به دلیل این که خاویار در سرتاسر دنیا غذایی لوکس به حساب می آید و فایده های فراوانی نیز درباره ی مصرف کردن آن ذکر شده است، می تواند یک تجارت پر سود باشد به شرط دانستن مراحل صادرات خاویار از ایران؛ چراکه اگر کسی بدون آگاهی از شرایط لازم برای صادرات خاویار اقدام نماید، هم سودی نصیب او نخواهد شد و هم سرمایه ای که برای انجام صادرات خاویار صرف نموده است را از دست می دهد، بدون این که هیچ نتیجه ای به دست بیاورد.
۳ نکته درباره ی مراحل صادرات خاویار از ایران
۳ نکته ای که در رابطه با صادرات خاویار در شناخت مراحل صادرات خاویار از ایران باید در نظر گرفته شود، شامل موارد زیر می باشد:
- در صورتی که کم تر از ۵ کیلوگرم برای صادرات خاویار در نظر گرفته شود، چه برای تولید کننده ی خاویار و چه برای صادر کننده ی آن به هیچ عنوان از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نمی باشد، به همین دلیل بیش تر از ۵ کیلوگرم صادرات خاویار باید انجام پذیرد، البته مسئله ای که در این جا مطرح می باشد، این است که چنانچه مقدار صادرات خاویار از ۵ کیلوگرم کم تر باشد، بایستی به شرکت تولید کننده ی خاویار یک هزینه ی اضافی نیز داده شود.
- در زمان خروج از کشور هر مسافر با توجه به قوانین گمرک کشور می تواند حداکثر ۱۲۵ گرم خاویار را بی آن که نیازی به مجوز سایتس (CITES) داشته باشد، با خود حمل کند.
- همواره در هر زمانی که اقدام به صادرات خاویار می خواهد انجام پذیرد باید از قوانین به روز اطلاعات لازم را کسب نمود تا دردسرهای بی اطلاعی از قوانین روز، فرصت های موفق اقتصادی را از بین نبرند.
بهترین نوع خاویار صادراتی
انواع مختلفی خاویار صادراتی وجود دارد اما خاویار بلوگا با داشتن دانه های درشت، برترین نوع خاویار صادراتی به حساب می آید و همین درشت بودن دانه های آن می تواند یکی از دلایل انتخاب آن به عنوان قرار گرفتن در میان انواع خاویارهای صادراتی باشد.
اخذ مجوز یکی از مراحل صادرات خاویار از ایران اخذ نمودن مجوزهای لازم به منظور صادرات خاویار می باشد؛ مجوزهایی نظیر:
- مجوز سایتس (CITES)
- مجوز دامپزشکی
- مجوز حمل
اخذ گواهی یکی دیگر از مراحل صادرات خاویار از ایران دریافت دو گواهی می باشد، گواهی مبدأ از اتاق بازرگانی و گواهی دامپزشکی.
مجوز سایتس (CITES) برای صادرات خاویار از ایران
همان طور که گفته شد یکی از مجوز هایی که در حین انجام مراحل صادرات خاویار از ایران باید دریافت گردد، مجوز سایتس (CITES) می باشد، قرار دادن مجوز سایتس (CITES) برای حفاظت از ماهی های خاویاری در حال انقراض می باشد و بر همین اساس تنها مراکز پرورش ماهی خاویاری که دارای این مجوز باشند می توانند در امر صادرات خاویار فعالیت داشته باشند.