مقدمه
اتحادیه عرب به عنوان یک سازمان بین المللی شامل ۲۲ کشور عربی در خاورمیانه و شمال آفریقا است.
جمعیت این اتحادیه حدود ۴۵۰ میلیون نفر است.
همچنین تولید ناخالص داخلی آن بیش از ۵/۳ تریلیون دلار می باشد.
همین موضوع این اتحادیه را به بازار بزرگ و جذاب برای جهان و البته ایران مبدل کرده است.
مذاکره با اتحادیه عرب
در مذاکره با اعراب باید به این موضوع توجه داشت که آنها به تمدن، فرهنگ و سنت های خود افتخار می کنند.
در واقع این اولین نکته ای است که شما باید در رفتارتان لحاظ کنید.
یعنی همان طور که ما ایرانی ها به تاریخ و تمدن خود افتخار می کنیم آنها هم تعصب بالایی در این خصوص دارند.
نکته مهم دیگر این است که باید اتحادیه جهان عرب را مجموعه ای از کشورها با تفاوت های قابل توجه در نظر بگیریم.
یعنی شمال آفریقا با مدیترانه خیلی متفاوت است.
به طور کلی اتحادیه عرب متشکل از گروه ها و حتی کشورهای متفاوت است.
لذا این اتحادیه یک بلوک و یک جهان یکسان نیست بلکه مجموعه ای از کشورهای بسیار متفاوت است.
از نظر جمعیتی مصر و الجزایر بیشترین جمعیت را در اتحادیه اعراب دارند.
رشد اقتصادی جهان عرب
رشد اقتصادی جهان عرب در سال ۲۰۲۰ منفی ۵ درصد بود.
اما بلافاصله در ۲۰۲۱ به رشد ۷/۳ درصد دست یافتند که این آمار در سال ۲۰۲۲ به ۶ درصد رسید.
جهان عرب بعد از کرونا توانست خودش را به خوبی بازسازی کند و به رشد بالایی برسد.
رشد سال ۲۰۲۳ در حدود ۴/۳ درصد و سال ۲۰۲۴ نیز ۴ درصد تخمین زده شد.
همچنین کشورهای عربی صندوقی برای تخمین رشد اقتصادی دارند.
بر این اساس رشد اقتصادی عربستان سعودی به ۷/۸ درصد می رسد که رقم بالایی محسوب می شود.
رشد اقتصادی کویت ۹/۷ درصد، مصر ۶ درصد و عراق ۷ درصد خواهد بود.
مهمترین کشور‌هایی که در سال های آینده ظرفیت های جدید را ایجاد می کنند این کشورها هستند.
تجارت چین و اتحادیه عرب
بعنوان آخرین ارقام منتشر شده توسط اداره کل تجارت و صادرات ارزش کل تجارت چین با اعضای اتحادیه عرب به طور قابل توجهی از ۳۰۳.۸۱ میلیارد یوان در سال ۲۰۰۴ به ۲.۸ تریلیون یوان در سال ۲۰۲۳ افزایش یافته است.
این موضوع رشد ۸۲۰.۹ درصد را نشان می دهد.
در چهار ماه اول سال جاری تجارت چین با اتحادیه عرب ۹۴۶.۱۷ میلیارد یوان بود که بالاترین رکورد برای مدت مشابه در تاریخ محسوب می شود.
با نگاهی به کشورهای مختلف تجارت چین با ۹ کشور عضو اتحادیه عرب از جمله امارات متحده عربی و عراق افزایش یافته و نرخ رشد برای برخی کشورها نسبتاً سریع بوده است.
داده های رسمی نشان می دهد که در چهار ماهه اول سال جاری چین ۲۵۶.۱ میلیارد یوان محصولات مکانیکی و الکتریکی به اتحادیه عرب صادر کرده است.
از نظر واردات اتحادیه عرب بزرگترین منبع واردات محصولات انرژی چین است و واردات نفت تصفیه شده و سنگ معدن فلزی به سرعت در حال رشد است.
چین در چهار ماه اول سال جاری ۳۹۷.۲۹ میلیارد یوان محصولات انرژی از اتحادیه عرب وارد کرده است.
نقش دولت در کشورهای عربی
برخی از کشورها سیاست های انبساطی را اعمال می کنند که تورم زا است و برخی دیگر هم انقباضی هستند که براساس مهار تورم فعالیت می کنند.
مثلا وقتی عربستان اعلام می کند سه هزار میلیارد دلار تا ۲۰۳۰ سرمایه‌گذاری خواهد کرد یعنی به استقبال یک ترند تورمی در کشور خواهند رفت.
این را هم باید در نظر داشت در کشورهای عربی مسلط ترین عامل، عاملِ دولت است.
اکثر منابع اقتصادی همه این کشورها در دست دولت است و باید دولت را بازیگری مهم بدانیم.
نکته بعدی این است که همه کشورهای عربی به سمت سیاست های جدید رفته اند.
با این توضیح که همه آنها سیاست های تسهیل ایجاد کسب و کار را در دستور کار خود قرار داده اند.
تغییر سیاست ها
سیاست های اتحادیه عرب با توجه به شرایط و گذشت زمان دچار تغییر می شود.
وقتی به شرایطشان نگاه می کنیم که چه سیاستی دارند متوجه می شویم باید با چه روشی با آنها وارد مذاکره تجاری شویم.
سیاست هایی چون تغییر نگاه به مالیات یا بحث هایی مربوط به تسهیلات بانکی و موارد جدید دیگر که آنها تصمیم گرفته اند انجام دهند.
همچنین درباره فعالیت خانم ها هم تغییر‌اتی داشته‌اند.
یعنی در برخی کشورها ورود خانم ها ممنوع و در بعضی از کشورها حتی مذموم بود.
اما اکنون خانم های عرب فعالیتی جدی دارند که می تواند یک فرصت باشد.
برای نتیجه گیری باید گفت در تعامل با اعراب باید فرهنگ را جدی بگیریم.
یعنی بدانیم ما ایرانی هستیم و آنها عرب هستند و آنها ما را ایرانی می بینند.
دومین موضوع این است که اعتماد ایجاد کردن با اعراب سخت است.
اما وقتی اعتماد ایجاد شود اعراب نوعا به اعتماد ارزش می گذارند و سر قول و قرار می مانند.
باید بدانیم این کشورها در حال تغییر هستند به‌طوری که به شدت در مسیر غربی شدن قرار گرفته‌اند.
در مذاکره با این کشورها باید صبور بود و بحث تعامل و ایجاد رابطه عمیق با آنها را مهم بدانیم.
