ماهی کپور معمولی جنوب ایرانی با کیفیت جهانی متعلق به رده پرتو بالگان یا ماهیان استخوانی است همچنین این ماهی در راسته کپور ماهی سانان و تیره کپور ماهیان می‌باشد.
ماهیان کپور در آب‌های گرم آبی زندگی می‌کنند. به همین خاطر این ماهیان در آب‌های جنوب کشور فراوان هستند. ماهی کپور معمولی جنوب می‌توانند در آب‌های جنوب کشور با دمای ۲۰ تا ۴۰ درجه سانتیگراد زندگی کنند.
این ماهی‌ها همه چیز خوارند و تنوع غذایی زیادی دارند. آنها از کرم‌ها، حشرات و تخم ماهی‌ها، لاشه ماهیان، لاور‌ها و غیره برای تغذیه خود استفاده می‌کنند. تنوع غذایی آنها باعث شده است پرورش دادن آنها در استخر‌ها آسان‌تر شود.
ماهی کپور معمولی جنوب از فرم و بدن خاصی برخوردار است. دارای بدنی پهن با فلسهای طلایی رنگ و تیره رنگ است. فلسهای این ماهی نسبتاً بزرگ می‌باشند و به صورت دایره‌ای شکل بر روی بدن ماهی قرار دارند. این فلس‌ها به صورت یکدست و چرمی بر بدن آن دیده می‌شوند.
این ماهی دارای دهن کشویی است. دهان آن قابلیت بیرون زدگی دارد و دارای دندان‌های حلقوی در قسمت حلق می‌باشد. تعداد ستون فقرات این ماهی ۳۶ تا ۳۸ عدد می‌باشد. لازم به ذکر است این ماهی کپور همچنین دارای نخاله‌های آبششی سریع می‌باشد.
مشخصات ماهی کپور معمولی
ماهی کپور معمولی با نام‌های رایج مانند کپور ماهی طلایی یا کپور ماهی اروپایی در جهان شناخته شده‌اند. زیستگاه آنها بیشتر در بخش‌های گسترده جهان از جمله اروپا و آسیا می‌باشد. این ماهی‌ها جز ماهیان گرمابی محسوب می‌شوند و از تیره کپور ماهیان به حساب می‌آیند. این ماهیان را می‌توان در رودخانه تجن، دریای خزر، مناطق جنوب کشور و تمام حوضه‌های آبریز ایران مشاهده کرد. این ماهی‌ها در رود‌ها، دریاچه‌ها، سدها، آبگیرها و تالاب ها زیست می‌کنند.
از مشخصات بارز این ماهیان کپور معمولی می‌توان به بدن کشیده آن سر بزرگ و دهان کشویی آن اشاره کرد. بدن کشیده‌ای این ماهی‌ها از دو طرف فشرده شده است. همچنین دارای خارهای آبششی کوتاه و فلسهای درشت همانند ماهی‌های سیکلوئیدی می‌باشند. طول بدن این ماهیان سه برابر ارتفاع بدن آنها است.
این ماهی به صورت نیمه مهاجر و رودخانه‌ای وجود دارند. ماهی‌های نوع مهاجر آن دارای بدن کشیده هستند، ولی ماهی‌های نوع پرورش آن به صورت بدنی پهن موجود می‌باشد. ماهی‌های کپور معمولی در آب‌های گرم زندگی می‌کنند و زیستگاه آنها باید دارای گیاهان آبزی باشد. آنها همه چیز خوارند و بیشتر از سخت پوستان تغذیه می‌کنند. از غذاهای دیگر این نوع ماهی می‌توان به پلانکتون‌های گیاهی و جانوری، لاروها، حشرات، موجودات ریز بستر آب گرم، تخم ماهی‌ها و غیره اشاره کرد.
رنگ بدن ماهی کپور معمولی بسیار متنوع است و در رنگ‌های سبز زیتونی تا برنز یا نقره‌ای دیده می‌شود. سطح پشتی این ماهی به صورت قهوهای زیتونی و قسمت‌های فوقانی شکم آن به رنگ زرد طلایی مشاهده می‌شود. در این نوع ماهیان باله‌های شکمی، سینه‌ای و مخرجی آن متمایل به قرمز می‌باشد.
حداکثر طول رشد این ماهی‌ها ۱۲۰ سانتی‌متر و رشد معمولی آنها بین ۴۰ تا ۸۰ سانتی‌متر می‌باشد. توجه فرمایید در نمونه پرورشی، سرعت رشد این ماهی دو برابر ارتفاع آنها بوده‌اند. همچنین قابل ذکر است وزن تقریبی و معمول این ماهی‌ها در جهان حدودا بین ۲ تا ۱۴ کیلوگرم مشاهده شده است، ولی ممکن است به خاطر تغذیه خوب آنها وزنشان به بیش از ۴۰ کیلوگرم هم برسد.
این ماهی دارای باله‌های شکمی، سینه‌ای، مخرجی و پشتی می‌باشد. باله‌های مخرجی این ماهی کوتاه و دارای سه خار است، که دارای ۱۵۰ شعاع نرم شاخه شاخه می‌باشند. باله‌های پشتی آن دارای سه تا چهار خار سخت می‌باشند و ۱۵ تا ۲۱ شعاع نرم دارند. تعداد فلسهای خط جانبی ماهی کپور معمولی بین ۳۲ تا ۳۰ عدد است. این ماهی دارای باله‌های پشتی منطبق و قوی و دندان دار است.
مشخصات ماهی کپور جنوب
ماهی کپور جنوب دارای فرم بدنی منحصر به فرد است و در آب‌های گرم و آرام زندگی می‌کند. این ماهی یکی از بزرگترین خانواده از ماهیان جنوب کشور محسوب می‌شود. ماهیان کپور جنوب کشور بیشتر محیط‌های گل آلود یا محیط‌های دارای گیاهان و علف‌های بسیار را برای زندگی خود ترجیح می‌دهند. این ماهی‌ها دارای تنوع غذایی متنوعی می‌باشند.
آنها گوشت خوار، لجن خوار، گیاه خوار، پلانکتون خوار و غیره می‌باشند. این ماهی جز تیره کپور ماهیان هستند. این ماهی‌ها در جنوب کشور به صورت چهار گونه موجود می‌باشند و آنها را براساس فلسهای پشت ماهی به انواع مختلف تقسیم‌بندی می‌کنند.
این ماهیان دارای ۴ نوع باله هستند. که می‌توان آنها را به صورت باله شکمی، باله سینه‌ای، باله مخرجی و باله پشتی نام برد. سر این ماهی گنده و پوزه آن به صورت کشویی می‌باشد. این ماهی دارای دندان‌های حلقی است. باله‌های پشتی این ماهی به صورت ممتد هستند و دارای پولک‌های درشت می‌باشد.
این ماهی شامل طیف وسیعی از رنگ‌های متفاوت بین قهوهای تا طلایی دیده شده‌اند. بیشتر این ماهیان دارای رنگ بدنه قهوهای مایل به زرد هستند. گوشت این ماهی‌ها طعم بی نظیر و مزه بسیار فوق‌العاده ای دارند و بسیار سریع پخت می‌شوند.
ماهی کپور معمولی جنوب
ماهی کپور معمولی جنوب یا ماهی کپور طلایی دارای رنگ‌های متنوع است. بخش فوقانی بدن این ماهی دارای رنگ تیره و بخش شکمی آن زرد روشن است. طول بدن این ماهی دراز و کشیده است. دهن آنها می‌تواند بیرون زدگی داشته باشد. این ماهی دارای دهان استخوانی و دندان دار است.
دندان‌های آن در حلق ماهی موجود می‌باشد و باعث جویده شدن غذای آنها می‌گردد. این ماهی در بخش دهان خود دارای دو عدد سبیلک است.
باله‌های پشتی و مخرجی این ماهی دارای تعدادی خار سخت می‌باشد. باید به این نکته اشاره کرد باله‌ی مخرجی این ماهی کوتاه است.
مطلوب‌ترین دما برای زنده ماندن و زندگی این ماهی‌ها بین ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتیگراد است. همچنین قابل ذکر است هرچه دما پایین‌تر بیایید، اشتها و فعالیت آنها کمتر می‌شود. آنها در دمای پایین‌تر از ۷ درجه سانتیگراد به خواب زمستانی می‌روند.
این ماهی‌ها در شرایط آب و هوایی منطقه جنوب کشور مقاومت زیادی دارند برای همین بیشترین منطقه پرورشی این ماهی‌ها واقع در مناطق جنوب کشورمان به خصوص خوزستان است.
این ماهی کپور در تمام حوضه‌های آبریز خوزستان پراکنش دارد و بیشتر در ناحیه آب‌های لب شور و مصبی این منطقه دیده می‌شوند غذاهای مورد استفاده ماهی کپور معمولی جنوب دارای تنوع بالایی است. آنها هم از گیاهان و هم ماهیان و جانداران آبزی دیگر به عنوان غذای اصلی خود استفاده می‌کنند. دستگاه گوارشی این ماهیان برای هضم گیاهان و گوشت سازگار است. لازم به ذکر است این ماهی دارای گوشت بسیار لذیذ و خوش پخت می‌باشد.