در این مطلب میخواهیم به موضوع جدیت در دنیا و تجارت از دیدگاه استاد وحید حاجی آقازاده بپردازیم.
- بیشتر بخوانید: استاد وحید و شکرگزاری در مسیر تجارت
بحران ناکافی بودن و عدم تمرکز انسان در دنیا
انسان ترکیبی از به دست آوردهها و از دست دادهها است.
از طرفی اگر شخصیت و رفتار انسان به صورت صحیحی شکل گیرد و جانمایی او درست باشد، طبیعتاً بیشتر مورد لطف خداوند قرار میگیرد.
مهمترین آسیبی که ممکن است به انسان برسد، آسیب کم بودن و ناکافی بودن انسان است.
یعنی انسان نسبت به مشکلاتش کم است و از مشکلاتش کوچکتر است و این همان بحران ناکافی بودن است که سبب رنجش انسان میشود.
اما این مشکل از آنجایی شروع میشود که انسان بر روی دردها و مشکلات سطحی متمرکز میشود و نه بر روی دردها و مشکلات عمقی.
درد سطحی محصول دیگران است و درد عمقی محصول اشتباهات خود ماست.
آن چیزی که سبب ناکافی بودن من میشود و باعث میشود از من، منِ موفق درست نشود، عدم توجه ما به این موضوع است که مهمترین ضرری که به ما میرسد در نرسیدنها است و نه در از دست دادنها.
وقتی انسان در دنیا میتوانست به جایگاه بالاتری برسد و دستاوردهای بیشتری داشته باشد، اما به دلیل ناکافی بودن که حاصل اشتباهات خود اوست، نتوانست به آن جایگاه و دستاوردها برسد، این همان ضرر اصلی است.
- بیشتر بخوانید: لزوم توجه عملی به تغییر در زندگی یک تاجر در کلام استاد وحید
ضررهایی که به انسان میرسد، حاصل چیست؟
مهمترین عاملی که سبب متضرر شدن انسان در دنیا میشود، عدم متمرکز شدن صحیح بر امور دنیایی است و به اصطلاح ما انباشتی از پروندههای نیمه باز هستیم.
حال منظور از تمرکز چیست؟
تمرکز یعنی تداوم دقت در طول زمان مشخص بر روی یک کار مشخص.
این یعنی انسان باید همواره و پیوسته بر روی یک کار متمرکز شود و تمام هم و غمّ خود را بر روی همان کار بگذارد و نه هیچ کار و موضوع دیگری.
یک تاجر برای رسیدن به موفقیت در تجارت باید خودش را از تمامی موضوعات حاشیهای دیگر به غیر از تجارت جدا کند و فقط و فقط بر روی امر تجارتش متمرکز شود و برای آن وقت بگذارد.
در این مورد حتی در حدیثی از پیامبر اکرم صلی الله و علیه و آله و سلم نقل شده است که "بهترین آدم، شخصی است که آن چیزی را که به او ربطی ندارد، رها کند."
چرا که وقت گذاشتن برای اموری که به ما ارتباط ندارد، سبب میشود ما از وقت گذاشتن بر روی امور اصلی و مرتبط با خودمان بازبمانیم و وقت و انرژی خود را بیهوده تلف کنیم.
در این مورد به خاطر داشته باشید که انسان با کارهایی که تمام میکند آن هم به طور تمام و کمال، شناخته میشود و نه با کارهایی که شروع میکند.
- بیشتر بخوانید: استاد وحید و هویت عاطفی یک تاجر استاندارد
جدیت در دنیا و تجارت
یک تاجر اگر بخواهد در امر تجارت موفق شود و مورد عنایت خداوند نیز قرار گیرد، باید با جدیت در دنیا و امور دنیایی خود که همان تجارتش است، بکوشد.
توجه داشته باشید که منظور از دنیا و امور دنیایی دقیقاً همان پول و مال دنیاست که برای یک تاجر، منظور همان تجارت است.
اینکه عدهای جمع کردن مال دنیا را بد میدانند و با تنبلی نسبت به کار کردن در دنیا مدعی این هستند که فقر خوب است و انسان نباید به دنبال پول باشد، کاملا در اشتباه هستند و این دقیقاً مخالف اصل دین است.
امامان ما از جمله امام علی علیه السلام، به قدری صاحب مال بودند که آزاد کردن بردهها تنها یکی از کارهایی بود که همواره جزو امور عادی بود که انجام میدادند و این امر هم جز با برخورداری از پول و مال زیاد امکانپذیر نیست.
در این زمینه نیز
پس یک مؤمن واقعی و عاری از شعار و وعده، با تمرکز و جدیت بر امور دنیا، با پیوستگی و با اعتبار به دنبال ساختن یک دنیای متفاوت و موفق خواهد بود.
- بیشتر بخوانید: بازخوانی تغییر در تجارت از زبان استاد وحید