یکی از تدابیر مدیران در زمان بحران های مالی کم کردن هزینه هاست و یکی از راه های کم کردن این هزینه ها اخراج نیروهاست. برای اینکه کلمه اخراج نیرو کمی زننده است از عبارت تعدیل نیرو استفاده می شود. ……. همان ……….. است پالانش عوض شده است. در هر نیرویی دو شاخص خیلی مهم است. بلد بودن آن کاری که به عهده اش سپرده اند. دلسوزی نسبت به سیستم و شرکت و مدیرعاملش. زیاد می بینیم نیروهایی را که دلسوز هستند اما کاربلد نیستند و زیاد می بینیم نیروهایی را که دلسوز نیستند اما کاربلدند. و زیادتر از این دو گروه می بینیم گروهی را که دلسوز نیستند و کاربلد هم نیستند. اگر قرار به اخراج بود اول همین گروه آخر را اخراج کنید. و کمند گروهی که دلسوزند و کاربلد و هیچگاه این ها را اخراج نکنید. اما از بین گروهی که دلسوزند و کاربلد نیستند و گروهی که دلسوز نیستند و کاربلدند اگر قرار بر اخراج باشد چه کنیم؟ توصیه ما اینست: اول ببینید دلیل دلسوزی آن دلسوز چیست؟ خیلی ها چون توانمندی هایشان کم است دلسوز خود را نشان می دهند تا اخراج نشوند. خلاصه وقتی توانمندی ندارد و دلسوز هم نباشد خب مسلما اخراج می شود از اینرو دلسوزی به خرج می دهد. اگر دلسوزهای شما از این دسته اند اخراجشان کنید. اگر دلسوزهای شما اینگونه نیستند. یعنی اگر دلسوزی شان ربطی به توانمند نبودنشان ندارد و اگر توانمند هم شوند باز هم وفادار و دلسوز می مانند تا حد توان اخراجشان نکنید. اما درباره نیروهایی کاربلدی که توانمند نیستند. اگر بودنشان در مجموعه شما باعث سودآوری بیشتر و آمدن پول بیشتر می شود نگهشان دارید اما اگر اینگونه نیست معطل نکنید و اخراجشان کنید چرا که آن ها گروهی هستند که اگر فردا یک کار بهتری به آن ها پیشنهاد شود به سرعت ترکتان می کنند.
مصاحبه مردمی
