کلمه قیسی (البته گاها به اشتباه برخی ان را قیصی نیز میگویند) به میوه خشک شده زرد آلو اطلاق میشود که این میوه خشک شده زردآلو
میتواند حاوی مغز زردآلو و یا بدون آن باشد.
زردالو ها میتوانند بسته به نهال و منطقه ای که رشد میکنند انواع مختلفی داشته باشند اما همانگونه که اشاره کردیم به خشک شده این
میوه لذیذ قیسی گفته میشود برای خشک کردن زردآلو روش های مختلف خانگی و صنعتی وجود دارد که مقصود ما در این مقاله روش های
صنعتی می باشد که هرکدام مزایا و معایب خود را دارند.
در روش خشک کردن زیر نور افتاب گرچه محصول نهایی ارگانیک تر می باشد اما رنگ ان تیره تر و امکان نشست الودگی ها بر روی آن به
دلیل طولانی بودن زمان خشک شدن و قرار گرفتن در مجاورت هوای الوده وجود دارد پس خریداران در تهیه آن باید وسواس لازم را به خرج
داده و در خرید به بسته بندی ، تاریخ ، کیفیت و شرکت ارائه دهنده توجه کرده و خریداران عمده نیز باید تا حد امکان اطلاعات کافی از
فروشنده و فضایی که برای خشک کردن میوه ها در نظر دارد ، داشته باشند.
در روش خشک کردن به روش تیزابی یا گوگردی، زردآلو رنگ و ظاهر طبیعی خود را حفظ کرده و ماندگاری ان بالا می رود.
به دلیل اینکه در حالت طبیعی میوه ها دیرتر اب خود را از دست داده و خشک میشوند و نیز امکان فاسد شدنشان نیز وجود دارد در نتیجه از
زمان های قدیم تا زمان حال برای خشک کردن میوه ها از روش تیزابی استفاده میشود که البته این روش نیز مانند تمام روش های دیگر مزایا
و معایب خود را دارد.
روش خشک کردن با دستگاه های خشک کن نیز روش دیگری است که محصول نهایی آن بستگی به کیفیت خود دستگاه خشک کن و نیز دقت
در مدت زمان خشک شدن و دمای دستگاه و... دارد.
قیسی به هرکدام از روش ها که تولید شده باشد بستگی به مهارت تولید کننده و هم چنین استفاده از میوه و ابزار باکیفیت برای تولید
محصول نهایی مرغوب و با کیفیت دارد.
در کل برای تهیه قیسی باید دقت کافی در کیفیت ، رنگ ، طعم ، مزه و رطوبت آن داشت.
