در قرآن آیه صریح داریم با این مضمون که ما انسان و جن را خلق نکردیم جز برای عبادت و عبد شدن، پس رسالت هر انسان در زندگی عبادت خداوند است، اما آیا در این عبادت تجارت هم جایی دارد
علت مخالفت با دستورات خداوند چیست؟
دلیل اکثر مردم برای مخالفت با اوامر الهی حماقت، جهالت، غفلت، پایبندی به شهوات و اسیر شدن در هوای نفس است؛ خداوند به این افراد وعده ذلت و بدبختی داده است. اقلیتی هستند که مکارند، قرآن در وصف این اقلیت می فرماید :" زمانی که به آنها گفته می شود، ایمان بیاورید؛ آنها می گویند ما ایمان آوردیم اما هنگامی که با هم خلوت می کنند می گویند ما ایمان نیاورده ایم فقط می خواستیم مومنان را مسخره کنیم ". قرآن در جواب این گروه می فرماید :" خداوند آنها را مسخره کرده است و مسخره کردن خداوند این است که آنها را کمک می کند تا در طغیان و سرکشی شان بتازند؛ چون آنها مکر کردند خدا هم با آنها مکر کرد ". بنابراین مخالفین اوامر الهی دو دسته اند ۱- گروهی که با مکر و حیله مخالفت می کنند. ۲- گروهی که بخاطر اسیر شدن در هوای نفس مخالفت می کنند.
دو گروه از مخالفین اوامر الهی بیان شد تا شما خود را ارزیابی کنید و ببینید جزء کدام یک از این دو گروه هستید؟
همسویی با خواست خداوند
اگر شما به این باور رسیدید که هر آنچه در آسمان و زمین است از آن خداوند است، باید با خواست خداوند همسو و هم جهت شوید؛ یعنی خداوند انتظارات و خواسته هایی از شما دارد، که شما باید عمر خود را صرف محقق کردن خواسته های خداوند کنید و در نهایت آن چیزی شوید که خداوند از شما انتظار دارد.
فلسفه خلقت انسان
خداوند از انسان یک درخواست بیشتر ندارد " مَا خَلَقتُ الجِنَّ و الإنسَ إلَّا لِیَعبُدُونَ " [ ترجمه: جن و انسان را نیافریدم مگر برای عبادت ] خداوند جن و انسان را خلق کرد تا مطیع دستوراتش باشند، و آنچه که خداوند دوست دارد را انجام دهند و آنچه که خداوند دوست ندارد را انجام ندهند.
آیا دین فقط شامل نماز و روزه می شود؟
زمانی که صحبت از عبادت می شود، همه فکر می کنند منظور از عبادت فقط نماز خواندن و روزه گرفتن است؛ در حالی که اسلام برای اقتصاد و کسب روزی حلال بسیار اهمیت قائل شده است و ائمه هدی عبادت را ده جزء فرموده اند که نه جزء آن کسب روزی حلال می باشد.
موعظه خداوند
خداوند در قرآن خطاب به پیامبر می فرماید :" قُل إنَّمَا أعِظُکُم بِوَاحِدَهٍ أن تَقُومُوا للهَ مَثنَی وَ فُرَادَی ثُمَّ تَتَفَکَّرُوا " [ ترجمه : ای پیامبر به مردم بگو شما را تنها به یک چیز اندرز می دهم، و آن اینکه دو نفر دو نفر یا یک نفر یک نفر برای خدا قیام کنید، سپس بیندیشید. ] چرا خداوند در این آیه قیام را بر تفکر مقدم کرده است در حالی که انسان باید اول فکر کند و بعد قیام کند؟ دلیل مقدم کردن قیام بر تفکر این است که حتی انسان هایی که نمی توانند فکر هم کنند، باید قیام کنند؛ چون ممکن است فکر کردن انسان سالها طول بکشد. جهاد جزء فروع دین است یعنی خداوند جهاد را بر هر انسان مسلمانی واجب کرده است.
مراد از قیام چیست؟
درباره مراد خداوند از قیام در این آیه اختلاف نظر است و ممکن است همه آن نظرها درست باشد؛ چون هر کس از یک جهت به موضوع نگاه می کند. مراد خداوند از قیام در این آیه " تلاش کردن " است؛ یعنی هر کسی برای خدا تلاش کند به این آیه عمل کرده و قیام کرده است. بنابراین منظور از قیام در این آیه صرفا قیام نظامی نیست.
قیام هر فرد منحصر به اوست
قیام هر فرد با قیام دیگری متفاوت است و منحصر به اوست، چون خداوند به هر انسانی استعدادهای منحصر به فردی داده است. انسان ها با توجه به استعدادهایشان باید در یک زمینه قیام کنند؛ بعضی استعداد نظامی بسیار خوبی دارند پس باید قیام نظامی کنند، بعضی دیگر استعداد درس خواندن دارند باید قیام علمی کنند، انسان هایی هستند که توان مدیریتی بالایی دارند این افراد باید قیام اجرایی کنند و کشور را اداره کنند و عده ای هم هوش مالی سرشاری دارند این افراد باید قیام اقتصادی کنند.
قیام دائمی است
قیام و تلاش برای خدا دائمی و همیشگی است و انسان تا زمانی که زنده است باید هر روز در حال قیام برای خدا باشد.