تفاوت های تغذیه ای:
1. بافت: کشمش سبز بافتی رطوبتی و چربی کمتری دارد در حالی که کشمش قرمز یک بافت چربی بالاتر دارد و قند بیشتری را داراست.
2. محتوای پروتئین: کشمش سبز به دلیل بافت کمتر چربی، محتوای پروتئین بیشتری نسبت به کشمش قرمز دارد و این یعنی این نوع کشمش برای افراد علاقه مند به افزایش سطح پروتئین در بدن بسیار مناسب است.
3. محتوای نیتروژن: کشمش سبز محتوای نیتروژن بالاتری نسبت به کشمش قرمز دارد و همچنین نیتروژن یک عنصر مهم است که برای بهبود سلامت عمومی و رشد بافت های بدن ضروری است.
خواص پزشکی:
1. ضد التهاب: کشمش سبز به دلیل حاوی مواد ضد التهابی مانند رزوراترول، خواص ضد التهابی قوی تری نسبت به کشمش قرمز دارد و این خاصیت می تواند در کاهش التهابات مفصلی و کاهش ریسک بروز بیماری های دیگر مانند فشار خون بالا و یبوست مفید باشد.
2. ضد اکسیدان: هر دو نوع کشمش دارای خواص ضد اکسیدان قوی هستند، اما کشمش سبز به دلیل حاوی مواد فیتوشیمیایی بیشتری مانند فلاونوئیدها، قدرت ضد اکسیدان بیشتری نسبت به کشمش قرمز دارد و این خاصیت می تواند در جلوگیری از آسیب های اکسیداتیو، مرتبط با بیماری های قلبی و سرطان مفید باشد.
نتیجه گیری:
از تفاوت های تغذیه ای و ویژگی های پزشکی مطرح شده می توان نتیجه گیری کرد که کشمش سبز در برخی جنبه های ارزش تغذیه ای و بهداشتی نسبت به کشمش قرمز بهتر است.
با این حال، هر دو نوع کشمش می توانند بخشی از یک رژیم غذایی سالم باشند و بسته به نیاز فرد، می توانند مصرف شوند.
توصیه ها:
1. برای افرادی که به دنبال افزایش سطح پروتئین در بدن هستند، کشمش سبز بهترین گزینه است.
2. برای افرادی که به دنبال کاهش التهابات مفصلی و ریسک بروز بیماری های قلبی و سرطان هستند، کشمش سبز پیشنهاد می شود.
3. برای افرادی که به دنبال مواد غذایی با قدرت ضد اکسیدان بالا هستند، هر دو نوع کشمش قابل استفاده است، اما کشمش سبز به دلیل داشتن قدرت ضد اکسیدان بیشتر، برای این افراد توصیه می شود.
بعضی از کشمش های تجاری حاوی هر دو رنگ قرمز و سبز هستند، در این صورت، می توانید از مزایا و خواص هر دو نوع کشمش بهره ببرید.
در هر صورت، مصرف کشمش به هر رنگی از نظر مقدار کربوهیدرات، انرژی و مواد مغذی مفید است، پس بهتر است در مصرف آن معیار و صلاحدید خود را رعایت کنید و به نیازهای خاص خود بپردازید.
همچنین، قبل از شروع هر رژیم غذایی یا تغییر در رژیم غذایی خود، بهتر است با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید.
