صادرات گچ یکی از قدیمی‌ترین مصالح ساختمانی مورد استفاده در دنیا می‌باشد که از زمان های گذشته با روش‌ها مختلف تولید در صنایع ساختمان سازی مورد استفاده قرار می گرفته است. قدمت استفاده بشر از گچ به حدود پنج هزار سال قبل می‌رسد. در قرن ۱۷ پاریس پایتخت گچ بود و تمام دیوارهای چوبی خانه‌ها توسط گچ پوشانده شده بود. رنگ گچ به فرم طبیعی سفید است. اما به دلیل ناخالصی‌های مواد آلی رس و اکسید آهن به رنگ‌های خاکستری، خاکستری مایل به آبی، صورتی یا زرد دیده شود. پودرهای گچ مرغوب باید کوچکتر از ۰٫۱۵ میلی‌متر باشد.در اکثر موارد ترکیب گچ و آب خالص برای کاربردهای مختلف استفاده می‌شود. یکی از کاربردهای ویژهٔ گچ، اندون کردن دیوارها و آراستن سطوح داخلی ساختمان هاست و با استفاده از هنر گچبری به آن زیبایی می‌بخشند. گچ در ایران تقریباً در تمام نقاط کشور مخصوصاً در کویر مرکزی از جمله: سمنان و اطراف تهران، جاجرود، آذربایجان، هرمزگان (بندر خمیر)، اطراف مشهد و ... یافت می‌شود.
مهمترین مشکل صادرات گچ
یکی از دلایل اصلی کاهش صادرات گچ بحث تکنولوژی فرآوری است. اینکه بتوانیم گچ تولید شده را با تولیدکنندگان جهانی قابل رقابت کنیم. گچ تولید شده باید استانداردهای جهانی را داشته باشد. از دیگر مشکلات صادرات گچ هزینه تولید گچ در کشور را بالا است. حمل و نقل در کشور ما هزینه سنگینی دارد و از سوی دیگر مالیات بر ارزش افزوده را به جای مصرف کننده از تولیدکننده می‌گیرند. از سوی دیگر در سال‌های اخیر افزایش قیمت سوخت نیز سبب شده هزینه‌های تولید بیشتر شود. یکی دیگر از مشکلات صادرات گچ را بسته‌بندی نامناسب این محصول می توان دانست. ایران یکی از سه کشور برتر تولید گچ در جهان است. که تولیدات خود را به کشورهای مختلف از جمله روسیه، هند و عراق صادر می کند.
خواص گچ
گچ علاوه بر دو خاصیت عمده دارای خواص دیگری نیز هست.
- زود گیر بودن و ازدیاد حجم به هنگام سخت شدن
- در آتش‌سوزی مقاوم می‌باشد.
- ارزان و فراوان است.
- دارای رنگی سفید و خوش آیند است علاوه بر مصرف فوق گچ در صنایع چینی‌سازی و سرامیک به عنوان قالب در، صنایع شیشه‌گری، کشاورزی،صنعت کاغذ سازی، پتروشیمی، چرم‌سازی و ده‌ها مورد دیگر مصرف می‌شود.