هیدروکربنهای سنگین صادراتی و متشکل از ترکیبات گوناگون از هیدروژن و کربن هستند که دارای ساختارهای مولکولی پیچیدهای از زمانهای گذشته هستند و به عنوان مثال نفت خام اصلی یکی از مهمترین هیدروکربنهای سنگین است که به دلیل ترکیب ساختاری حاوی هیدروژنها و کربنها و منبع عمده انرژی برای بسیاری از صنایع جهانی است.
معرفی هیدروکربنهای سنگین صادراتی
هیدروکربنهای سنگین صادراتی منابع ثروتمندی برای کشورها با تولیدات غنی و توانمندیهای شگفتآور هستند و این منابع انرژی کاربردهای گستردهای در صنعتهای مختلف از جمله حمل و نقل و تولید برق و تولیدات پتروشیمیایی و حتی صنایع داروسازی دارند و بنابراین نگاه به هیدروکربنهای سنگین صادراتی به عنوان یکی از عوامل اساسی برای توسعه صنایع مختلف و رشد اقتصادی کشورها میتواند موثر واقع شود.
مزایای هیدروکربنهای سنگین صادراتی
هیدروکربنهای سنگین صادراتی و علاوه بر اینکه منابع انرژی اصلی محسوب میشوند و از مزایای فراوانی برخوردارند و به دلیل پتانسیل بالای تولید انرژی سازگاری با فناوریهای نوین و امکانات بسیاری که ارائه میدهند و هیدروکربنهای سنگین صادراتی از نظر سرمایهگذاران و تولیدکنندگان انرژی جذابیت فراوانی دارند و به علاوه این منابع انرژی به عنوان منابع پاکیزه تر و کمآلوده تر نیز شناخته میشوند که از نظر حفظ محیطزیست حائز اهمیت محسوب میشوند و تولید هیدروکربنهای سنگین صادراتی از معادن نفت و گاز به دو روش اصلی صورت میگیرد و استخراج از معادن نفت و گاز و تقطیر آنها در فرایند استخراج از معادن و هیدروکربنهای سنگین به صورت مایع یا گاز وارد مرحله فراوری میشوند.
صادرات هیدروکربنهای سنگین به عنوان یکی از عوامل کلیدی تجاری در تقویت روابط بینالمللی و تعاملات اقتصادی میان کشورها اهمیت دارد و کشورهای تولیدکننده این منابع انرژی از طریق صادرات آنها و منابع درآمد زیادی را کسب کرده و با کشورهای مصرفکننده روابط تجاری مستمر برقرار میکنند و این امر علاوه بر توسعه اقتصادی برای تعاملات مسئولانه و همکاری بینالمللی نیز بسیار حائز اهمیت است و استفاده از هیدروکربنهای سنگین به عنوان یکی از منابع اصلی انرژی گرچه از یک سو برای تأمین نیازهای انرژی جهانی ضروری است و تا به فرآیندهای تولید انرژی پرداخته شود و از سوی دیگر در فرایند تقطیر و هیدروکربنهای سنگین از هوا یا آب استخراج شده.
پس از پالایش و تصفیه به فرآیندهای تولید انرژی منتقل میشوند و احتراق هیدروکربنهای سنگین باعث انتشار دیاکسید کربن و دیگر گازهای گلخانهای شده که عامل اصلی گرمایش جهانی هستند و بنابراین بکارگیری تکنولوژیهای پایدار و سبز برای تولید و مصرف هیدروکربنهای سنگین میتواند به کاهش اثرات منفی بر محیط زیست کمک کند و با توجه به افزایش پیوسته نیازهای انرژی جهانی و کاهش منابع آلی آن هیدروکربنهای سنگین به عنوان یکی از راهحلهای اصلی برای تأمین انرژی اقتصادی و پایدار و پاکیزه در آینده میتوانند نقش بسیار مهمی ایفا کنند .