اسلب چوب بلوط:
بلوط متداول ترین چوب سخت بومی در بریتانیا است که عمدتاً خارج از سنت است در قرنهای گذشته به دلایل مختلفی از آن استفاده می شد.
چوب سخت متراکم که در برابر رطوبت بسیار بادوام است، آن را به یک مصالح ساختمانی خوب تبدیل می کند و به سختی می توان چوب را سوراخ کرد، برای کفپوش و رومیزی های سفت و سخت خوب است.
همچنین مقاومت بالایی در برابر زغال زایی دارد.
- بیشتر بخوانید: بلوط خوراکی
یکی از دلایل اصلی استفاده قبل از عصر اره ها و کارگاه های چوب بری کارآمد، توانایی آن در شکاف بود که به تخته های ناهموار تقسیم می شد، سپس با صفحات یا چسب برای مبلمان و کف پوش صاف می شد.
بررسی اسلب چوب بلوط و کاربرد آن
برخی از درختان تقریباً تا قلب خود و در تمام طول خود به شدت گود می شوند در حالی که برخی دیگر دارای تعداد کمی فرزهای منفرد بیرون زده هستند.
تخته های فرز تقریباً همیشه با لبه های طبیعی بریده می شوند تا از هر اینچ مربع از این منبع طبیعی ارزشمند استفاده کنند.
از آنجایی که دانه های موجود در خز بسیار وحشی هستند و به جهات مختلف می روند بهتر در برابر شکافتن مقاومت می کنند و نسبتاً پایدار هستند، تراکم آن نسبت به چوب بلوط معمولی بیشتر است و به خوبی جلا می دهد.
همه انواع بلوط به خوبی جلا می‌دهند و از آنجایی که الوار به‌طور طبیعی متراکم و چرب است، پولیشها خیلی خیس نمی‌شوند و بنابراین برای پر کردن دانه‌ها به لایه‌های زیادی نیاز نیست.
نیازی به گفتن نیست که یک روغن دانمارکی به خوبی بلوط را تحسین می کند، چوب صنوبر - قسمتهای کم رنگ تر نزدیک پوست بادوام یا قوی نیست و بسیار جاذب جلا و لکه است.
هنوز هم می‌توان از آن در پروژه‌های لبه‌ای روستیک استفاده کرد، اما نسبت به چوب بسیار متراکم‌تر جلا بیشتری نیاز دارد.
در صورت رنگ آمیزی بلوط یک‌روش قدیمی این است که با استفاده از یک نعلبکی آمونیاک در یک چادر پلاستیکی یا جعبه مهر و موم شده، آن را بخار کنید.
- بیشتر بخوانید: اسلب چوب شیراز
زمانهای مختلف بسته به میزان تانن طبیعی در بلوط مورد استفاده سایه های قهوه ای متفاوتی تولید می کنند.
با این حال به طور کلی لکه ای یکنواخت تر و طبیعی تر از هر نوع رنگ آمیزی است.
الوار شکاف حاصل از بلوط همیشه به خوبی از دانه ها پیروی می کند و پرتوهای مدولار نقره ای روی صورت را آشکار می کند. امتیاز چنین تخته هایی این است که بسیار پایدار هستند و پتانسیل انقباض و تاب برداشتن کمی دارند.
تخته هایی که این روزها در یک کارخانه چوب بری با همان اثر پرتوهای نقره ای تولید می شوند، «ربع اره» نامیده می شوند.
ارزش بالاتری نسبت به تخته های «برش تاج» دارند، و به طور مفید هر نوع چوب بریده شده یا گونه ای که یک چهارم اره شده باشد بسیار پایدارتر خواهد بود.
بلوطهای قدیمی بریتانیایی با قطر بسیار بزرگ که در یک ربع بریده می‌شوند، می‌توانند تخته‌های پهن بسیار ظریفی از چوب پایدار تولید کنند که تخته‌ای رنگارنگ با حضور قوی پرتوهای مدولاری نقره‌ای و اغلب یک الگوی موج دار یا شعله را نشان می‌دهد.
با این حال بلوط چوب آسانی برای کار نیست زیرا ابزارها را به سرعت کند می کند و آنقدر سخت است که صاف کردن آن دشوار است.
لبه ها به راحتی تکه تکه می شوند بنابراین هنگام دست زدن به بلوط دستکش عاقلانه است.
تخته‌هایی با هر ضخامتی گاهی اوقات می‌توانند رنگ تکه‌ای را در هسته نشان دهند که احتمالاً یک عارضه جانبی فرآیند آهسته چاشنی‌سازی است.
به تخته ها ۲ سال در هر اینچ/۲۵ میلی متر ضخامت تخته به فصل داده می شود.گاهی اوقات بیشتر، بلوط به طور کلی دارای حرکت زیادی در سرویس است.
- بیشتر بخوانید: چوب هفت لایه توس هامون
بنابراین با تغییرات جزئی در رطوبت به راحتی تاب/پیچ/فنجان/ کمان می‌شود (بسیار کمتر از یک چهارم اره) و انتهای آن شکافته می‌شود/بررسی می‌شود که آیا تخته‌ها خیلی نزدیک به منابع گرمایی بالا قرار گرفته‌اند، Burr Oak می تواند فرز خالص یا تا حدی گود باشد.
شاید فقط در لبه ها ( از اصطلاح "Burry" برای پوشاندن تخته هایی استفاده می شود که دارای مقادیر کمتری پچ فرز هستند اما به وضوح به عنوان پنجه گربه "pipp" یا "pippy" بلوط تعریف نشده اند. ) و عموماً نسبت به الوارهای ساده اطراف رنگ پررنگ‌تری دارد.
چوب از رویش های بیرون زده روی درختی که گویی به شکلی تغییر شکل یافته رشد کرده اند بریده می شود.
اسلب چوب بلوط با 4 ایده جذاب
بلوط زنده به طور گسترده ای در کشتی سازی اولیه آمریکا استفاده می شد.
به دلیل ارتفاع کوتاه درختان و شاخه های کم آویزان، از چوب بلوط زنده به طور خاص برای ساختن اعضای ساختاری منحنی بدنه، مانند زانوبندها (بندهای تک تکه، L شکل معکوس که از پهلو به سمت داخل بیرون می آیند و پشتیبانی از عرشه کشتی)، در چنین برشهایی از چوب، خط دانه‌ها عمود بر خطوط تنش می‌افتد و ساختارهایی با استحکام استثنایی ایجاد می‌کند.
بلوطهای زنده معمولاً برای تخته‌بندی مورد استفاده قرار نمی‌گرفتند، زیرا شکل منحنی و غالباً پیچ‌خورده درخت نمی‌تواند برای تخته‌بندی با هر طولی آسیاب شود، بلوط قرمز یا بلوط سفید عموماً برای تخته‌کردن روی رگها استفاده می‌شد، زیرا آن درختان تمایل به رشد مستقیم و بلند داشتند و در نتیجه بخشهایی از تنه مستقیم به طول مناسب برای آسیاب کردن به طول تخته ایجاد می‌کردند.
بلوط زنده تا نیمه دوم قرن نوزدهم تا حد زیادی در جنوب اروپا از سیستم خارج شد و به طور مشابه مورد توجه قرار گرفت و از ایالات متحده صادر شد تا اینکه ساخت کشتی های تجاری با بدنه آهنی و فولادی در اوایل قرن بیستم استاندارد شد.
چوب بلوط زنده به ندرت برای مبلمان به دلیل تاب خوردگی و پیچ خوردگی در هنگام خشک شدن استفاده می شود، در صورت وجود در کشتی سازی، و همچنین برای دسته ابزار به دلیل استحکام، جذب انرژی و چگالی آن، گهگاه استفاده می شود، اما کامپوزیتهای مدرن اغلب با اثر خوبی جایگزین می شوند.
چوب بلوط زنده خشک جنوب دارای وزن مخصوص ۰.۸۸ است که در میان بالاترین چوب های سخت آمریکای شمالی است، Quercus virginiana، همچنین به عنوان بلوط زنده جنوبی شناخته می شود.
یک درخت بلوط همیشه سبز بومی جنوب شرقی ایالات متحده است، اگرچه بسیاری از گونه‌های دیگر به طور آزادانه بلوط زنده نامیده می‌شوند، بلوط زنده جنوبی به ویژه نماد جنوب قدیمی است.