در این مقاله قصد داریم، مبحث حمل و نقل جادهای را مورد برسی قرار دهیم . طبق روال هر هفته گذشته مباحثی را که بررسی کردیم به صورت سریع دوباره برای اطلاع دوستانی که شاید در جلسات پیشینه حضور نداشتند، مرور می کنیم و همچنین جهت یادآوری برای دوستانی که در جلسات قبلی حضور داشتند.هشت جلسه ای که در گذشته برگزار کردیم و تا دو جلسه دیگر مبحث حمل و نقل جاده ای را به پایان می رسانیم. و پس از آن وارد بخش گمرک می شویم. یعنی بحث ترانزیت و گمرکی که به حمل و نقل مربوط است را بررسی می کنیم.
درجلسه اول تاجر را معرفی کردیم، همچنین در مورد معاملات تجاری و تجارت خارجی بحث کردیم. عقد قرارداد و انواع آن را خدمت شما عزیزان توضیح دادم. قانون حاکم بر قرارداد را بررسی کردیم واژه حمل و نقل سپس انواع حمل و نقل و بعد از آن خصوصیت و ماهیت قرارداد حمل و نقل را مورد بررسی قرار دادیم.
درجلسه دوم به مسئولیت های حمل و نقل که در قبال چه افرادی پاسخگو هستیم؛ منظور اینکه به عنوان مثال مسئولیت های یک شرکت حمل کننده را تقسیم کردیم و توضیح دادیم . که یکی در قبال فرستنده یا همان صاحب کالا؛ و دوم این مسئولیت در قبال گمرک است. که منظورم از دو جلسه آینده ک موارد مرتبط با گمرک را توضیح خواهم داد مرتبط با همین تقسیم بندی است که در جلسه دوم انجام دادیم.
در جلسه دوم پس از این موضوع، تمامی مراحل حمل را بررسی کردیم و شرکت حمل و نقل بین المللی را توضیح دادیم که چه شرکتی است و انواع آن چیست؛ فورواردر و کریر؛ فعالیت فورواردری و فعالیت کریری تعریف کردیم. همچنین انواع سند حمل و خصوصیات آن را در کلاس بررسی کردیم. انواع قانون از لحاظ اختیاری یا امری بودن آن بررسی کردیم. اینکه کنوانسیون چیست و در جلسه دیگری بررسی کردیم که کنوانسیون چیست و محدوده ی اجرا و حاکمیت آن چگونه است.در جلسه سوم مواردی که عدم شامل قانون تجارت نمیشود با هم مقایسه کردیم. انواع قرارداد را توضیح دادیم و اینکه مسئولیت حمل کننده به چه شکلی است. اینکه آیا حمله کننده مسئولیتی دارد یا خیر. محاسبه میزان خسارت احتمالی را با هم تمرین کردیم؛ همچنین سقف مسئولیت و میزان آن را مورد بررسی قرار دادیم و مفهوم آن را توضیح دادم.
در جلسه چهارم بررسی کردیم که SDR چیست و مسئولیتهای حمل کننده به غیر از ارزش کالا چه مواردی است و سقف مسئولیت حمل کننده در خصوص طلب، سپس خسارت آسیب دیدگی را بررسی کردیم و سقف مسئولیت حمل کننده در این خصوص بعد از آن مفقودی و سقف مسئولیت را مورد بررسی قرار دادیم.در جلسه پنجم خسارت پنهان و همچنین شرط دریافت غرامت در خسارت پنهان را بررسی کردیم. بعد از آن مسئولیت در امر داخلی را بررسی کردیم و در قسمت آخر جلسه پنجم تاخیر در حمل را به طور کامل توضیح دادیم.درجلسه ششم موارد برائت حمله کننده از مسئولیت را خدمت شما توضیح دادم؛ و در ادامه افزایش یا کاهش سقف مسئولیت بررسی کردیم که آیا امکان پذیر هست یا خیر؛ و در نهایت شرایط تغییر مقصد یا گیرنده یا متوقف کننده کامیون را در حین حرکت با هم مورد بررسی قرار دادیم.
درجلسه هفتم حمل کننده در برابر چه اشخاصی مسئول است را مورد بررسی قرار دادیم پس از آن مواردی را که حمل کننده در زمان تحویل گرفتن کالا باید مورد بررسی قرار بدهد را توضیح دادیم و در نهایت مواردی را در خصوص اسناد ضمیمه منظور اسنادی که به ضمیمه ی راهنامه یا بارنامه جاده ای هست و سوی فرستنده کالا تحویل حمل کننده داده میشود به طور کامل یاد گرفتیم.
درجلسه گذشته که هشتمین جلسه بود، آمدیم شرایط اینکه امکان اجرای قرارداد قبل از تحویل کالا به گیرنده نباشد یعنی عدم امکان اجرای قرارداد قبل از تحویل کالا به گیرنده را شرایط آن را توضیح دادیم.
بعد از آن حمل بین المللی و حمله داخلی و دومین مورد شرایط دریافت کالا حمل کننده پس از مفقود شدن کالا یعنی؛ پس از پیدا شدن دوباره آن موارد شکسته شدن سقف مسئولیت حمل کننده جاده ای به موجب قانون تجارت را با هم بررسی کردیم.
در ادامه موردی را به نام "نقدا در مقابل تحویل" که یک مورد نحوه پرداخت در تجارت بین المللی است و این مورد را هم مورد بررسی قرار دادیم.
دوستان توجه داشته باشید که در اواسط و انتهای کلاس می توانید سوال های خود را به سامانه پیامکی ارسال بفرمایید تا در انتهای جلسه به سوالهای شما پاسخ داده شود.
در این مقاله به موضوع کالای خطرناک در حمل و نقل می پردازیم که بدانیم کالای خطرناک چیست و آیا در حمل و نقل جاده ای برای حمل، ماده قانونی وجود دارد یا خیر و در حمل جاده ای بین المللی و در حمل جاده ای داخلی به چه شکلی انجام میشود.بهتر است که در ابتدا کالای خطرناک را یک مقدار مورد بررسی قرار دهیم. کالای خطرناک یا به اختصار در تجارت و در حمل و نقل به آن Dg می گویند.
تعریف کالای خطرناک یعنی کالای یا موادی که نسبت به بهداشت و سلامت انسان یا حیوان یا محیط زیست ذاتاً خطر زا می باشد.
این مواد مشمول یکی از طبقه بندی ۹ گانه می شود. در قوانین یا مقررات مختلف ممکن است تعریف کالای خطرناک کمی متفاوت باشد. اما بحث و پایه موضوع همین خطر زا بودن مواد و کالا نسبت به انسان حیوان یا محیط زیست می باشد؛ و توجه داشته باشید که این خطر زا بودن می تواند موارد مختلفی داشته باشد که در این طبقه بندی ۹ گانه آورده شده است.
طبقه بندی نه گانه کالاهای خطرناک
طبقه بندی نه گانه کالاهای خطرناک هم، در هر قانون یا مقررات ممکن است متفاوت ارائه شده باشد ؛ مثلاً در موارد طبقه بندی این احتمال وجود دارد که ریز تر عنوان شده باشد.طبقه اول: مواد و محصولات منفجره؛ موادی هستند که قابلیت انفجار داشته و به دلایل مختلف ممکن است که منفجر شده و خسارت جانی به انسان یا خسارتی به محیط زیست وارد کند.طبقه دوم: گاز ها؛ گازهایی که قابلیت اشتعال داشته یا اینکه اگر تحت فشار قرار داده شده باشد احتمال انفجار داشته باشد.
طبقه سوم: مایعات قابل اشتعال؛ مانند سوخت ها( بنزین، نفت، گازوئیل ..)
طبقه چهارم: جامدات قابل اشتعال؛ جامداتی که با حرارت یا یک واکنش شیمیایی قابلیت اشتعال و آتش گرفتن دارند.طبقه پنجم: مواد اکسید کننده؛ همانطور که گفته شد مواد اکسید کننده ممکن است در مقررات مختلف به نحوه متفاوتی طبقه بندی شود۰
به عنوان مثال: در طبقه بندی کنوانسیون RID مواد اکسید کننده را به دوقسمت مواد اکسیدی مواد اکسیدی آلی طبقه بندی می کند.طبقه ششم: مواد سمی؛ مواد سمی در کنوانسیون RID مجدداً به دو قسمت مواد مسموم کننده و مواد سمی عفونت زا طبقه بندی کرده است.
طبقه هفتم: مواد رادیواکتیو یا مواد پرتوزا؛ مانند فلز اورانیوم که برای انسان، حیوان و محیط زیست خطرناک است.
طبقه هشتم: مواد خورنده؛ هر نوع ماده ای که خوردگی ایجاد کند در این قسمت گنجانده می شود.طبقه نهم: در این طبقه هر کالایی که خطرناک باشد اما در هشت طبقه بالا گنجانده نشده باشد در طبقه نهم جای می گیرد.
ممکن است سوالی در ذهن شما ایجاد شده باشد که کنوانسیون RID چیست و کدام مقررات هستند. چقد داشته باشید که در هر شیوه ای از حمل یک کنوانسیون یا مقرراتی برای حمل کالای خطرناک تعریف شده است.
بررسی مقررات موجود در حمل داخلی یا حمل بین المللی کالای خطرناک
برای کالای خطرناک در هر شیوه حملی مقررات خاص آن کالا وجود دارد و می بایست حمل کننده و فرستنده کالا موارد خاصی را رعایت کنند.
اولین موضوع بسته بندی کالا است. مطمئناً بستهبندی کالایی که خطرناک است با بسته بندی کالای عادی یا غیر خطرناک به یک نوع نیست و در حمل کالای خطرناک رعایت موارد ایمنی می بایست رعایت شود.
و همچنین یکسری از علائم مربوط به خصوصیات کالایی که در داخل آن بسته بندی قرار دارد یا در صورت لزوم برای زمانی که یک خطری را آن کالا ایجاد می کند باید روی بسته بندی آن کالا نصب و الصاق شود به عنوان مثال اگر کالای ما جامد قابل احتراق باشد می بایست طبق مقررات بین المللی علامت خاص آن باید تهیه شود و بر روی بسته بندی کالا نصب شود. درج این علامت حتی روی کامیونی که در حال حمل این محصول است این طبق مقررات بین المللی الزامی می باشد. به عنوان مثال اگر دقت کرده باشید؛ تانکر هایی که حامل سوخت هستند همگی از علائم مخصوص کالا خطرناک استفاده می کنند.
حمل کالای خطرناک در سطح بین المللی
طبق ماده ۲۲ CMR بند ۱ فرستنده ملزم است که باید از نوع دقیق خطر آن کالایی که بارگیری شده و همچنین اقدامات احتیاطی که می بایست به عمل بیایید؛ حمل کننده را آگاه سازد.فرستنده باید حمل کننده کالا را از نوع خطر کالا به عنوان مثال اگر کالا خورنده، پرتوزا، سمی، آتش زا و غیره است را به طور کامل و دقیق مطلع سازد.
علاوه بر آن در صورت لزوم از اقدامات احتیاطی که باید در زمان اضطرار به عمل بیاید نیز مطلع سازد.
در ادامه قسمت دیگر ماده ۲۲ ذکر می کند که در صورتی که این اطلاعات در بارنامه جاده ای ذکر نشده باشد یا اینکه اطلاعات لازم در خصوص حمل کالا خطرناک توسط فرستنده داده شده باشد اما با نوع دیگری مانند ذکر اطلاعات در نامه؛ مسئولیت اثبات اینکه حمل کننده از نوع خطر کالایی که مورد بحث است، آگاه بوده است، با دلایل دیگر به عهده فرستنده یا گیرنده خواهد بود.بند دوم از ماده ۲۲ میگوید ممکن است است زمانی نوع خطر کالا به حمل کننده توسط گیرنده یا فرستنده داده نشده باشد؛ حمل کننده میتواند درهر مکان و زمان که متوجه خطر کالای حمل شده شد، می تواند کالا را از بین برده یا تخلیه نماید و یا خنثی کند. ضمناً حمل کننده ملزم به به پرداخت غرامت نخواهد بود.در قسمت آخر بند دوم از ماده ۲۲ ذکر شده است که علاوه بر اینکه حمل کننده در صورت عدم آگاهی از خطر کالا می توانند کالا را از بین برده یا تخلیه نمایند و یا خنثی سازد بدون اینکه ملزم به پرداخت غرامت باشد؛ فرستنده کالا ملزم است به جبران تمام هزینه ها اقدام یا خسارت هایی است که از تحویل چنین کالایی به منظور حمل یا از حمل آن حادث شده است.به عنوان مثال فرض کنید کالای سمی به حمل کننده تحویل داده شده و فرد از خطرات این کالا آگاهی ندارد؛ و چون تصور حمل کننده این بوده است که کالا خطری ندارد آن را در کنار محصولات غذایی قرار داده است. خب زمانی که حمل کننده از خطر کالا آگاهی یافت.
می تواند کالا سمی را از بین ببرد و همچنین خسارت وارد شده به محصولات غذایی را نیز از فرستنده دریافت کند. به دلیل اینکه آن مواد غذایی دیگر قابلیت استفاده شدن را ندارند.
در نهایت این که وظیفه برسی کالا اینکه از نوع کالا خطرزاست یا کالا عادی ست به عهده حمل کننده نمی باشد.
خیلی خوب