زمانی که انسان می خواهد شغلی برای کسب درآمد خودش بیابد مسیرهای مختلفی در ذهنش تداعی می کند. برخی مسیرها نیازمند سرمایه اولیه هستند و برخی نیستند.
برخی کم ریسک تر و برخی پر ریسک ترند. برخی سقف درآمدشان محدود و برخی نامحدودتر است. برخی زمان کاری کم و برخی زمان کاری زیادی را می طلبد.
در ایران دو طیف اصلی از شغل ها وجود دارد. طیف مشاغل دولتی و طیف مشاغل آزاد.
عمده جوانان امروزی ایران مخصوصا اگر پدر و مادر کارمند داشته باشند علاقه شان اینست که کارمند شوند و اگر علاقه شان هم نباشد با فشار والدین مجبور می شوند کارمند شدن را بخواهند ولو برای کسب شغل دولتی سال ها باید در صف استخدام بایستند و آزمون ها را بگذرانند و چندین ماه و سال برای این امر معطل شوند.
دلیل این تفکر هم از اینجا نشات می گیرد که مردم ایران شغل دولتی را امن می دانند و غیردولتی را ناامن حال اینکه همین تفکر هم کاملا غلط است چون با تغییر دولت ها خیلی از بالایی ها پایین می آیند و خیلی از پایینی ها بالا می روند.
مشاغل آزاد هم به یک منوال نیستند. برخی سود چندانی ندارند و برخی پرسودترند. در این بین اما تولیدکننده بودن یا همان کارخانه دار بودن و نیز تجارت و خرید و فروش اعم صادرات یا واردات و نیز خرید و فروش های داخلی از مشاغلی هستند که پول دارها به آن میل دارند.
اگر میزان پول جامعه ایران را A در نظر بگیریم و میزان فعالان عرصه کار را B بنامیم باید تصدیق کنید که بیش از ۹۰ درصد A به کمتر از ۱۰ درصد B می رسد و تنها کمتر از ۱۰ درصد A به بیش از ۹۰ درصد B.
شاید این توزیع در نگاه اول ناعادلانه باشد و یا حتی واقعا هم به دلیل این باشد که توازن عدالت در کشورها وجود ندارد اما بخش مهم تر آن مربوط می شود به مسیرهایی که اکثریت عوام مردم برای شغل به آن رو می آورند.
وقتی شما خودتان میلتان به این است که راننده تاکسی اسنپ و تاچسی و امثال این ها شوید و یا کارگر ساختمانی باشید و یا معلم باشید و یا در اداره ای استخدام شوید پس چرا ناراحتید از اینکه پولتان کم است؟
مگر قرار بود به این مشاغل پول زیادی داده شود؟ در چه زمانی در جهان به یک رفتگر شهرداری عدد بالایی رسیده است؟ در چه عصر و دوره ای از تاریخ به نیروهای خدماتی پول زیادی داده اند؟ در کدام کشور کارمندان دولت ها ثروتمندترین آن ها هستند؟
هیچ گاه این طور نبوده است. از سوی دیگر در همه عصرها تاجران و بازرگانان، ثروتمندان جهان بوده اند. کارخانه دارها ثروتمندان جهان بوده اند. صادرکننده ها و واردکننده ها هم همین طور.
پس مشکل اصلی خیلی از ما که وضعمان خوب نیست خودمان هستیم که مسیر غلطی را بر می گزینیم. ما به شما قول می دهیم که شما اگر بهترین راننده تاکسی باشید ثروتمند نمی شوید.
بهترین معلم باشید آنقدر ثروتمند نمی شوید. بهترین کارگر و کارمند باشید آنقدر ثروتمند نمی شوید اما اگر یک تاجر ساده هم باشید ثروتمند می شوید.
رسول خدا که درود و رحمت خدا بر ایشان و خاندان مطهرشان باد می فرمایند: «روزی بر ۱۰ قسم است که ۹ قسم آن در تجارت است.»
در نامه امیرمومنان به مالک اشتر سفارش شدیدی درباره تاجران شده و آن ها را مجرای رزق و روزی خداوند به سایر مردم معرفی می دارد که دوام زندگی مردم و قوام حکومت ها به اصلاح امور آنان منوط می شود.
نیز در روایات اسلامی آمده است که روزی شخصی محضر امام صادق رسید و از اوضاع اقتصادی رفیقش که تاجری بود خبر داد که چند وقتی ست در تجارتش سودی نمی کند و می خواهد برای دیگری کار کند و حقوق روزانه یا ماهیانه دریافت کند.
امام به او فرمودند: به دوستت بگو تجارت را کنار نگذارد و اجیر دیگری نشود چرا که خداوند روزی کسانی که اجیر دیگران شده اند را کم و روزی تاجران را فراخ قرار داده است.
از سوی دیگر اگر در زمین بگردید می بینید که در تمام حکومت ها و تفکرات اقتصادی و غیراقتصادی جهان، همواره تاجران گردانندگان اقتصاد مردم بوده اند.
پس اگر می خواهید رشدی برایتان پیش بیاید در انتخاب تجارت به عنوان شغل خود تردید نکنید. اگر می گویید بلد نیستیم مانعی ندارد یاد می گیرید.
اگر می گویید سرمایه اولیه نداریم مانعی ندارد راه های هست که بی سرمایه هم می شود تاجر شد. اگر می گویید همین که تاجرم اما فشارهایی در تجارتم پیش آمده باز هم صبوری کنید.
مزایای تجارت نسبت به سایر مشاغل بیشتر از آن است که در یک پست بگنجد و سعی می کنیم در پست های دیگری به ابعاد مختلف آن بپردازیم.
شروع تجارت و رشد در آن ممکن است برای خیلی ها سخت بیاید اما اگر می خواهید یک ساختار نوین از تجارت را تجربه کنید با همین کانال و آموزش های مختلفی که در آن گذاشته می شود انس بگیرید و آن ها را به کار بندید.
پس اولین گام در شروع تجارت این است که بخواهید تاجر شوید و تاجر بمانید و فکر سایر مشاغل را از سر خارج کنید تا همه وجودتان یکپارچه شود و سریع تر به پول های باورنکردنی برسید.
