تمامی یکتاپرستان این باور را دارند که خداوند مالک و مدبر و همه کاره عالم خلقت است و هیچ کسی شریک او نیست. شناخت خداوند و نظامی که تحت سلطه و مدیریت اوست، کمک زیادی به ما می کند تا از این نظام که آفریده علم مطلق است، بهره بگیریم و نظام اقتصادی خود را بر همین اساس بنا کنیم.
سیستم اقتصادی الهی
اگر جایگاه خداوند در عالم هستی را در مقیاس کوچک تر تطبیق دهیم، می توانیم از نتایج آن بهره ببریم. فرض کنید که یک شرکتی وجود دارد. این شرکت مانند عالم هستی تحت اشراف یک مدیر است. افرادی در این شرکت وجود دارند که جیره خوار این مدیر هستند.
در بین این افراد گروهی هستند که همسو با هدف این مدیر فعالیت می کنند و وظایف خود را به درستی انجام می دهند و باعث رشد شرکت می شوند. اینگونه افراد مورد عنایت مدیر شرکت قرار می گیرند و رشد و ترقی پیدا می کنند. در مقابل، افرادی که در جهت مخالف اهداف مدیر گام بر می دارند، به زودی جایگاه خود را از دست می دهند و تنزل پیدا می کنند.
همسو با نظام خلقت
اگر بخواهیم در این عالم هستی رشد پیدا کنیم و حقیقتا بالا برویم، باید همسوی با سیاست گذاری های خالق این هستی پیش برویم. افرادی که خلاف دستورات مدیر و مدبر این عالم، یعنی خداوند، قدم بر می دارند، یا همین ابتدا شکست می خورند و یا دچار مکر خداوند می شوند و به ظاهر بالا می روند؛ اما در نهایت خداوند این ها را به سختی و با خواری دچار عذاب می کند.
افرادی دچار مکر خداوند می شوند که نسبت به دستورات خداوند آگاهی دارند اما مخالفت می کنند. اما افرادی که جاهل هستند، همان ابتدا شکست می خورند تا از خواب غفلت بیدار شوند و پای خود را در جای درست قرار دهند.
این مطلب چه اندازه برایتان مفید بوده است؟
میانگین امتیاز
۵
/
۵ تعداد رأی:
۱
