گوجه سیاه عمده نو آوری در کشاورزی ایرانی کد 52

گوجه سیاه عمده نو آوری در کشاورزی ایرانی کد 52

گوجه سیاه یک نوع خاص از گوجه فرنگی است که در برخی مناطق جهان یافت می شود و رنگ سیاه گوجه فرنگی نشانگر وجود آنتوسیانین در آن است که یک نوع آنتی اکسیدان قوی است.

آنتوسیانین ها علاوه بر اینکه به آب خوردن گوجه فرنگی سیاه رنگ می دهند به عنوان یک ماده محافظ پیشرفته عمل می کنند که می تواند کمکی برای مقابله با بعضی از بیماری ها و به خصوص سرطان باشد.

یکی از عوامل مهم در تولید آنتوسیانین در گوجه فرنگی سیاه مواجه شدن با نور خورشید است و در واقع، وجود رنگدانه هایی در داخل گوجه فرنگی سیاه و انتقال این رنگدانه ها به سلول های گیاه در پاسخ به نور خورشید، سبب می شود که گوجه فرنگی سیاه رنگ شود و این عمل باعث می شود که محتوای آنتوسیانین در گوجه فرنگی سیاه افزایش یابد.

آنتوسیانین ها به عنوان آنتی اکسیدان های پیشرفته عمل می کنند و در مقابل عوامل اکسیدانی مانند رادیکال های آزاد محافظت می کنند.

برای همین مصرف گوجه فرنگی سیاه می تواند به عنوان یک راهکار ساده و طبیعی برای کاهش خطر ابتلا به بیماری های مزمن به خصوص سرطان، مورد استفاده قرار گیرد.

به علاوه گوجه فرنگی سیاه همچنین حاوی مواد مغذی دیگری مانند ویتامین C، فیبر، پتاسیم و لیکوپن است این مواد مغذی در حفظ سلامتی عمومی بدن و جلوگیری از بیماری های قلبی-عروقی نیز نقش مهمی ایفا می کنند.

 

 

در نتیجه با توجه به مزایای قابل توجه گوجه فرنگی سیاه توصیه می شود که مصرف این نوع گوجه فرنگی در جیره غذایی روزانه شما در نظر گرفته شود.

با این کار می توانید بهبودی قابل توجه در سلامت عمومی خود را تجربه کنید و خطر ابتلا به بیماری های مزمن را کاهش دهید.

پرورش گوجه فرنگی سیاه نیاز به مراقبت و دقت بیشتری نسبت به انواع دیگر گوجه فرنگی دارد و در واقع، نور خورشید که نقش مهمی در رشد و توسعه گیاهان دارد باید به طور مداوم بر روی گوجه فرنگی سیاه تمرکز داشته باشد تا رنگ غنی آن حفظ شود.

لذا روشنایی کافی و حداکثر تماس با نور خورشید بر روی برگ ها و میوه ها می تواند افزایش رنگ سیاه گوجه فرنگی را برای بهره برداران ایجاد کند.

با توجه به رشد نسبتاً کند گوجه فرنگی سیاه در مناطق خنک و کم نور انتظار می رود که دمای محیط حداقل 60 - 65 درجه فارنهایت و نور خورشید حداقل 6 تا 8 ساعت در روز باشد.

همچنین خاک باید مناسبی باشد و باید دارای آبیاری مناسبی باشد تا گیاه بتواند به خوبی رشد کند و محصولات با کیفیتی را بیافریند.

علاوه بر این در زمان برداشت میوه ها، بهتر است گوجه فرنگی سیاه تازه برداشت شود تا از مزایای آنتی اکسیدانی و سطح بالای آنتوسیانین ها برخوردار باشد.

 

 

همچنین بهتر است که مصرف گوجه فرنگی سیاه به صورت تازه مصرف شود و یا در تهیه غذاها و سس های مختلف استفاده شود تا مواد مغذی و آنتی اکسیدانی آن به خوبی حفظ شود.

با توجه به اینکه گوجه فرنگی سیاه به صورت کامل بین المللی شناخته شده نیست و کشت آن در برخی مناطق کمتر شایع است، می توان این محصول را به عنوان یک نیشکر خاص و باارزش در بازارهایی که از ماهیت نیشکری برخوردارند معرفی کرد.

بنابراین پرورش گوجه فرنگی سیاه می تواند به صورتی فرصتی برای کشاورزان و صنایع مرتبط با آن شناخته شود.

با توجه به تحقیقات و مطالعات موجود درباره گوجه فرنگی سیاه این نوع گوجه فرنگی به عنوان یک منبع غنی از آنتی اکسیدان ها و آنتوسیانین ها شناخته شده است. 

با توسعه بیشتر تحقیقات درباره مزایای این گیاه و روش های بهینه پرورش آن می توان به طور گسترده تر از جذب این محصول جدید استفاده کرده و به بهبود سلامتی عمومی جامعه کمک کرد.

این مطلب چه‌ اندازه برایتان مفید بوده است؟
میانگین امتیاز ۵ / ۵ تعداد رأی: ۱
آراد برندینگ

ارسال نظرات (۰ نظر)

💎 ۹ دهم ثروت در تجارت است💰