صادرات در حالت کلی به دو دسته قطعی و موقت تقسیم می شود
صادرات قطعی یعنی خارج کردن کالا از قلمروی گمرکی کشور، به منظور فروش در خارج از قلمرو گمرکی کشور می باشد. صادرات موقت به معنی خارج کردن کالا از قلمرو گمرکی کشور به منظور عرضه و به نمایش گذاشتن در نمایشگاه ها و یا تعمیر آن کالا و مجددا بازگرداندن آن به قلمرو گمرکی کشور اولیه، که به آن صادرات موقت گفته می شود. محصولات صادراتی ممنوعه به دو دسته تقسیم می شوند
1) محصولاتی که برای همیشه ممنوع است:
مانند بنزین و دام زنده که محصولاتی مجاز هستند ولی صادراتشان ممنوع است.
2) محصولاتی که در بازه ای از زمان صادراتشان ممنوع است:
این موضوع اکثر اوقات به خاطر تغییر در قیمت ارز است، به همین دلیل تاجران و صادرکننده ها در چنین زمان هایی سعی می کنند محصولاتشان را صادر کنند، چرا که سود بیشتری به دست می آورند.
در این صورت قیمت آن محصول در بازار داخلی کشور بالا می رود و حتی ممکن است با کمبود و عدم دسترسی به آن کالا مواجه شویم.
پس طبیعتا وقتی کالایی کمیاب باشد قطعا قیمت هم بالا می رود، که برای تنظیم قیمت بازار، دولت با توجه به نیاز بازار و کشور، صادرات این چنین محصولاتی را ممنوع می کند، تا مجددا قیمت آن کاهش پیدا کند و به روال گذشته برگردد.
به عنوان مثال پیاز در بازه ای از سال در کشورمان به قیمت 15 هزار تومان هم رسید، از این جهت دولت صادرات پیاز را ممنوع اعلام کرد تا قیمت آن دوباره کاهش پیدا کند، که پس از گذشت از این دوره زمانی، صادرات پیاز دوباره آزاد اعلام شد.
این محصولات در بازه ای از زمان صادراتشان ممنوع می شود، محصولاتی از جمله پیاز، رب گوجه، گوجه و ...که قبلا چنین شرایطی را داشته اند.
بررسی کالاهای ممنوع صادراتی در سال 99
در سال 97 و 98 بعضی از محصولات مثل گوشت قرمز، گوشت مرغ، یونجه، گندم، شیرخشک، چای فله ای، آرد، جو و... که صادراتشان ممنوع بود، پس احتمالا این کالاها در سال 99 هم ممنوعیت صادراتی می گیرند.کالاهای ممنوعه صادراتی به عراق
کشور عراق برای حمایت از تولیدکننده های جدید کشور، واردات محصولاتی را به کشور خود ممنوع اعلام کرده یا تعرفه گمرکی واردات آن کالاها را به قدری افزایش داده است که برای تاجران صرفه اقتصادی ندارد که آنها را وارد کند. محصولاتی مثل سیمان، انواع نوشیدنی ها، آب معدنی و محصولات دیگری که وارداتشان به عراق ممنوع اعلام شده است. البته ممنوعیت بعضی از این محصولات گاهی به صورت دائمی و یا فصلی می باشد، که با توجه به شرایط آن کشور وضع می شود. اگر تاجری برندسازی محصولات و کالاهای خود را در سطح جهان انجام دهد، در صورت ممنوعیت واردکردن کالاهایش از طرف یک یا دو کشور، نگرانی چندانی نخواهد داشت. اما اگر تاجران به روش سنتی کار کنند و فقط به یک کشور صادرات و فروش داشته باشند، در این صورت اگر آن کشور صادرات آن محصول را ممنوع اعلام کند دچار مشکل و نگرانی برای فروش خواهد شد. پس در صورت برندسازی در سطح بازارهای جهانی، چنین مشکلاتی در فروش ایجاد نمی شود، ممکن است نسبت به گذشته سود کمتری داشته باشد ولی در کل صادرات به دیگر کشورها را از دست نمی دهد.کالاهای ممنوع و مشروط جدید صادراتی
کالاهای صادراتی در حالت کلی به سه دسته تقسیم می شود
1) کالاهای مجاز
کالاهایی هستند که صادراتشان بدون داشتن مجوز هم امکان پذیر است، فقط نیاز دارد تا تعرفه گمرکی آن را پرداخت کنید تا صادرات آن به راحتی انجام شود.
2) کالاهای غیرمجاز
کالاهایی هستند که به دلیل مشکل شرعی و غیرقانونی که دارند، امکان صادراتشان وجود ندارد و در هیچ شرایطی صادرات آن انجام نمی شود.
کالاهایی مثل اسلحه، موارد مخدر یا دستگاه های مخصوص عکاسی و فیلمبرداری و ... که صادراتشان همیشه ممنوع است.
3) کالاهای مشروط
کالاهایی که صادراتشان فقط با مجوز از نهاد مربوطه آن امکان پذیر است، این کالاها صادراتشان ممنوع نیست، بلکه ممکن است در بازه ای از زمان ممنوع اعلام شود.
در صورتی می توانید این کالاها را صادر کنید که از نهاد و سازمان مربوطه آن مجوز کسب کنید و یا ممکن است که برای مجوز آن اقدام کنید ولی تحت تاثیر شرایطی که قبلا گفته شده ممنوع باشد.
به عنوان مثال ممکن است صادرات و واردات محصولاتی مثل شکر، موادشوینده، گوشت مرغ یا گوشت قرمز و ... ممنوع باشد و امکان گرفتن مجوز صادرات آن از سازمان حمایت از تولیدکننده ها و مصرف کننده ها وجود نداشته باشد و ممنوع باشد.
ولی در هر صورت با مراجعه به سازمان مربوطه در صورت دریافت مجوز صادراتی، می توانید محصولات را صادر کنید.