نویسنده: محمدرئوف مهاجری مشاور تجاری
محمد رئوف مهاجری مشاور تجاری
پیش از هر چیز لازم است تا توضیح کوتاهی درخصوص اینکه ممنوعیت صادراتی چیست و چرا برای صادرات برخی کالاها با ممنوعیت مواجه می شویم بیان کنیم.
ممنوعیت صادراتی چیست و کالاهای ممنوعه صادراتی کدامند؟
گاهی پیش میآید محصولاتی نظیر شکر، شیر خشک، مارگارین یا کالاهایی از این قسم دچار ممنوعیت صادرات می شوند و خارج کردن آنها از کشور و فروش به سایر کشورها ممنوع و غیرمجاز اعلام می شود.
اما دلیل اصلی این امر آن است که مواد اولیه برای تولید این محصولات وارداتی است و از همین رو شاهد هستیم که طی چند سال اخیر، صادرات چنین محصولاتی با مشکل رو به رو شده است.
اما هنگامی که به نیت این عمل نگاه کنیم متوجه می شویم این موضوع بدان جهت است که پیش بینی ها در تنظیم بازار بهم نخورد.
یعنی مقدار مواد اولیه ای که وارد می شود باید متناسب با مصرف داخل کشور باشد و این یعنی اگر مازاد این مقدار را وارد کنیم و سپس تولید صورت گیرد مشکلی نیست.
از این رو میتوان این موضوع را تحت عنوان "عبور موقت" به عنوان یک راه حلی دائمی در نظر بگیریم.
چگونه با واردات مواد اولیه محصول صادراتی تولید کنیم؟
همانطور که گفته شد به عنوان یک راه حل برای عبور از مشکل ممنوعیت صادرات برخی از کالاها می توانیم با مدیریت واردات مواد اولیه برای تولید کالاهای ممنوعه و برای حفظ تنظیم بازار نسبت به تولید مازاد بازار داخل و صرفا جهت صادرات اقدام کنیم.
یعنی مواد اولیه به صورت موقت وارد کشور شود تا با بهره مندی از نیروی کار کشور و تجهیزات و تکنولوژی داخلی و نیز افزودن ارزش، مجددا آن را صادر نماییم.
و این یعنی وارداتی که باعث رونق تولید و اشتغال و ارزآوری خواهد شد که به نفع کشور است و قانونگذار این مورد را مجاز دانسته و امری بسیار راهگشا است.
چطور محصولی را صادر کنیم که تولیدکننده آن نیستیم؟
ممکن است برخی تاجران اعلام نمایند که ما تولید کننده نیستیم پس چه کنیم؟
پاسخ ما به این گروه از تاجران این است که شما باید کارخانهها و واحدهای تولیدی که مواد اولیه برای تولیداتشان را از خارج از کشور وارد میکنند بیابید و با آنها برای برقراری تعامل و همکاری برای صادرات محصولاتشان ارتباط بگیرید.
خوشبختانه در حال حاضر و با تغییراتی که صورت گرفته گروهی از تولیدکنندگان حاضر به انجام این کار هستند چون می توانند مواد اولیه را وارد و محصولی را که تولید میکنند، علاوه بر عرضه در بازار داخل به خارج از کشور نیز صادر نمایند.
به این ترتیب مواد اولیه نیز وارد چرخه می شود و فقط تنها نکته ای که باقی می ماند این است که مدت زمان خرید مواد اولیه تا ورود به ایران بعضا تا ۳ ماه زمان خواهد برد.
که در این مورد نیز برای اینکه مشکلی در صادرات محصول موردنظر پیش نیاید، باید بین مدت زمان دریافت سفارش تا تحویل آن، زمانی را محاسبه کنیم برای تحویل بار که در اینجا نیز ۲ راه میماند.
یا با مشتری صادراتی خود مذاکره کنیم و زمان را اعلام کنیم که غالبا نمیپذیرند.
یا با گروهی از تولیدکنندگان که دائم در حال واردات هستند و مجوز این کار را دارند برای تامین مواد اولیه هماهنگ شویم که به شخصه و بر اساس تجربه شخصی مورد دوم را پیشنهاد میدهم.