انواع شرکت های تجاری و مدنی

علی اصلانی از مدیران فروش شرکت هستم. امروز می خواهم در رابطه با انواع شرکت ها با شما صحبت کنم. [remusics src="https://s3.eu-1.blufs.ir/aradbranding-fa-wp-content/uploads/2022/04/Company.mp3" pic="https://s3.eu-1.blufs.ir/aradbranding-fa-wp-content/uploads/2022/03/Aslani1216-Player.jpg" desc="انواع شرکت ها" title="علی اصلانی"]

تعریف شرکت

شرکت در لغت به معنی شریک شدن در مال یا کاری است که در اصطلاح حقوقی، به قراردادی که طبق آن کسانی که شریک هستند سودی را که از شرکت به دست می آوردند را بین خود شان تقسیم می کنند، شرکت می گویند. انواع شرکت ها شامل: شرکت تجاری و شرکت مدنی می باشد.

تفاوت شرکت ها

شرکت های مدنی و تجاری تفاوت های زیادی با هم دارند؛ تفاوت اصلی آنها در این است که شرکت مدنی شخصیت حقوقی ندارد، ولی شرکت تجاری شخصیت حقوقی مستقلی از شرکاء و سهام داران دارد. تفاوت دیگر آن این است که شرکت مدنی ثبت نمی شود، ولی شرکت تجاری حتما باید ثبت شود. تفاوت های این دو شرکت فقط این دو مورد نیست تفاوت های دیگری نیز دارند که خدمت شما عرض خواهم کرد.

شرکت تجاری

شرکت تجاری، قراردادی است که بین مؤسسان شرکت بسته می شود و طبق آن شخصیت مستقلی از شرکا دارد و باید اساسنامه یا شرکت نامه ای که متعلق به این شرکت است ثبت شود؛ همین طور تابعیت شرکت تجاری و مکان آن مثل اشخاص حقیقی به رسمیت شناخته شود. به این نکته نیز توجه داشته باشید که شرکت تجاری با تصمیم سهام داران و شرکاء با توجه به شرایط خاصی حتی می تواند منحل شود.

شرکت مدنی

زمانی که دو یا چند مالک در یک مال دارای حق مالکیت باشند، می گویند شرکت مدنی تشکیل شده است؛ مثلا وقتی فردی فوت می کند و خانه اش به ورثه می رسد و نسبت به آن خانه حق مالکیت دارند، شرکت مدنی پیدا می شود.

 مهم ترین ویژگی های شرکت تجاری

از مهم ترین ویژگی های شرکت تجاری این است که شرکت شخصیت حقوقی مستقلی از شرکاء دارد و باید در سامانه ثبت شرکت ها به ثبت برسد و از تمام حقوق اشخاص حقیقی برخوردار است. باید به این نکته توجه داشته باشید که مالکیت اموال و دارای شرکت تجاری به شرکاء تعلق ندارد، بلکه به خود شرکت تعلق دارد. اداره کردن شرکت تجاری، با هیئت مدیره و در بعضی مواقع با مجامع عمومی است و در تصمیم گیری عمومی آن نیازی نیست که شرکاء هم عقیده باشند و با توجه به نظر اکثریت انجام می شود.

مهم ترین ویژگی های شرکت مدنی

شرکت شخصیت حقوقی مستقلی از شرکاء ندارد و نیازی به ثبت شرکت نیست، از حقوق اشخاص حقیقی برخوردار نبوده، در نتیجه مالکیت اموال و دارایی شرکت مدنی به شرکای آن تعلق دارد و نه به شرکت؛ و اینکه اداره کردن شرکت مدنی با شرکای آن است و تصمیم گیری در مورد آن نیاز به تفاهم شرکاء دارد.

انواع شرکت تجاری

• شرکت سهامی
• شرکت با مسئولیت محدود
• شرکت تضامنی
• شرکت مختلط غیر سهامی
• شرکت مختلط سهامی
• شرکت نسبی
• شرکت تعاونی تولید و مصرف

شرکت سهامی عام

شرکتی که موسسان آن بخشی از سرمایه شرکت را از راه فروش سهام به مردم تأمین کنند را شرکت سهامی عام می گویند.

شرکت سهامی خاص

شرکتی که تمام سرمایه آن در زمان تاسیس به وسیله مؤسسان تأمین شود، شرکت سهامی خاص گفته می شود. شرکت های سهامی در هر صورت شرکت بازرگانی هستند؛ حتی اگر موضوع عملیات آنها امور بازرگانی نباشد. تعداد شرکاء در هیچ کدام از شرکت های سهامی نباید کمتر از سه نفر باشد. شرکت های سهامی شامل: هیئت مدیره، مدیر عامل، مجامع عمومی و فوق العاده و بازرسان هستند؛ در این شرکت ها مسئولیت شرکاء یا سهام داران به اندازه سرمایه شان است.

شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که برای تجارت بین دو یا چند نفر تشکیل می شود، بدون اینکه تقسیم سرمایه شرکت به سهم یا سهام انجام شود؛ شرکاء در این شرکت به میزان سرمایه خود شان مسئول پرداخت تعهدات شرکت هستند.

شرکت تضامنی

شرکت تضامنی برای امور اداری بین دو یا چند نفر تشکیل می شود و در صورتی که سرمایه و دارایی شرکت برای پرداخت تعهدات آن کافی نباشد، شرکاء باید بدون در نظر گرفتن اینکه چه اندازه سرمایه در شرکت دارند، در مورد تعهدات شرکت مسئول باشند.

شرکت مختلط غیر سهامی

این شرکتی است که بین یک یا چند نفر شریک ضامن، و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود تشکیل می شود؛ که اگر دارایی و سرمایه شرکت برای پرداخت تعهدات شرکت کافی نباشد، شریک ضامن مسئول همه قرض هایی بوده که به جز دارایی اش به وجود آمده است. در شرکت با مسئولیت محدود، شریک به اندازه سرمایه ای که در شرکت گذاشته مسئول است. مدیریت این شرکت ها به خاطر مسئولیت بالایی که شریک ضامن در برابر تعهدات شرکت دارد بر عهده شریک ضامن است و اگر تعداد شریک های ضامن زیاد باشد؛ مدیریت شرکت بسته به قرارداد و توافقی که بین آنها است انتخاب می شود که می توانند همگی مدیریت شرکت را قبول کنند یا اینکه یکی از شرکاء با توافق همه افراد، مدیر شرکت می شود.

شرکت مختلط سهامی

شرکتی است که بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک عده شرکای سهامی تشکیل می شود. شریک ضامن کسی است که سرمایه اش به شکل سهم در نیامده است. شرکاء سهامی نیز کسانی هستند که سرمایه شان به شکل سهام یا قطعات سهام هم ارزش، در آمده است. مسئولیت شرکای ضامن نسبت به بدهی مازاد بر دارای شرکت تضامنی بوده و نسبت به همه بدهی های مازاد قابل اعمال است؛ ولی مسئولیت شرکای سهامی فقط نسبت به آن مقدار سرمایه ای است که در شرکت دارند.

شرکت نسبی

شرکت نسبی شرکتی است که مانند شرکت تضامنی اداره می شود؛ ولی یک تفاوتی که با هم دارند این است که مسئولیت شرکاء نسبت به بدهی مازاد بر دارای شرکت به اندازه سرمایه ای است که در شرکت گذاشته اند. ارتباط مدیران شرکت نسبی به شرکای شرکت مانند ارتباط وکیل و موکل است.

شرکت های تعاونی

این شرکت ها از نظر موضوع و اهداف فعالیت به دو نوع تعاونی تولید و توزیع و از لحاظ تشکیل به دو نوع عام و خاص تقسیم می شوند.

شرکت تعاونی تولید

شرکتی است که به منظور اشتغال اعضاء در امور مربوط به کشاورزی، دامداری، دامپروری، پرورش و صید ماهی، شیلات، صنعت، معدن، عمران شهری، روستایی و عشایری فعالیت می کند.

شرکت تعاونی توزیع

این شرکت در امور مربوط به تهیه و توزیع کالا، خدمات، مسکن و نیازمندی های اعضاء فعالیت می کند. شرکت تعاونی عام شرکتی است که عضو شدن در آن برای همه آزاد است؛ و موسسات یا شرکت ها برای تأمین قسمتی از سرمایه اولیه یا افزایش سرمایه شرکت، سهام آن را به عموم عرضه کنند.

شرکت تعاونی خاص

عضو شدن در این شرکت برای یگ گروه خاص مانند: کارگران، کارمندان، کشاورزان، دانشجویان، ایثارگران، زنان، مشاغل خاص و ... آزاد است و در پذیرش افراد واجد الشرایط محدودیتی وجود ندارد. ولی این نکته را مد نظر داشته باشید اگر شرکت تعاونی مثل اصول شرکت سهامی تاسیس شود؛ هیچ کدام از شرکاء نمی توانند در مجمع عمومی بیشتر از یک رأی داشته باشند.

شرکت دانش بنیان

شرکت دانش بنیان شرکت یا مؤسسه خصوصی یا تعاونی بوده که بنا بر قانون دانش بنیان، ارزیابی شده است. قانون گذار برای حمایت از توسعه اقتصاد دانش محور، تحقق اهداف علمی و اقتصادی تلاش می کند تا شرکت هایی را به عنوان شرکت دانش بنیان از تسهیلات مالی و قانونی برخوردار کند. بر این منوال آیین نامه ارزیابی دانش بنیان معیار هایی را برای تشخیص شرکت دانش بنیان تعریف می کند که بعضی از این معیار ها بایستی تحقق پیدا کنند تا شرکت دانش بنیان تلقی شوند؛ اما وجود بعضی از معیار ها بسته به هر شرکت متفاوت بوده و حداقل یکی از آنها باید وجود داشته باشند. شرکت های دانش بنیان از نظر قانون به چهار نوع تقسیم می شوند: شرکت دانش بنیان نو پا، نوع یک و دو شرکت دانش بنیان تولیدی، نوع یک و دو تشخیص شرکت دانش بنیان، بر اساس معیار های آیین نامه ارزیابی شرکت های دانش بنیان و توسط کار گروه ویژه ارزیابی و تشخیص شرکت های دانش بنیان، صورت می گیرد.