اصول و فنون مذاکرات تجاری در سطح بین الملل + فیلم

اصول و فنون مذاکرات تجاری در سطح بین الملل + فیلم

? اصول و فنون مذاکرات تجار : بیشتر مدیران حرفه ای به اهمیت مذاکره تجاری در زندگی واقفند ، زیرا زمان قابل توجهی از زندگی حرفه ای خود را صرف مذاکره می کنند ، به علاوه زندگی شخصی شان هم با مذاکره همراه است . موفقیت و اثربخشی حرفه ای آنان به شدت متاثر از توانایی آنها در هنر و فن مذاکره است . این مهارت یا ناشیگری آنها در مذاکره است که نظر مدیران ، همکاران زیر دستان ، مشتریان ، رقبا و سایرین را درباره موفقیت کاری شان شکل می دهد .
? ما با سه مفهوم مواجه هستیم : ? مذاکره : ? مذاکره برآیندی است که دو یا چند گروه دارای اهداف مشترک و متضاد ، طرح های پیشنهادی خود را بیان می کنند و شرایط خاص خود را مورد بحث قرار می دهد . ?مناظره:   ? اما مناظره شکلی از گفتگو است که شکل و چارچوبی قطعی پیدا کرده است ، چهارچوب به این معنا که هر کدام از افراد درگیر بتوانند اهداف و نظرات خود را بیان کنند تا در آینده نظرات بیشتری را جذب کنند ، در     مذاکره مفهموم برد برد است . ? گفتگو :   ? گفتگو مفهموم برد و باخت دارد چون قرار نیست که هر کدام یک چیز بدهند و یک چیز دریافت کنند بلکه به این معنا است که افراد در یک گروه و تیم هستند و می توانند با هم توافق یک جا داشته باشند . مذاکره بین دو گروه انجام می شود و گفتگو بین افراد یک گروه یا یک خانواده صورت می گیرد . اما مناظره شکلی دیگر از گفتگو است که می توان به عنوان مثال به مناظره های انتخاباتی اشاره کنیم .
? عناصر مذاکره از دیدگاه ( هرب کوهن ):
  1. اطلاعات : طرفی که بهترین درک و شناخت را از آنچه که باید انجام شود دارا باشد ، قدرت بیشتری در مذاکره دارد .
  2. زمان : طرفی که از نظر وقت در تنگنا نباشد ، کار خود را بهتر انجام می دهد ، هیچ وقت در تنگنای وقت مذاکره نکنید و اجازه ندهید که طرف مقابل احساس کند در تنگنا وقت هستید .
  3. قدرت : هیچ وقت قدرت را به طرف مقابل واگذار نکنید .
? قاعده پارتو ( اقتصاد دان و جامعه شناس ایتالیایی ): در مذاکره می توان این قاعده را این گونه بیان کنیم که ۸۰ درصد نتایج مورد نظر ، عموما در ۲۰ درصد آخر وقت ، مورد توافق قرار می گیرند . ? فرآیند مذاکره از ۵ مرحله تشکیل شده است :اصول و فنون مذاکرات تجاری در سطح بین الملل
  1. تدارک و برنامه ریزی : پیش از شروع مذاکره باید این نکته را روشن کرد ، ماهیت تعارض و اختلاف چیست ؟ چه عواملی موجب بروز این اختلاف شده است ؟ چه کسانی درگیرند و چه برداشتی از مسئله مورد اختلاف دارند ؟ مقصود شما از مذاکره چیست ؟ چه اهدافی دارید ؟ برای تدوین استراتژِی مورد نظر از اطلاعات جمع آوری شده استفاده کنید همانند استاد شطرنج باید بدانید که در برابر هر حرکت طرف مقابل چه حرکتی را باید انجام دهید .
  2. تنظیم تاکتیک مذاکره : در این مرحله طرف های مذاکره پیشنهادهای نخستین را ارائه خواهند داد پس از ارائه استراتژی ( تدارک و برنامه ریزی ) این آمادگی را دارید که برای خود و طرف مقابل قوانینی را تعیین کنید ، آن مقررات از این قرار است چه کسی یا کسانی مذاکره انجام خواهند داد ؟ در کجا باید این مذاکره ها انجام شود ؟ محدویت زمانی چقدر است ؟ کدام مسئله ( یا مسائل ) دامنه مذاکره ها را محدود می سازد ؟ اگر به بن بست رسیده اید ، چه باید بکنید ؟
  3. توضیح و توجیه : پس از اعلام موضع اولیه ، شما و طرف مذاکره باید تقاضای اصلی را توضیح داده ، آن را توجیه کنید ، در این مرحله الزامی به برخورد و رویارویی نیست ، زیرا در این مرحله طرف های مذاکره به فرصتی دست می یابند تا با خواسته های طرف دیگر بیشتر آشنا  شوند و در یابند که تقاضای آنها تا چه حد اندازه اهمیت دارد ، این مرحله باید اسناد و مدارکی مبنی بر حقانیت درخواست و تقاضا ارائه کرد .
  4.  چانه زدن و حل مسئله : ماهیت مذاکره بر داد و ستد قرار دارد ، تردیدی نیست که طرف های درگیر باید کوتاه بیایند تا زمینه توافق فراهم شود .
  5.  تنظیم توافقنامه و اجرا : تنظیم توافقنامه ، آخرین مرحله ای است که در فرآیند مذاکره به اجرا در می آید در این موافقتنامه باید راه ها و شیوه های اجرایی و جزئیات که مورد توافق طرفین قرار گرفته ، مشخص می شود .
? شاخص های مذاکره اثر بخش : برای شناسایی مذاکره اثر بخش ، از سه شاخص ، کیفیت ، کارایی و توازن استفاده می شود ، اگر طرفین مذاکره نتوانند به مسائل مورد توافق دست پیدا کنند ممکن است دچار تنگنا شوند ، ولی توافق در مذاکره می تواند معنی و مفهوم متفاوتی داشته باشد ، توافق می تواند به نفع یا ضرر طرفین یا یکی از آنها باشد . مذاکره اثر بخش به منافع مشترک منجر می شود و تصمیم گیری های مشترک به نفع طرفین خواهد بود هنر مذاکره کنندگان به چگونگی رسیدن به این مرحله بستگی دارد . ? استراتژِی مذاکره : زمانی که افراد یا گروه ها برای حل اختلافی وارد مذاکره می شوند ، جهت گیری یا روش ویژه ای را دنبال می کنند ، بر این اساس دو استراتژی عمده را می توان در مذاکره قائل شد  ، مبتنی بر نگرش رقابتی ( تقسیمی ) است و مبتنی بر نگرش همکاری ( تلفیقی ) ? استراتژی رقابتی : استراتژی رقابتی ناشی از یک سبک یا نگرش رقابتی ، که در مذاکره برای تقسیم یک منبع ثابت مثل پول و امکانات مورد استفاده قرار می گیرد ، در آن هر چقدر که افراد می توانند دسترسی خود را به منابع موجود افزایش می دهند . در بعضی از مذاکره های سود برای هر دو طرف مهیا نیست و تنها سود می تواند برای یک طرف مربوط شود و هر چقدر که مباحث مورد گفتگو در مذاکره ها بیشتر باشد ، به سرانجام رساندن مذاکره کار سخت تر و دشوارتری است . در مواقعی که امکان همکاری وجود نداشته باشد باید از استراتژی رقابتی استفاده کرد ، به عنوان مثال در مذاکره بین شرکت ها باید از این استراتژی استفاده کرد چرا که در آینده همکاری برای آنها ارزشی ندارد و در حال حاضر می خواهند که به بهترین نتیجه دست پیدا کنند ، طرفی که می خواد در این نوع مذاکره برنده باشد باید از حداقل ها و حداکثرهایی که طرف مقابل برای خود تعریف کرده ، آگاهی پیدا کند . سپس تلاش کند که نتیجه مذاکره را به اهداف خود نزدیک تر کند ، اغلب متاسفانه طرف های مذاکره سعی می کنند که از روش های فریب کارانه برای بردن مذاکره استفاده کنند ، پس جایی برای اخلاق در مذاکره باقی نمی گذارند .در واقع برتری اطلاعات در چنین مذاکره هایی به پیروزی در مذاکره منجر می شود . ? استراتژی همکاری یا تلفیقی : استراتژی همکاری یا تلفیقی شامل یک سبک از مذاکره است که در آن برای یک راه حل برد برد ، روی اختلاف های خود با هم همکاری می کنند ، در این استراتژی رضایت هر دو طرف جلب می شود. اهمیت این استراتژی در این است که در پایان مذاکره هر دو طرف مذاکره برنده می شوند و از نتیجه راضی هستند و هر دو طرف به ادامه همکاری علاقه مند خواهند بود . در این مذاکره ها طرفین به آن چیزی که می خواهند می رسند حتی بیشتر از آن چیزی که توقع آن را داشته اند . ? مهم ترین مهارت مذاکره : فراگیری و کاربرد دقیق مهارت های مذاکره ، به مذاکره کنندگان امکان می دهند تا با دیدن باز ، فرآیند را به دست گیرند و نتیجه مطلوب را عاید خود کنند . برخی از مهارت های مذاکره ذاتی است و بعضی از افراد از آن برخوردارند ، مانند خلاقیت ، اما برخی دیگر اکتسابی است که در سایه آموزش و کسب تجربه در میدان عمل به دست می آیند ، در بین اصول مذاکره اصل خوب شنیدن جزو اصول مادر محسوب می شود ، پس در این جلسه ، مهارت شنیدن را با تفصیل بیشتری مورد بحث قرار می دهیم . ? چهار مورد از عوامل موقعیتی اثرگذار بر ثمر بخشی مذاکره :
  1. مکان ( در قلمرو خودتان مذاکره کنید ): آسان تر است که در قلمرو خودتان مذاکره کنید ، زیرا با محیط مذاکره آشناتر هستید و می توانید راحتی و آرامش خود را حفظ کنید ، همچنین فشار و دشواری ناشی از مسافرت یا وابستگی به منابع دیگران در زمان مذاکره وجود ندارد ، با توجه به اهمیت استراتژیک مکان مذاکره ، بسیاری از مذاکره کنندگان با قلمرو بی طرف موافقت می کنند .
  2. شرایط فیزیکی : شرایط فیزیکی افراد و رسمی بودن مکان مذاکره ، می تواند در موضوع های مذاکره تاثیرگذار باشد ، افرادی که رو در روی هم می نشینند احتمال دارد که تمایل برد – باخت نسبت به موقعیت تعارض را توسعه دهند ، در مقابل ، بعضی گروه های مذاکره به صورت عمدی شرکت کنندگان را دور یک میز جمع می کنند تا یک تمایل برد – برد را انتقال دهند .
  3. زمان مذاکره تجاری هر چه طولانی تر باشد ، موثرتر خواهد بود .
  4. مذاکره کنندگان موفق ، روحیه ی همکاری دارند و حالت تهاجمی به خود نمی گیرند .
این مطلب چه‌ اندازه برایتان مفید بوده است؟
میانگین امتیاز ۴ / ۵ تعداد رأی: ۴

ارسال نظرات (۱ نظر)

سعادتمند

مذاکره تجاری بخش جدایی ناپذیر زندگی امروزی محسوب می شود و در واقع نیت هرکسی از مذاکره دست یابی به اهداف مورد نظرش است. اهدافی که می تواند موفقیت یک شخص یا یک گروه را تضمین کند. پس داشتن اطلاعات کافی از تکنیک های این سبکِ مذاکره، نیاز تمام انسان ها است که استاد ارجمند به زیبایی اون رو توضیح دادند. همچنین تفاوت بین مناظره و مذاکره و گفتگو رو بسیار عالی تبیین کردند.

روزی ۱ ساعت کار با ماهی ۱۶ میلیون درآمد