یک تست بگیریم همین اول، شنوندگان محترم خوب گوش بدهند، ببینیم چقدر به کارمان علاقه داریم؟
اولین تستی که می شود گرفت این است که جمعه ها به شب می رسیم فرداصبح چند نفر هستند که می گویند بازم کارم شروع شد.
اه باز از فردا صبح باید بروم رئیسم را ببینم، یعنی واقعاً خیلی ها اصلاً کار خود را دوست ندارند و نکته بعدی هر وقت شغل شما عین جاده چالوس بود برای شما، جاده چالوس جاده ای است که واردش که می شوید دوست دارید تمام نشود، برعکس جاده های دیگر که دوست دارید به مقصد برسید.
? واقعاً چقدر کار من برای من عین جاده چالوس است؟
یا اینکه مثلاً ساعت 2.5 – 3 می شود یا ساعت 8.5 – 9 می شود می گویم آخجون تعطیل شدم، یا نه می گویم آخیش راحت شدم، بروم از این کار بیرون.
اگر این سه فاکتوری که خدمت شما عرض کردم در ذهن افراد نیست و کاره جذاب نیست در آن کار رشد نمی کنیم، در آن کار اذیت می شویم در آن کار مشکل پیدا می کنیم و اینجا نشان می دهد که من آن شغل را دوست ندارم.
چرا خیلی ها شغل خود را دوست ندارند؟
در دو نیمه من این کار را برای شما انجام می دهم، نیمه اول بر می گردد به تربیت غلط ما، این تربیت غلط متاسفانه کار دست ما داده است، پدر و مادر باید نگاه کنند ببینند من به کدام طرف می روم به چه شکلی می روم؟
پس از اینجا به پدر و مادر ها به آموزش و پرورش و معلم ها خواهش می کنم این کار را انجام دهید، معلم های عزیز بعضی از بچه ها باید نویسنده بشوند، چون شما می بینید اینها چه انشا هایی می نویسند، بعضی از بچه ها باید خواننده بشوند، بعضی از بچه ها باید دکتر بشوند و... و خیلی از بچه ها نباید دکتر و مهندس بشوند.
چون این دکتر و مهندسی مملکت ما را از بین برد، خیلی ها الکی همه دارند برای پزشکی می خوانند، همه دارند برای مهندسی می خوانند.
و این یک اشتباه بزرگ است که مقصر آن منِ پدر و مادر و معلمان و آموزش و پرورش هستیم هرکسی باید در استعداد خودش رشد کند و شکوفا شود.
آمدیم و آمدیم و به سن و سال کنکور و دانشگاه و جوانهایی که الان دارند گوش می دهند.
تمام این اشتباهات در مورد شما شد، آهای جوان خودت از الان بگرد دنبال علاقه ات، خودت ببین علاقه ات چیه؟
طرف به من زنگ زده می گوید عمران خوانده می خواهد برود در بازار مثلاً قماش(پارچه فروشی)، می گویم برای چی می خواهی بروی تو عمران خواندی چرا داری می روی عمران می خوانی؟
برو در کار عمرانی برو در کار ساختمان خاک بخور، می گوید دوست ندارم می گویم پس ترک تحصیل کن، می گوید پدر و مادرم گفتند باید درس بخوانم، یک جوان باید جرئت داشته باشد سر رشته زندگی خود را دست خودت بگیرد، سرنوشتت را خود در دست بگیر این اشتباه اتفاق افتاده است.
شما با عده زیادی دانشجو طرف هستید که عمران می خوانند اما دارند می روند سر یک کار دیگر.
خود آدم بنشیند و دو دوتا چهارتا کند می گوید خدا یا مگر می شود من عمران بخوانم بعد بروم سر یک بازار دیگر؟
مگر می شود من یک درسی را بخوانم و بعد یک کار دیگر را انجام دهم؟
این از چیست از بی علاقگی است، من اگر علاقه داشته باشم فاکتور آخر پول و راحتی و این حرفهاست من اول می روم سراغ علاقه ام چون علاقه ام آن جاده چالوسه است، دوست دارم تمام نشود.
? علاقه این است که تا یک آدم موفق می بینند می گویند شما در کار خود سختی کشیدید؟
? بمی گوید نه، می گویند چگونه می شود این همه سختی کشیدی می گوید سختی نبود من علاقه داشتم لذت می بردم، کیف می کردم.
[av_notification title='' color='blue' border='' custom_bg='#444444' custom_font='#ffffff' size='large' icon_select='no' icon='ue800' font='entypo-fontello' admin_preview_bg='']
می رویم در نیمه دوم، الان خیلی ها هستند می گویند ما از کارمان ناراضی هستیم راهش ساده است، بروید کار خود را تغییر دهید به همین سادگي.
3% قبول می کنند، شغل خود را تغییر می دهند، اما 97% باقی مانده این کار را نمی کنند.
[/av_notification]
? نکته بعدی لجبازی کودکانه نکنیم، الان خیلی ها می گویند کار مان را دوست نداریم پس کار نمی کنیم، اصلاً هم نمی خواهیم کار کنیم، این سازمان ما هم ما را اذیت کرد و ... این چه لجبازی کودکانه است؟
? شما اگر 75 سال عمر کنید، 25 سال آن را خواب هستید، 25 سال آن را زندگی می کنید و 25 سال هم سر کار هستید.
آدمهای موفق که 2 تا 25 سال سره کار هستند، پس بنابراین نمی شود لجبازی کودکانه بکنیم و بگوییم کارمان را دوست نداریم.
و نکته آخر من یک داستانی می گویم:
? به سه بنّا گفتند چکار می کنید؟
? بنای اول گفت مگر نمی بینید دارم خشت روی خشت می گذارم.
? به بنای دوم گفتند تو چکار می کنی؟
? گفت دارم یک ساختمان دوطبقه می سازم.
? به بنای سوم گفتند تو چکار می کنی؟
? گفت امارتی خلق می کنیم، که دنیا به آن افتخار کند.
نقل است که این بنای سوم همان معمار معروف پل تاریخی برلین است و آن بنای اول و دوم کارگر های این بنا در مراحل ابتدایی این پل برلین، به کارمان درست نگاه کنیم، زندگی مان درست می شود.
