ها : خریدار باید پرداخت : ) تمام هزینه های مربوط به کالا تا زمانی که آنها مطابق با A2 تحویل داده شده است به غیر از آنها که قابل پرداخت توسط خریدار تحت A9 .
B10 : اعلان : خریدار باید در زمان مقتضی و توافق شده به فروشنده اطلاع رسانی کند خریدار حق تعیین زمان برای حمل و نقل کالا و یا نقطه دریافت کالا در بندر مقصد را دارد .
روش فروش براساس قاعده هزینه کالا، بیمه وحمل تا بنادر مقصد CIF: فروشنده کالا را بر روی عرشه کشتی در بندر تعیین شده تحویل می دهد. فروشنده ترخیص کالا برای صادرات، هزینه و عقد قرارداد حمل و بیمه را تا بندر مقصد را بر عهده دارد. ریسک کالا تنها تا زمان تحویل محموله ( بر روی عرشه کشتی ) خریدار بر عهده فروشنده است، فروشنده ملزم به خرید حداقل سطح بیمه است. 
ممکن است که حمل توسط چندین متصدی حمل در بخش های مختلف دریایی صورت پذیرد ، ممکن است در این خصوص در قرارداد فروش توافق لازم را انجام داده باشند ، با این وجود در حالی که چنین توافقی صورت نگرفته است پیش فرض این است که ریسک زمانی منتقل می شود که محموله در اختیار اولین حمل کننده قرار بگیرد .
فروشنده همچنین می بایست قرارداد پوشش بیمه ای مربوط به ریسک از بین رفتن یا ورود خسارت به کالا را که به عهده خریدار است از نقطه تحویل کالا حداقل تا نقطه مقصد کالا منعقد نماید . در قاعده cif اینکوترمز 2020 فروشنده ملزم به تهیه پوشش بیمه ای حداقلی نظیر کلاس c یا شرایط مشابه آن می باشد و الزامی برای تهیه بیمه با پوشش جامع تری نظیر کلاس a ندارد در هر صورت طرفین می تواند توافقی در خصوص پوشش بیمه ای جامع تری داشته باشد .
تفاوت اینکوترمز 2020 و اینکوترمز 2010 : در اینکوترمز 2010 و نسخه های قبلی آن تقسیم اینکوترمز به چهار گروه براساس نقطه انتقال خطر تقسیم شده بودند . E محل فروشنده F مرز کشور فروشنده C مرز کشور فروشنده با پرداخت هزینه های کرایه تا مقصد D مرز کشور خریدار
در اینکوترمز 2010 گروه E EXW گروه F FAS , FCA , FOB گروه C CIF , CFR , CPT , CIP گروه D DDP , DPU , DAP اما اینکوترمز 2020 برخلاف نسخه های قبلی به دو گروه تقسیم شده است تا خطر استفاده از اینکوترمز نامناسب را کاهش دهد . اصطلاحات برای همه شیوه های حمل و نقل EXW, FCA , CPT , CIP , DAP , DPU , DDP
اصطلاحات برای فقط حمل و نقل دریایی FAC , FOB , CFR , CIF برای اولین بار ایجاد صدور بارنامه On – Board برای فروشنده در قاعده fca در اینکوترمز 2020 اگر طرفین قرار در این خصوص در قرارداد توافق کرده باشند خریدار متعهد است که به متصدی حمل تعیین شده توسط خودش دستور العمل صدور بارنامه ارائه آن به فروشنده با ریسک و مسئولیت خریدار را صادر نماید .
مطابق قاعده cip , cif در اینکوترمز 2010 فروشنده ملزم به تهیه بیمه کلاس c برای خریدار بوده است اما در اینکوترمز 2020 توجه بیشتری را به ایمنی حمل و نقل کالاهای غیر فله به روش cip شده است ، بنابراین طبق قاعده cip فروشنده ملزم به تهیه پوشش بیمه ای جامع ، نظیر کلاس a با شرایط مشابه آن می باشد .
در هر صورت طرفین می تواند توافقی در خصوص پوشش بیمه ای محدودتری را داشته باشد ، طبق قاعده cif که عمدتا برای محموله های فله استفاده می شود فروشنده ملزم به تهیه پوشش بیمه ای کلاس c می باشد همانند اینکوترمز 2010 .
اصطلاحات معاملاتی بین المللی : در این مقاله قصد داریم در مورد تجارت و اصطلاحات بین المللی بازرگانی صحبت کنیم . اتاق بازرگانی بین المللی برای تسهیل تجارت جهانی و بر طرف کردن مخاطرات و جلوگیری از چندگانگی در تفسیر اصطلاحات در کشور های مختلف در سال 1923 برای اولین بار اقدام به تدوین قوانین و اصطلاحات معاملاتی بین المللی (اینکوترمز) نمود .
این اصطلاحات تقریبا در یک دوره ده ساله در سال های 1953 و 1976و1967 و 1980 و 1990 و 2000 و 2010 و 2020 به روز شده اند تا رویدادهای تازه تجارت بین المللی و تفسیرات آن را پوشش دهد.جدیدترین ویرایش اصطلاحات اینکوترمز در تاریخ 1 ژانویه سال 2020 به مرحله اجرا گذاشته شده اگر چه هنوز می توانید از نسخه هاس قبلی اینکوترمز مانند سال 2010 استفاده کنید اما این مورد به هیچ وجه پیشنهاد نمی شود .
اینکوترمز 2020 شامل مجموعه 11 تایی از اختصارات سه حرفی هستند که به عنوان بخشی از کل قرارداد تجارت بین المللی است به هیچ وجه جایگزینی برای یک قرارداد خرید و فروش نمی شوند قوانین این اصطلاحات نمی تواند قوانین رسمی و اجباری را نادیده بگیرد .
قوانین اینکوترمز تعیین کننده حدود مسئولیت وظایف خریدار و فروشنده ، نحوه تقسیم هزینه ها مابین خریدار و فروشنده و تعیین نقطه مسئولیت خسارت به کالا (ریسک ) از فروشنده به خریدار بوده و ارتباطی به قرارداد حمل یا مسائل حقوقی و بانکی ( نوع واحد پول و روش پرداختی .... ) ندارد برای هر نوع کالایی (فله و کانتینر و عمومی و ...) به کار گرفته می شود.
وظایف ده گانه فروشندگان و خریداران در هر اینکوترمز : بیان نحوه تقسیم هزینه های ، مسئولیت های و وظایف بین فروشنده و خریدار برای هر ترم کلمه A مشخص کننده وظایف فروشنده در هر اینکوترمز می باشد .
کلمه B مشخص کننده وظایف خریدار در هر اینکوترمز می باشد . تعهدات عمومی A1/B1 تحویل / تحویل گرفتن A2/B2 انتقال خطرات ( ریسک) A3/B3 حمل و نقل ( ملزومات امنیتی ، هزینه ها ) A4/B4 بیمه A5/ B5
تحویل / حمل و نقل سند A6/B6 صادرات / واردات ترخیص 7 /B7 A چک کردن / بسته بندی / علامت گذاری A8/B8 تشخیص هزینه ها A9/B9 اعلان A10/B10
روش پرداخت بر اساس قاعده پرداخت کرایه حمل کالا تا بندر مقصد CFR : فروش کالا را روی کشتی ای که به خریدار تحویل می دهد. محل خاتمه ریسک فروشنده روی کشتی در بندر مبدا ( تحویل کالا ) است . ترخیص کالا برای صادرات ، هزینه و عقد قرارداد حمل یا فروشنده است .
هزینه و عقد قرارداد بیمه با خریدار است . این قاعده فقط برای شیوه حمل دریایی یا آبراه های داخلی. ذکر محل دقیق تحویل در قرارداد .
با تحویل محموله به خریدار به این نحو ، هیچگونه مسئولیتی بر عهده فروشنده در خصوص رسیدن سالم محموله به مقصد یا حتی رسیدن یا نرسیدن آن به مقصد نخواهد داشت . ریسک از بین رفتن یا ورود خسارت به کالا وقتی به خریدار منتقل می شود که کالا روی کشتی قرار بگیرد ، به طوریکه حتی اگر کالا در وضعیت صحیح و سالم و در تعداد اظهار شده به مقصد نرسد یا اصلا به مقصد نرسد ، اینگونه برداشت می شود که فروشنده مسئولیت خود برای تحویل را انجام داده است.
در CFR دو بندر اهمیت ویژه ای دارند ، بندری که در آنجا تحویل کالا روی کشتی صورت می گیرد و بندری که به عنوان بندر مقصد مورد توافق قرار گرفته است ، وقتی که کالا در بندر حمل روی کشتی قرار می گیرد ، ریسک از فروشنده به خریدار منتقل می شود . یا با تامین کالایی که اینگونه تحویل شده است ریسک از فروشنده به خریدار منتقل می شود با این وجود فروشنده می بایست قرارداد حمل و نقل کالا از بندر تحویل تا بندر مقصد را با متصدی حمل ببندد ، بنابراین به طرفین اکیدا توصیه می شود که بندر حمل را تا حد امکان در قرارداد فروش دقیق مشخص کنند 
ممکن است که حمل توسط چندین متصدی حمل در بخش های مختلف مسیر دریایی صورت پذیرد ، ممکن است در این خصوص در قرارداد فروش توافق لازم را انجام داده باشند ، با این وجود در حالی که چنین توافقی صورت نگرفته است پیش فرض این است که ریسک زمانی منتقل می شود که محموله در اختیار اولین حمل کننده قرار بگیرد .
وظایف ده گانه فروشنده و خریدار براساس قاعده پرداخت کرایه حمل کالا تا بندر مقصد CFR : A1 : تعهدات عمومی : فروشنده باید کالا و فاکتور تجاری را مطابق با قرارداد فروش و هر مدرک دیگری مبنی بر انطباق که ممکن است مورد نیاز قرارداد باشد ، فراهم کند ، هر سندی که توسط فروشنده ارائه شود ممکن است به صورت کاغذی یا الکترونیکی به توافق برسد ، یا در جایی که توافقی وجود ندارد همان طور که مرسوم است .
A2 : تحویل : فروشنده با قراردادن کالا روی کشتی( بارگیری شده) در بندر حمل کالا را تحویل دهد تحویل تا تامین کالا باید در تاریخ مورد توافق و یا در یک دوره زمانی مشخص و به شیوه مرسوم در بندر باشد .
A3: انتقال خطرات : فروشنده مسئول تمام خطرات از دست دادن و یا آسیب به کالا تا زمانی که آنها مطابق با A2 تحویل داده شده است ، به استثنای از دست دادن و یا آسیب رساندن در شرایط شرح داده شده در B3 .
A4 : حمل : فروشنده ملزم به تهیه قرارداد برای حمل کالا از نقطه مورد توافق تحویل ( در صورت وجود ) تا بندر مقصد به نام او یا در صورت توافق می باشد . قرارداد حمل باید در شرایط معمول با هزینه فروشنده فراهم شود و برای حمل و نقل توسط مسیر مرسوم در یک کشتی از نوع به طور معمول برای حمل و نقل از نوع کالاهای فروخته شده استفاده می شود ، فروشنده ملزم به رعایت هر گونه الزامات امنیتی مربوط به حمل و نقل تا مقصد می باشد .
A5 : بیمه : فروشنده هیچ تعهدی نسبت به خریدار برای قرارداد بیمه ندارد ، با این حال فروشنده اطلاعات خود را باید بنا به درخواست خریدار در مورد ریسک و هزینه برای اخذ بیمه نیاز در اختیار خریدار قرار دهد .
A6 : تحویل : فروشنده باید با هزینه خود ، سند حمل و نقل معمولی برای بندر مقصد مورد توافق را در اختیار خریدار قرار دهد ، این سند حمل و نقل باید کالاهای قراردادی را پوشش دهد ، در مدت مورد توافق برای حمل و نقل تاریخ گذاری شود .
خریدار ر ا قادر سازد تا کالا را از حامل در بندر مقصد مطالبه کند و مگر اینکه در صورت توافق خریدار را قادر می سازد تا کالا را در ترانزیت با انتقال سند به خریدار بعدی یا با توجه به حامل بفروشد ، هنگامی که چنین سند حمل و نقل به صورت قابل مذاکره و در چند اصل صادر می شود ، مجموعه کاملی از اصل ها باید به خریدار ارائه شود .
A7 : صادرات : واردات ترخیص کالا : ترخیص صادرات که در آن قابل اجرا باشد فروشنده باید انجام و پرداخت برای تمام تشریفات ترخیص صادرات مورد نیاز توسط کشور صادرات .
A8 : چک کردن ، بسته بندی ، علامت گذاری : فروشنده باید هزینه های آن دسته از عملیات چک کردن ( مانندچک کردن کیفیت ، اندازه گیری ، توزین ، شمارش ) را که به منظور تحویل کالا مطابق قانون A2 بازم است بپردازد .
فروشنده باید با هزینه خود کالا را بسته بندی کند ، مگر اینکه برای تجارت خاص معمول باشد که نوع کالاهای فروخته نشده را حمل و نقل کند ، فروشنده باید بسته بندی و علامت کالا در شیوه ای مناسب برای حمل و نقل خود را مگر اینکه طرفین برای بسته بندی خاص و یا نشانه گذاری مورد نیاز توافق کرده اند .
A9 : تخصیص هزینه ها / فروشنده باید پرداخت : 1) تمام هزینه های مربوط به کالا تا زمانی که آنها مطابق با A2 تحویل داده شده است به غیر از آنها که قابل پرداخت توسط خریدار تحت B9 .
2) کرایه حمل و نقل و تمام هزینه های دیگر ناشی از A4 ، از جمله هزینه های بارگیری کالا وحمل و نقل مربوط به هزینه های امنیتی . 3) هر گونه هزینه های برای تخلیه در بندر مورد توافق تخلیه که برای حساب فروشنده تحت قرارداد حل بود . 4) هزینه های حمل و نقل ترانزیت کالا که برای حساب فروشنده تحت قرارداد حمل بود .
A10 : اعلان : فروشنده باید به خریدار اطلاع دهد که کالا مطابق با A2 تحویل داده می شود فروشنده باید هر گونه اطلاع لازم برای دریافت کالا را به خریدار بدهد.
B2 : تحویل گرفتن : خریدار باید کالا را که تحت A2 تحویل داده می شود و از حامل در محل مقصد و یا در نقطه توافق دریافت نماید . B3: انتقال خطرات : خریدار مسئول تمام خطرات از دست دادن و یا آسیب به کالا از زمانی که آنها تحت A2 تحویل داده شده است ، اگر خریدار نتواند به موقع مطابق با B10 به فروشنده اطلاع رسانی کند که فروشنده را قادر به تحویل کالا مطابق A2 شود خریدار مسئول تمام خطرات از دست دادن و یا آسیب به کالا از تاریخ توافق شده و یا از پایان هر دوره مورد توافق برای تحویل ، به شرطی که کالا تحویلی همان کالای قرارداد شده باشد .B4: حمل : خریدار هیچ گونه تعهدی نسبت به فروشنده برای قرارداد حمل ندارد . B5 : بیمه : خریدار هیچ تعهدی نسبت به فروشنده برای قرارداد بیمه ندارد . B6 : سند حمل و نقل : خریدار باید اسناد تحویل کالا مطابق با A6 را بپذیرد .B7 : صادرات / واردات ترخیص کالا : به درخواست فروشنده و خریدار باید به فروشنده کمک کند تا در به دست آوردن هر گونه اطلاعات در مورد ترخیص صادرات که در آن قابل اجرا باشد ، خطر و هزینه در به دست آوردن هر گونه سند و یا اطلاعات مربوط به تمام تشریفات ترخیص صادرات ، از حمل الزامات امنیتی و بازرسی ،مورد نیاز توسط کشور صادرات .ترخیص واردات در هر نقطه قابل اجرا ، خریدار باید انجام و پرداخت برای تمام تشریفات مورد نیاز توسط هر کشور حمل و نقل و کشور واردات مانند : مجوز صادرات و هر گونه مجوز مورد نیاز برای حمل و نقل ، پاکسازی امنیتی برای واردات و هرگونه تزانزیت ، بازرسی پیش از حمل و نقل و هر محور دیگر .B8 : چک کردن / بسته بندی / علامت گذاری : خریدار هیچ تعهدی به فروشنده ندارد . B9 : تخصیص هزینه ها : خریدار باید پرداخت : ) تمام هزینه های مربوط به کالا تا زمانی که آنها مطابق با A2 تحویل داده شده است به غیر از آنها که قابل پرداخت توسط خریدار تحت A9 .B10 : اعلان : خریدار باید در زمان مقتضی و توافق شده به فروشنده اطلاع رسانی کند خریدار حق تعیین زمان برای حمل و نقل کالا و یا نقطه دریافت کالا در بندر مقصد را دارد .روش فروش براساس قاعده هزینه کالا، بیمه وحمل تا بنادر مقصد CIF: فروشنده کالا را بر روی عرشه کشتی در بندر تعیین شده تحویل می دهد. فروشنده ترخیص کالا برای صادرات، هزینه و عقد قرارداد حمل و بیمه را تا بندر مقصد را بر عهده دارد. ریسک کالا تنها تا زمان تحویل محموله ( بر روی عرشه کشتی ) خریدار بر عهده فروشنده است، فروشنده ملزم به خرید حداقل سطح بیمه است. ممکن است که حمل توسط چندین متصدی حمل در بخش های مختلف دریایی صورت پذیرد ، ممکن است در این خصوص در قرارداد فروش توافق لازم را انجام داده باشند ، با این وجود در حالی که چنین توافقی صورت نگرفته است پیش فرض این است که ریسک زمانی منتقل می شود که محموله در اختیار اولین حمل کننده قرار بگیرد .فروشنده همچنین می بایست قرارداد پوشش بیمه ای مربوط به ریسک از بین رفتن یا ورود خسارت به کالا را که به عهده خریدار است از نقطه تحویل کالا حداقل تا نقطه مقصد کالا منعقد نماید . در قاعده cif اینکوترمز 2020 فروشنده ملزم به تهیه پوشش بیمه ای حداقلی نظیر کلاس c یا شرایط مشابه آن می باشد و الزامی برای تهیه بیمه با پوشش جامع تری نظیر کلاس a ندارد در هر صورت طرفین می تواند توافقی در خصوص پوشش بیمه ای جامع تری داشته باشد .تفاوت اینکوترمز 2020 و اینکوترمز 2010 : در اینکوترمز 2010 و نسخه های قبلی آن تقسیم اینکوترمز به چهار گروه براساس نقطه انتقال خطر تقسیم شده بودند . E محل فروشنده F مرز کشور فروشنده C مرز کشور فروشنده با پرداخت هزینه های کرایه تا مقصد D مرز کشور خریداردر اینکوترمز 2010 گروه E EXW گروه F FAS , FCA , FOB گروه C CIF , CFR , CPT , CIP گروه D DDP , DPU , DAP اما اینکوترمز 2020 برخلاف نسخه های قبلی به دو گروه تقسیم شده است تا خطر استفاده از اینکوترمز نامناسب را کاهش دهد . اصطلاحات برای همه شیوه های حمل و نقل EXW, FCA , CPT , CIP , DAP , DPU , DDPاصطلاحات برای فقط حمل و نقل دریایی FAC , FOB , CFR , CIF برای اولین بار ایجاد صدور بارنامه On – Board برای فروشنده در قاعده fca در اینکوترمز 2020 اگر طرفین قرار در این خصوص در قرارداد توافق کرده باشند خریدار متعهد است که به متصدی حمل تعیین شده توسط خودش دستور العمل صدور بارنامه ارائه آن به فروشنده با ریسک و مسئولیت خریدار را صادر نماید .مطابق قاعده cip , cif در اینکوترمز 2010 فروشنده ملزم به تهیه بیمه کلاس c برای خریدار بوده است اما در اینکوترمز 2020 توجه بیشتری را به ایمنی حمل و نقل کالاهای غیر فله به روش cip شده است ، بنابراین طبق قاعده cip فروشنده ملزم به تهیه پوشش بیمه ای جامع ، نظیر کلاس a با شرایط مشابه آن می باشد .در هر صورت طرفین می تواند توافقی در خصوص پوشش بیمه ای محدودتری را داشته باشد ، طبق قاعده cif که عمدتا برای محموله های فله استفاده می شود فروشنده ملزم به تهیه پوشش بیمه ای کلاس c می باشد همانند اینکوترمز 2010 .اصطلاحات معاملاتی بین المللی : در این مقاله قصد داریم در مورد تجارت و اصطلاحات بین المللی بازرگانی صحبت کنیم . اتاق بازرگانی بین المللی برای تسهیل تجارت جهانی و بر طرف کردن مخاطرات و جلوگیری از چندگانگی در تفسیر اصطلاحات در کشور های مختلف در سال 1923 برای اولین بار اقدام به تدوین قوانین و اصطلاحات معاملاتی بین المللی (اینکوترمز) نمود .این اصطلاحات تقریبا در یک دوره ده ساله در سال های 1953 و 1976و1967 و 1980 و 1990 و 2000 و 2010 و 2020 به روز شده اند تا رویدادهای تازه تجارت بین المللی و تفسیرات آن را پوشش دهد.جدیدترین ویرایش اصطلاحات اینکوترمز در تاریخ 1 ژانویه سال 2020 به مرحله اجرا گذاشته شده اگر چه هنوز می توانید از نسخه هاس قبلی اینکوترمز مانند سال 2010 استفاده کنید اما این مورد به هیچ وجه پیشنهاد نمی شود .اینکوترمز 2020 شامل مجموعه 11 تایی از اختصارات سه حرفی هستند که به عنوان بخشی از کل قرارداد تجارت بین المللی است به هیچ وجه جایگزینی برای یک قرارداد خرید و فروش نمی شوند قوانین این اصطلاحات نمی تواند قوانین رسمی و اجباری را نادیده بگیرد .قوانین اینکوترمز تعیین کننده حدود مسئولیت وظایف خریدار و فروشنده ، نحوه تقسیم هزینه ها مابین خریدار و فروشنده و تعیین نقطه مسئولیت خسارت به کالا (ریسک ) از فروشنده به خریدار بوده و ارتباطی به قرارداد حمل یا مسائل حقوقی و بانکی ( نوع واحد پول و روش پرداختی .... ) ندارد برای هر نوع کالایی (فله و کانتینر و عمومی و ...) به کار گرفته می شود.وظایف ده گانه فروشندگان و خریداران در هر اینکوترمز : بیان نحوه تقسیم هزینه های ، مسئولیت های و وظایف بین فروشنده و خریدار برای هر ترم کلمه A مشخص کننده وظایف فروشنده در هر اینکوترمز می باشد .کلمه B مشخص کننده وظایف خریدار در هر اینکوترمز می باشد . تعهدات عمومی A1/B1 تحویل / تحویل گرفتن A2/B2 انتقال خطرات ( ریسک) A3/B3 حمل و نقل ( ملزومات امنیتی ، هزینه ها ) A4/B4 بیمه A5/ B5تحویل / حمل و نقل سند A6/B6 صادرات / واردات ترخیص 7 /B7 A چک کردن / بسته بندی / علامت گذاری A8/B8 تشخیص هزینه ها A9/B9 اعلان A10/B10روش پرداخت بر اساس قاعده پرداخت کرایه حمل کالا تا بندر مقصد CFR : فروش کالا را روی کشتی ای که به خریدار تحویل می دهد. محل خاتمه ریسک فروشنده روی کشتی در بندر مبدا ( تحویل کالا ) است . ترخیص کالا برای صادرات ، هزینه و عقد قرارداد حمل یا فروشنده است .هزینه و عقد قرارداد بیمه با خریدار است . این قاعده فقط برای شیوه حمل دریایی یا آبراه های داخلی. ذکر محل دقیق تحویل در قرارداد .با تحویل محموله به خریدار به این نحو ، هیچگونه مسئولیتی بر عهده فروشنده در خصوص رسیدن سالم محموله به مقصد یا حتی رسیدن یا نرسیدن آن به مقصد نخواهد داشت . ریسک از بین رفتن یا ورود خسارت به کالا وقتی به خریدار منتقل می شود که کالا روی کشتی قرار بگیرد ، به طوریکه حتی اگر کالا در وضعیت صحیح و سالم و در تعداد اظهار شده به مقصد نرسد یا اصلا به مقصد نرسد ، اینگونه برداشت می شود که فروشنده مسئولیت خود برای تحویل را انجام داده است.در CFR دو بندر اهمیت ویژه ای دارند ، بندری که در آنجا تحویل کالا روی کشتی صورت می گیرد و بندری که به عنوان بندر مقصد مورد توافق قرار گرفته است ، وقتی که کالا در بندر حمل روی کشتی قرار می گیرد ، ریسک از فروشنده به خریدار منتقل می شود . یا با تامین کالایی که اینگونه تحویل شده است ریسک از فروشنده به خریدار منتقل می شود با این وجود فروشنده می بایست قرارداد حمل و نقل کالا از بندر تحویل تا بندر مقصد را با متصدی حمل ببندد ، بنابراین به طرفین اکیدا توصیه می شود که بندر حمل را تا حد امکان در قرارداد فروش دقیق مشخص کنند ممکن است که حمل توسط چندین متصدی حمل در بخش های مختلف مسیر دریایی صورت پذیرد ، ممکن است در این خصوص در قرارداد فروش توافق لازم را انجام داده باشند ، با این وجود در حالی که چنین توافقی صورت نگرفته است پیش فرض این است که ریسک زمانی منتقل می شود که محموله در اختیار اولین حمل کننده قرار بگیرد .وظایف ده گانه فروشنده و خریدار براساس قاعده پرداخت کرایه حمل کالا تا بندر مقصد CFR : A1 : تعهدات عمومی : فروشنده باید کالا و فاکتور تجاری را مطابق با قرارداد فروش و هر مدرک دیگری مبنی بر انطباق که ممکن است مورد نیاز قرارداد باشد ، فراهم کند ، هر سندی که توسط فروشنده ارائه شود ممکن است به صورت کاغذی یا الکترونیکی به توافق برسد ، یا در جایی که توافقی وجود ندارد همان طور که مرسوم است .A2 : تحویل : فروشنده با قراردادن کالا روی کشتی( بارگیری شده) در بندر حمل کالا را تحویل دهد تحویل تا تامین کالا باید در تاریخ مورد توافق و یا در یک دوره زمانی مشخص و به شیوه مرسوم در بندر باشد .A3: انتقال خطرات : فروشنده مسئول تمام خطرات از دست دادن و یا آسیب به کالا تا زمانی که آنها مطابق با A2 تحویل داده شده است ، به استثنای از دست دادن و یا آسیب رساندن در شرایط شرح داده شده در B3 .A4 : حمل : فروشنده ملزم به تهیه قرارداد برای حمل کالا از نقطه مورد توافق تحویل ( در صورت وجود ) تا بندر مقصد به نام او یا در صورت توافق می باشد . قرارداد حمل باید در شرایط معمول با هزینه فروشنده فراهم شود و برای حمل و نقل توسط مسیر مرسوم در یک کشتی از نوع به طور معمول برای حمل و نقل از نوع کالاهای فروخته شده استفاده می شود ، فروشنده ملزم به رعایت هر گونه الزامات امنیتی مربوط به حمل و نقل تا مقصد می باشد .A5 : بیمه : فروشنده هیچ تعهدی نسبت به خریدار برای قرارداد بیمه ندارد ، با این حال فروشنده اطلاعات خود را باید بنا به درخواست خریدار در مورد ریسک و هزینه برای اخذ بیمه نیاز در اختیار خریدار قرار دهد .A6 : تحویل : فروشنده باید با هزینه خود ، سند حمل و نقل معمولی برای بندر مقصد مورد توافق را در اختیار خریدار قرار دهد ، این سند حمل و نقل باید کالاهای قراردادی را پوشش دهد ، در مدت مورد توافق برای حمل و نقل تاریخ گذاری شود .خریدار ر ا قادر سازد تا کالا را از حامل در بندر مقصد مطالبه کند و مگر اینکه در صورت توافق خریدار را قادر می سازد تا کالا را در ترانزیت با انتقال سند به خریدار بعدی یا با توجه به حامل بفروشد ، هنگامی که چنین سند حمل و نقل به صورت قابل مذاکره و در چند اصل صادر می شود ، مجموعه کاملی از اصل ها باید به خریدار ارائه شود .A7 : صادرات : واردات ترخیص کالا : ترخیص صادرات که در آن قابل اجرا باشد فروشنده باید انجام و پرداخت برای تمام تشریفات ترخیص صادرات مورد نیاز توسط کشور صادرات .A8 : چک کردن ، بسته بندی ، علامت گذاری : فروشنده باید هزینه های آن دسته از عملیات چک کردن ( مانندچک کردن کیفیت ، اندازه گیری ، توزین ، شمارش ) را که به منظور تحویل کالا مطابق قانون A2 بازم است بپردازد .فروشنده باید با هزینه خود کالا را بسته بندی کند ، مگر اینکه برای تجارت خاص معمول باشد که نوع کالاهای فروخته نشده را حمل و نقل کند ، فروشنده باید بسته بندی و علامت کالا در شیوه ای مناسب برای حمل و نقل خود را مگر اینکه طرفین برای بسته بندی خاص و یا نشانه گذاری مورد نیاز توافق کرده اند .A9 : تخصیص هزینه ها / فروشنده باید پرداخت : 1) تمام هزینه های مربوط به کالا تا زمانی که آنها مطابق با A2 تحویل داده شده است به غیر از آنها که قابل پرداخت توسط خریدار تحت B9 .2) کرایه حمل و نقل و تمام هزینه های دیگر ناشی از A4 ، از جمله هزینه های بارگیری کالا وحمل و نقل مربوط به هزینه های امنیتی . 3) هر گونه هزینه های برای تخلیه در بندر مورد توافق تخلیه که برای حساب فروشنده تحت قرارداد حل بود . 4) هزینه های حمل و نقل ترانزیت کالا که برای حساب فروشنده تحت قرارداد حمل بود .A10 : اعلان : فروشنده باید به خریدار اطلاع دهد که کالا مطابق با A2 تحویل داده می شود فروشنده باید هر گونه اطلاع لازم برای دریافت کالا را به خریدار بدهد. 