آموزش اینکوترمز 2020 + فیلم

آموزش اینکوترمز 2020 + فیلم

اگر بدانیم که قرار است بار را کجا به مشتری تحویل دهیم، متناسب با آن هزینه های ما مشخص می شود، زمان تحویل نیز مشخص می شود و مسئولیت های هر طرف تعیین می گردد. پس ۱۱ ترمی که در اینکوترمز ۲۰۲۰ وجود دارد، بر اساس محل تحویل به ۴ گروه تقسیم می شود. گروه E، F، C، D که مخفف یک سری از اصطلاحات هستند، که در مورد آن ها توضیح کوتاهی می دهیم و از آن رد می شویم.
گروه E: گروه Exwork است یعنی تحویل در مبدأ. محل تحویل بار در کارخانه است یا به اصطلاح به آن تحویل درب کارخانه می گویند. در این روش هیچ گونه دسته بندی مجزایی وجود ندارد و کاملا مشخص است.

مسئولیت بارگیری با چه کسی است؟

کالا می تواند در انبار باشد، کالا می تواند بسته بندی شده در باغ باشد و یا می تواند در مغازه ها باشد. بستگی به مدل کالا دارد. هر کالایی متفاوت است. پس باید اول از همه بررسی شود کالا کجاست که تحویل گرفته شود که آن را حمل کرد و به گمرک برد. اینکه کالا کجا قرار دارد و هزینه ی ارسال آن با چه کسی است، مهم می باشد و می توان به ازای هر کدام از این موارد از مشتری سود گرفت زیرا کسی دیگر این کارها را انجام نمی دهد. بدترین حالت معامله این است که به مشتری گفته شود، از درب کارخانه کالا را تحویل بگیرد.

بسته بندی کالا و هزینه ی آن

قسمت دیگری که می توان از آن سود برد، بسته بندی است. آیا کارخانه با هزینه ی خودش بسته بندی می کند یا تاجر قرار است، بسته بندی کند. باید هزینه ی بسته بندی را محاسبه کرد که چه مقدار می شود. مثلا اگر تریلی ۴۰ فوت بار را حمل می کند چه مقدار هزینه دریافت می کند. میانگین بارهایی که که در ایران رد و بدل می شود، بین ۲ میلیون تومان تا ۳ میلیون تومان است. باید بررسی کرد که در کانتینر چند بسته قرار می گیرد، مثلا ۱۰۰۰ بسته. باید ۳ میلیون هزینه ی حمل را تقسیم بر ۱۰۰۰ بسته کرد، می شود ۳۰۰۰ تومان یعنی اگر هزینه ی کالای ۱۰۰۰۰ تومان است ۳۰۰۰ تومان به آن باید اضافه کرد. آیا این کار سود دارد؟ خیر. پس می توان این مقدار را زیادتر گرفت.

اظهار کالا

زمانی که تریلی به بندر می رسد و محصول بر روی عرشه کشتی برده می شود، اولین کار در گمرک این است که یک سری برگ به شما داده می شود تا کالای خود را اظهار کنید و بعد از اینکه برگ را تکمیل کردید باید کانتینر یا کالا بر روی باسکول برود تا وزن آن مشخص شود، سپس قبض باسکول به شما داده می شود که حجم محصول روی آن مشخص است. بعد از اینکه کالا وارد گمرک شد، باید ارزیابی شود که چه چیزی است؟ قرار است به کجا رود؟ زمانی که ارزیابی شد و مشکلی نداشت، پروانه شما صادر می گردد که مجوز صادرات شما است.

هزینه های قانونی گمرکی

بعضی از هزینه های گمرکی، کاملا قانونی است. هزینه ی انبار داری، هزینه ی تخلیه و بارگیری، هزینه باربری، هزینه بارچینی، تعرفه بندی، آزمایش، کارشناسی، بدرقه ی کالا، ایکس ری، مهر و موم، پلمپ، توزین کالا. Cy: محیطی که همه کانتینرها را روی یکدیگر قرار می دهند تا زمانی که بار شما بر روی کشتی رود. این گونه نیست که همان لحظه که بار را به گمرک ببرید سوار کشتی شود. شما باید حداقل ۴۸ ساعت قبل، بار را تحویل گمرک دهید. در گروه E، روش تحویل کالا کاملا ساده است و شاید بتوان گفت، برای فروشنده ها راحت ترین روش این مورد می باشد. فروشنده در یک کشور مثل ایران است و مشتری در هر کجای دنیا که باشد برای فروشنده تفاوتی ندارد، فقط کافی است در هر شهری که است از درب کارخانه کالا را تحویل مشتری دهد.

حمل و نقل بین المللی

تمام مسئولیت های بار اعم از خسارت، بیمه و حتی حمل و نقل بر عهده ی مشتری است و شاید بتوان گفت، آسان ترین روش در گروه حمل و نقل بین المللی است. در این گروه هزینه ای بر دوش مشتری نیست اما بار را باید تا مسیری با خود حمل کند. به سه زیر دسته کلی FCA، FAS، FOB تقسیم می شود. FCA: بار در مبدا تحویل داده می شود. FAS: در کنار کشتی بار را تحویل به خریدار می دهد. کلا گروه F برای حمل و نقل دریایی استفاده می شود. فروشنده هزینه را تا کنار کشتی متقبل می شود و مشتری بار را در آن جا تحویل می گیرد و مواردی مثل هزینه های گمرکی، گذاشتن بار بر عرشه کشتی و موارد دیگر بر عهده ی مشتری است. FOB: بار بر روی عرشه کشتی تحویل مشتری داده می شود یعنی از مبدا تا لحظه ای که بار را بر روی عرشه کشتی تحویل می دهد، تمامی مسئولیت ها بر عهده فروشنده است. بار در آن جا ترخیص می شود و در کشور مقصد تحویل داده می شود، هر اتفاقی که برای آن بیافتد، فروشنده هیچ گونه مسئولیتی ندارد.

دسته ی C حمل و نقل

در دسته C هزینه ی حمل و نقل در مبدأ نیز بر عهده فروشنده است. گروه C شامل: CIF، CIP، CPT، CFR می باشد.

دسته ی D حمل و نقل

تحویل بار در مقصد است. این روش بر خلاف روش E خوش آیند ترین روش برای خریداران است چرا که بار در محل یا کشور خریدار به مشتری تحویل داده می شود. شامل زیر دسته های مختلفی مثل DDP، DAP، DPU است. این موارد دسته های کلی در اینکوترمز ۲۰۲۰ است که ۱۱ ترم را می تواینم در این دسته ها جایگیزین کنیم.

حمل محموله به روش FOB

تحویل بار بر روی عرشه کشتی. در این روش مشتری با ما تماس می گیرد و از ما بار می خواهد و قرار است، مبلغ و هزینه ای را با ما تسویه کند، نه مشتری اعتماد می کند که کل پول را به ما بدهد که ما بتوانیم برای او بار را بفرستیم و نه ما به او اعتماد می کنیم که بار را برای او ارسال کنیم، یعنی از گروه D استفاده کنیم و بعد از اینکه محصول به مشتری رسید، مبلغ را دریافت کنیم. در این موارد از یک روش میانی و از یک میانجی گری اینکوترمزی بنام FOB استفاده می کنیم یعنی با مشتری تفاهم می کنیم که تا زمانی که بار بر روی عرشه کشتی می آید، مسئولیت با فروشنده است و به او تحویل می دهد و از آن جا به بعد با مشتری است. در اینجا باید یک سری هزینه ها محاسبه شود یعنی باید محاسبه شود که این بار از مقصد تا بندر چقدر هزینه می برد و در آن جا چه هزینه هایی بر روی آن می آید. زمانی که بار بر روی عرشه کشتی می رود چه هزینه ها و مسئولیت هایی بر عهده فروشنده است که باید آن ها را بر عهده بگیرد. [av_notification title='' color='silver' border='dashed' custom_bg='#444444' custom_font='#ffffff' size='large' icon_select='no' icon='ue800' font='entypo-fontello' admin_preview_bg=''] در روش های بین المللی تجاری هستند که تمامی این هزینه ها را از مشتری می گیرند، یعنی از قیمت FOB استفاده می کنند. [/av_notification] هزینه های احتمالی که ممکن است بر روی دوششان قرار بگیرد را محاسبه می کنند و در کل بار، آن را اضافه می کنند و تقسیم می کنند. قیمت کل واحد بار به دستشان می آید و قیمت FOB به مشتری می دهند و تمام مشتری ها نیز می دانند که قیمت FOB یک قیمت رایج است و به احتمال زیاد همگی آن ها نیز پرداخت می کنند.
مزایا FOB چیست؟
خوبی این روش این است که تمامی مسئولیت های ارسال اعم از بیمه، هزینه های گمرکی و حتی خساراتی که ممکن است به بار وارد شود، بر عهده مشتری نیست. هرچند پول آن را پرداخت می کنند اما کارهای مربوط به این نوع خدمات را خود فروشنده انجام می دهد و بار را روی عرشه کشتی می گذارد و تحویل مشتری می دهد و از آن جا به بعد بر عهده خریدار است.
نمونه داخلی مشابه FOB
اگر بخواهیم یک نمونه ی داخلی مشابه به این را معرفی کنیم، می توانیم بگوییم که یک مشتری در داخل کشور از یک شهر به شهری دیگر زنگ می زند و بار می خواهد. برای اینکه تفاهمی بین آن ها برقرار شود و هر دو یک قدم برداشته باشند، مشتری با فروشنده صحبت می کند و درخواست می کند، بار را به باربری تحویل دهد و رسید بار نامه را برای او بفرستد تا مبلغ را برای فروشنده واریز کند که اجازه ی ترخیص بار داده شود.
FOB متداول ترین روش حمل و نقل بین المللی
این روش تقریبا می توان گفت، متداول ترین روش معاملات بین المللی است که بین خیلی از تجار استفاده می شود. برای کشور ما که شمال و جنوب دریا است،مناسب است و می توان رابطه خیلی خوبی با تجار در کشورهای مختلف برقرار کرد. زمانی که مشتری از خارج از کشور پیدا کرده ایم و می خواهیم با او یک معامله به روش FOB انجام دهیم، به عنوان یک تاجر که قرار است هیچ گونه هزینه اضافه ای بر دوش ما قرار نگیرد، محصولات را به قیمت FOB در اختیار مشتری قرار می دهیم و به واسطه ی پرداخت این قیمت، محصول را در اختیار خریدار قرار می دهیم.

در FOB باید چند هزینه باید محاسبه شود؟

۱- هزینه حمل بار از مبدا تا محل بارگیری که تفاوتی ندارد، در چه شهری باشیم به هرحال یک هزینه لازم است تا در مبدا، بارگیری انجام شود و با ماشین به بندر فرستاده شود. هزینه ای که باید محاسبه شود، شامل دو قسمت است: ۱- هزینه ماشین ۲- بارگیری داخل ماشین ۲- هزینه بارچینی و گمرک که بین ۳۰۰ هزار تومان تا چند میلیون تومان می تواند متغیر باشد. این بازه هزینه را باید در نظر داشته باشید که بتوانی در هر بار معامله که انجام می دهید، بتوانید این موارد را محاسبه کنید. ۳- برخی از هزینه ها گمرکی برای خدمات دولتی و بعضی از هزینه ها برای خدمات کارگری است یعنی یک سری خدمات کارگری انجام می شود تا این بار در گمرک تحویل داده شود و بر روی عرشه کشتی برود، مثل هزینه لشینگ یا استافینگ، این موارد خدماتی است که انجام می شود. ۴- هزینه های امور بندری که در اصطلاح به آن THC گفته می شود. به طور کلی قانونی که برای آن گذاشته شده است تا این لحظه ۱۳۳ دلار است و با احتساب ۹% مالیات ارزش افزوده حدود ۱۴۴ دلار است. در بین ۴ دسته هزینه ای که وجود دارد، هزینه THC و بارچینی تقریبا مشخص است که چه مقدار است اما بقیه هزینه ها باید در هر باری که ارسال می شود، محاسبه شود. برای مثال باری که قرار است، ارسال شود که قیمت هر واحد آن ۲۰ هزار تومان است، تمام این هزینه ها را باید محاسبه کرد و به روی آن چند تن که قرار است برای مشتری ارسال شود، اضافه کرد و ۲۰ هزار تومان تبدیل به ۲۴ هزار تومان می شود. پس ۲۰ هزار تومان قیمت Exwork می شود و قیمت ۲۴ هزار تومان، قیمت FOB می شود.

کانتینرهای حمل بار

کلیت محاسبه ی قیمت FOB برای بار است. البته توصیه می شود در روش های مختلف ارسال، مخصوصا FOB بر اساس نوع باری که وجود دارد، کانتینرهای حمل بار را نیز مشخص کنید. به عنوان مثال دو نوع کانتینر ۲۰ فوت و ۴۰ فوت وجود دارد و هر دو بین ۲۰ تا ۲۵ تن بار می گیرد. اگر دانسیته کم است، مثلا حجم بار کم تری می گیرد از کانتینر ۲۰ فوتی استفاده کنید. اگر بار شما لباس یا عرقیجات گیاهی و یا داروهای گیاهی است، دانسیته بالایی دارد و حجم بیشتری می گیرد، در این موارد از کانتینر ۴۰ فوت استفاده شود زیرا محاسبه FOB برا شما مقرون به صرفه خواهد بود و مشتری نیز در این حالت به شما اعتماد بیشتری می کند زیرا می فهمد که شما روی روش حمل و نقل احاطه ی زیادی دارید و از طرفی شما را دلسوز خود می بیند و متوجه می شود که حتی در محاسبه ی قیمت FOB نیز شرایط بهتری برای او در نظر گرفته اید تا قیمت پایین تری برای او زده شود.
این مطلب چه‌ اندازه برایتان مفید بوده است؟
میانگین امتیاز ۵ / ۵ تعداد رأی: ۱

ارسال نظرات (۲ نظر)

اینکوترمز چیست؟

چه مراحل سختی!
خسته شدم از خوندنش

روزی ۱ ساعت کار با ماهی ۱۶ میلیون درآمد