اما این کار برای خیلی از تولید کنندگان بخصوص مجموعه های بزرگ بسیار سخت است، یعنی مجموعه هایی با چندصد نفر پرسنل یکی از بزرگترین تولید کنندگان هستند درک و باور این مسیر برای آنها سخت است اما بعد از مدت ها وقتی این سابقه و تجربه و مهارت آراد را دیدند به سمت ما آمدند و تصمیم گرفتند که با ما همکاری کنند.
تا قبل از این ما واقعاً چنین مسیری را نمی پذیرفتیم بخاطر اینکه علتی نمی دیدیم چون چنین پیشنهادی نداشتیم یعنی کسی به ما چنین پیشنهادی نمی داد و علتی هم برای انجام اینکار نمی دیدیم.
اما بالاخره هیئت مدیره یک تصمیمی گرفت برای اینکه به توسعه این ساختارها منظورمان همین کارخانه دارهای بزرگ هست به توسعه این ساختارها و سیستم ها کمک کند یک شرایطی را برای آنها برای انجام این کار فراهم کرد.
[av_notification title='' color='blue' border='' custom_bg='#444444' custom_font='#ffffff' size='large' icon_select='no' icon='ue800' font='entypo-fontello' admin_preview_bg='']
کلاً دوتا طرح را ما مطرح کردیم طرح اول که منظورم «طرح 3» هست هزینه های بازاریابی و زیرساخت ها را مشتری ما پرداخت می کند در این صورت ما کار مدیریت استراتژیک، فروش و بازاریابی را خودمان انجام می دهیم.
[/av_notification]
یعنی ما مشتری های خارجی را خودمان می آوریم مذاکرات حضوری را خودمان انجام می دهیم از امکانات مالی و بانکی خودمان در خارج از کشور استفاده می کنیم.
کار حمل و نقل و کار با Forwarder ها را خودمان برعهده می گیریم، هزینه های گمرک همه اینها را ما پرداخت می کنیم و معاملات را نیز انجام می دهیم.
در این صورت 30% از سود فروش برای ما هست و 70% آن برای تولید کننده و کارخانه دار هست.
اما یک وقت مسیر دیگری هم وجود دارد که طرح 4 مطرح شد، بعضی از کارخانه ها وجود دارند که خیلی بزرگ هستند و برای ما جذاب می شوند.
مثلاً یک مجموعه وجود دارد که چندصد نفر پرسنل دارد و نیروهای خودش را هم بیمه کرده و در ایران هم شناخته شده هست و از نظر ما هم پتانسیل خیلی خوبی برای کارکردن دارد.
در این شرایط ما هزینه هایی از آن کارخانه نمی گیریم یعنی کارخانه دار به سمت ما می آید ما بررسی می کنیم اگر دیدیم در این اعتبار سنجی مجموعه قابل سرمایه گذاری هست آن موقع آراد ممکن است چند ده میلیارد هزینه بازاریابی و مارکتینگ آن کارخانه را انجام دهد.
و برای ما صرفه اقتصادی دارد که این کار را انجام دهیم، یک پلن جلوی پایشان می گذاریم به یک توافق می رسیم می گوییم 5 سال کل فروش در داخل و خارج از ایران برای ماست.
هرچیزی که در مورد فروش اتفاق بیافتد در صادرات را ما انجام می دهیم، بازاریابی(Marketing) را ما انجام می دهیم، تبلیغات و سایر موارد را به روش خودمان کار می کنیم، ساختار نمایندگی فروش را هم ما ایجاد می کنیم چه داخل ایران و چه خارج از ایران، ساختار سرمایه گذاری را هم به همین شکل.
اما شما بعنوان تولید کننده قیمت تمام شده تولیدتان را همراه با سود تولید را خودتان دریافت می کنید.
یعنی از اینجا به بعد هر سودی که در تجارت با ارزش افزوده هست مال آراد هست و آن سود تولید و سود قیمت تمام شده کالا هم برای کارخانه است که به این شکل می باشد.
یعنی 100% فروش برای ماست و 100% قیمت تمام شده تولید با سود تولید طبیعتاً مال کارخانه دار هست.
در طرح 3 یک درصدی از این سود برای ماست و درصد دیگری از سود برای شماست اما در طرح 4 که شما هیچ هزینه ای انجام نمی دهید و همه کارها و هزینه ها همانطور که گفتم ممکن است چند ده میلیارد بشود آنوقت همه سود فروش برای آراد هست.
اینجاست که می توانیم به کارخانه دارهای بزرگتر که توان مالی برای برندسازی ندارند اما ما می بینیم این کارخانه می شود با چند ده میلیارد هزینه برندسازی می توانیم به آن کمک کنیم تا فروش بهتری انجام دهد آنوقت می آییم وارد این مذاکرات می شوید.
اما منظورم این نیست که یک کارخانه کوچکی با 400 میلیون تومان یا 500 یا یکی دو میلیارد بخواهد راه بیندازد بیاییم با او کار کنیم، نه ما کارخانه ای را که برای برند سازی آن در دنیا زمانی می خواهیم این همه هزینه کنیم یک کارخانه ای باید باشد که توان مالی بالایی داشته باشد.
