اشتباه مردم در انتخاب دوست
یک اشتباهی که مردم در انتخاب دوست انجام می دهند این است که آن فرد را دوست خود می گیرند تا آن ها را تصدیق کند. الان اگر اکثرا شما به دوستانتان نگاه کنید می بینید کسی را به عنوان دوست قرار دادید که تصدیقتان می کند. یعنی همیشه همه کارهای شما را درست بداند و اگر یک جایی کار شما را غلط بداند، دوستی ها خراب می شوند.
یعنی دوست را تا زمانی دوست می دانید که بگوید شما خوب هستید و خیلی کارتان درست است.
یعنی ما دوست را کسی می گیریم که تصدیق مان کند، اما در واقع این نیست بلکه صدیق کسی است که شما را به راستی دعوت کند.
[av_notification title='' color='green' border='dashed' custom_bg='#444444' custom_font='#ffffff' size='large' icon_select='no' icon='ue800' font='entypo-fontello' admin_preview_bg='']
دوست هر کس عقل اوست
[/av_notification]
اینجا است که می فرمایند دوست هر کس عقل اوست.
و همان طور که ما آرادی ها قبلا هم گفتیم، اینجا منظور از عقل، آن بخشی که فکر ما باشد نیست، بین فکر و عقل تفاوت وجود دارد.
عقل آن بخشی از وجود انسان است که درست است و دچار مشکل و انحراف نمی شود.
مثلا وقتی می گویند فلانی کم عقل است به این معنی نیست که او فکری نمی کند.
ممکن است خیلی هم با خودش فکر کند اما آن قسمتی از افکارش که او را به درستی و راستی هدایت کند کم است، برای همین است که به این افراد، کم عقل می گویند.
پس دوست هر انسانی عقل اوست یعنی آن قسمتی از وجودش که به درستی شهادت بدهد و به درستی پایبند باشد و "عدوه جهله" و دشمن انسان جهل و نادانی اش است.
وسط حرف کسی نپریدن
در روایت دیگری از وجود پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، سنت ایشان بود. یکی از یاران پیامبر صحبت می کرد که من در محضر رسول خدا که بودم حاضرینی که نشسته بودند خیلی صلوات می فرستادند. که این دور از ادب است و اصلا زیبا هم نیست که حرف کسی را قطع کنید بلکه باید آهسته در قلبشان یا روی زبانشان جمله صلی الله علیه واله و سلم را ذکر می کردند. گاهی هم که نام رسول الله می آید باید اجازه دهید که اینجا صحبت تمام شود بعد صلوات بفرستید. ما گاهی اوقات می بینیم که متاسفانه بعضی افراد همین که امام جماعت جمله اشهد ان محمد رسول الله را می گوید و نام پیامبر را می شنوند سریع صلوات می فرستند. در صورتی که این دور از ادب است که شخصی صحبت کند و شخص دیگری صحبت او را قطع کند.
حالا ممکن است کسی با الفاظ ناپسند و ناثواب بی ادبی کند و دیگری بیاید با نام رسول الله مرتکب بی ادبی شود.
کار شخص دوم خیلی زشت تر است.
یعنی ما پیغمبر خدا را در بی ادبی واسطه کنیم، پس ادب این است که وقتی کسی دارد صحبت می کند صبر کنیم جمله اش تمام شود بعد ما ذکر یا حرفمان را بگوییم.
حالا اگر سخنران خواست به صحبتش ادامه دهد می توانید در دلتان صلوات بفرستید.
از نشانه های فرد متکبر
از نشانه های متکبران این است که نمی گذارند سخن سخنگو تمام شود، یعنی وقتی دارد صحبت می کند، وسط صحبتش، حرفش را قطع کنند، پس زشت است که ما تکبر را با نام رسول الله انجام دهیم. پس اگر سخنگو بگوید رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم، آن وقت شنوندگان می توانند آرام ذکر صلی الله علیه و آله و سلم را زمزمه کنند. و اگر نام رسول الله بیاید باید اجازه دهید که جمله تمام شود بعد یا خود سخنران مکث می کند و شما می توانید صلوات بفرستید و یا اگر سخنران مکث نکرد و جمله تمام نشد شما می توانید آرام در دلتان صلوات بفرستید.انسان بر دین دوستش است
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند "الرجل علی دین خلیله, فلینظر احدکم من یخالل" انسان بر دین دوستش است. یعنی بر دین دوستی است که خیلی با او صمیمی است و خیلی رفاقتشان با هم گره خورده است، برای همین است که قرآن می فرماید" لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاءَ" مبادا اهل کتاب را به دوستی بگیرید. اهل یهود و نصاری دوست نیستند چون هر کسی بر دین رفیقش محشور می شود.محشور شدن با دین کسی که دوستش دارید
امام صادق علیه السلام می فرمایند در قیامت هر کسی بر دین آنچه که دوست داشته است و با آن کسی که دوست داشته باشد محشور می شود. به خاطر همین است که شاعر می گوید : [av_notification title='' color='green' border='solid' custom_bg='#444444' custom_font='#ffffff' size='large' icon_select='no' icon='ue800' font='entypo-fontello' admin_preview_bg=''] ما به محبان علی و عمر / هیچ نگوییم از خیر و شر / حشر محبان علی با علی / حشر غلامان عمر با عمر [/av_notification] قرآن در اين باره مى فرمايد: "يوم ندعوا کل أناس بإمـمهم" روزی که هر کسی را با امام خودش محشور می کنیم. یعنی هر کسی با پیشوای خودش محشور می شود. و خدا شما را با هر کسی که گمان می کنید از سمت خدا به او عنایتی شده است محشور می کند، پس دعوا و اختلافی وجود ندارد.همه دوستی ها تبدیل به دشمنی می شوند
قرآن می فرماید "الْأَخِلاَّءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلاَّ الْمُتَّقینَ" الاخلا، جمع خلیل می باشد. یعنی آنهایی که خودشان را برای هم خلیل می دانند یقیناً روزی می رسد که با هم دشمن می شوند، این وعده خداست، پس همه دوستی ها روزی با همدیگر دشمن می شوند.
حتی اگر کسی بگوید که ما خیلی با همدیگر دوست صمیمی هستیم و هیچ وقت با همدیگر دشمن نمی شویم می بینیم که خدا در همین آیه می فرماید همه دوستی ها حتی آن هایی که خیلی با هم صمیمی هستند روزی با هم دشمن می شوندبه جز متقیان.
غیر از این ها همه دوستی ها تبدیل به دشمنی می شوند، منظور این نیست که دوستی ها تبدیل به بی تفاوتی می شوند بلکه دوستی ها تبدیل به دشمنی می شوند.
قبول نداشتن این آیه شریفه