روش های انتقال پول در تجارت
تجارت بخش های مختلف و مهمی دارد که اگر ما آن ها را طبقه بندی کنیم، در حوزه بین المللی وقتی شما فروشنده کالایی هستید و به دنبال خریدار برای کالایتان در کشورهای دیگر می گردید، به شما صادر کننده می گویند و مشتری شما که خریدار کالای شما در کشور دیگری است از منظر کشور خودش وارد کننده محسوب می شود.
مهم ترین بخش های تجارت
پیدا کردن مشتری مهمترین نکته است، که اگر حالا دنبال مشتری برای کالایتان هستید بتوانید مشتریتان را پیدا کنید، که این موضوع روش ها و بازاریابی که دارد، مباحث و نکات مربوط به خودش را دارد که شما در جلسات دیگر آراد برندینگ شرکت می کنید و با این مسئله آشنا خواهید شد.
توافق با مشتری
بحث دوم بحث توافق با مشتری است، بعد از اینکه مشتری را پیدا کردید، بحث مکاتبات، مذاکرات و عقد قرارداد و توافق است که بسیار مهم می باشد، حالا که مشتری تان را پیدا کردید و با او به یک توافقی رسیدید، مبحث بعدی که برای شما مهم می شود تامین کالا است.
بحث تامین کالا
شما اگر تولید کننده آن کالا باشید، به هر حال یا آن کالا را تولید شده در انبارتان آماده دارید و فقط باید صرفاً آماده سازی و بسته بندی اش کنید یا نه، باید اقدام به تولید آن کالا کنید یا اصلاً تولید کننده نیستید بلکه به عنوان یک واسط بین تولید کننده و خریدار آن جنس دارید عمل می کنید و باید در حقیقت دنبال تامین کالا باشید.
از طرفی حالا اگر شما خودتان را جای آن کسی که خریداری را انجام می دهد (و در واقع خریدار و به اصطلاح وارد کننده است) قرار دهید، اگر شما نقش تان را از صادر کننده خارج کنید و تبدیل به وارد کننده شوید (چون در یک معامله همزمان هم صادر کننده فعالیت می کند و هم وارد کننده).
حالا فرض بر این است که شما وارد کننده هستید، پس تامین کالا به عهده شما نیست، با طرف مقابل تان توافق کردید و الان موقع تامین پول است، وقتی شما وارد کننده هستید در بخشی که صادر کننده دنبال تامین کالا است، شما دنبال تامین پول هستید.
جریان کالا و جریان پول
بحث بعدی که در تجارت، بعد از تامین مبلغ معامله مهم است که شما هر معامله ای که می خواهید انجام دهید باید مبلغش را تامین کنید، جریان کالا و جریان پول است، جریان یعنی به راه انداختن.
شما کالایی را که فروختید، اگر صادر کننده هستید بعد از اینکه توافق تان انجام شد و کالایتان تامین شد، شما موظف هستید در قبال دریافت پول این کالا را به دست مشتری برسانید، اینکه چه روش حمل و نقلی را انتخاب می کنید و روش جریان کالایتان به چه شکل است یک بخش مهم دیگر در تجارت است.
اما آخرین مبحثی که ما اینجا در بخش های مهم تجارت لیست کردیم، جریان پول یا همان انتقال ارز است، شما چه صادر کننده باشید و چه وارد کننده باشید، در هر صورت با این انتقال پول سر و کار دارید، به این صورت که اگر صادر کننده باشید، منتظر پول هستید که جریان پول به سمت شما ختم شود و به حساب شما واریز شود.
اگر وارد کننده هستید، شروع کننده این جریان پول هستید یعنی شما باید این پول را به جریان بیندازید، از آنجایی که در تجارت معامله میان دو کشور انجام می شود، این بحث نقل و انتقال کالا و نقل و انتقال پول، با شیوه های متداولی که ما معادلش را در داخل کشور می شناسیم متفاوت می باشد.
ساده سازی در تامین کالا و پول
مثلاً ما آرادی ها همیشه می گوییم که اگر می خواهید برای خودتان ساده سازی انجام دهید، مثال یک معامله داخلی را برای خودتان در نظر بگیرید، مثلاً وقتی که شما می خواهید ماشینتان را به فروش برسانید شما فروشنده هستید و باید مشتری پیدا کنید پس پیدا کردن مشتری اولین قسمت ماجرا است.
دوم باید با مشتری توافق کنید، سوم این است که ماشین باید در اختیار شما باشد و آن را به مشتری ارائه کنید، این همان تامین کالا می شود یعنی شما نمی توانید فقط با حرف بگویید مثلا من یک لکسوس سال ۲۰۱۵ دارم یا مثلاً یک ۲۰۶ صفر دارم و می خواهم آن را برای فروش بگذارم، بلکه باید آن را نشان بدهید
و روی حرف نمی توانید این کار را انجام دهید بلکه باید آن کالا را تامین کنید، حتی اگر تا لحظه توافق، آن کالا را ندارید، موقعی که می خواهید دینتان را ادا کنید، قبلش باید کالایتان را تامین کنید، در تجارت هم به همین صورت است، یعنی صادر کننده باید تامین کالا را انجام دهد، از آن سمت، کسی که می خواهد از شما ماشین خریداری کند باید پول داشته باشد یعنی مبلغ را تامین کرده باشد و در حسابش باشد، در تجارت هم همینطور است و وارد کننده باید این مبلغ را تامین کرده باشد.
جریان کالا در داخل کشور
بعد از آن جریان کالا مطرح می شود، جریان کالا در داخل خیلی راحت است، معمولاً حضوری همدیگر را می بینند، جریان انجام می شود، حالا اگر مثلاً فروش محصول یا کالایی باشد، بارنامه ارسالش را برایش می فرستند، مثلاً یک تریلی می گیرند و بار به انبار خریدار ارسال می شود، اگر کالا ماشین باشد که خیلی ساده تر است، سوئیچ را تحویل می دهید و این همان جریان کالا می شود، جریان کالا از فروشنده به خریدار منتقل می شود.
جریان پول در داخل کشور
بحث جریان پول را اگر در معاملات داخلی بخواهیم در نظر بگیریم، شما وقتی می خواهید سمند و مبلغ معامله را پرداخت کنید می توانید اولش یک پیش پرداخت بدهید، توافق کنید، بعد از توافق تا سوئیچ ماشین را تحویل نگرفتید، بقیه پول را واریز نکنید و یک مقداری از آن را برای سند زدن نگه دارید و در واقع روش هایی که همه ما بلد هستیم.
بحث این است که ما یک شیوه پرداخت و یک روش پرداخت داریم، چیزی که در جریان پول خیلی مهم است این است که در داخل کشور مثالش را برای خودتان بزنید تا جا بیفتد بعد همین را به تجارت و معامله بین المللی تعمیم دهید.
انواع پرداخت پول
جریان پول می تواند روش های مختلفی و در واقع انواع مختلف پرداخت داشته باشد، مثلا شما می توانید پیش پرداخت بدهد و در دو قسط مابقی آن را پرداخت کنید یا ۱۰ درصد را نگه دارید موقع نهایی شدن معامله پرداخت کنید، همه این کارها را در تجارت هم می توانید انجام دهید، این ها همان انواع پرداخت می باشند.
روش های پرداخت پول
در روش های پرداخت می توانید کارت به کارت کنید، چک رمزدار، چک بانکی، ساتنا، پایا و روش هایی که همه برای داخلش را بلد هستیم، برای خارج از کشور و معاملات بین المللی هم ما روش های گوناگونی برای پرداخت داریم و همینطور انواع مختلفی داریم.
پس جریان پول، یک نوع پرداخت دارد که ما می توانیم پیش پرداخت بدهیم یا نصف پول را بدهیم و بقیه اش را در دو قسط بدهیم و یکی هم روش پرداخت است که از چه درگاهی این پول را جابجا کنیم، کارت به کارت شود یا روش های ساتنا، پایا و ... استفاده شود.
نحوه پرداخت پول
نحوه پرداخت مثل معاملات داخلی که نحوه های گوناگونی می توانیم داشته باشیم، در معاملات بین المللی هم همینطور است، اما یک سری روش مرسوم دارد که اکثر تجار از این روش ها و این انواع پرداخت استفاده می کنند و یک بخش مهم روی مذاکره و به توافق رسیدن با مشتری این است که شما بتوانید روش مناسب و نوع مناسبی را برای پرداختتان به توافق برسید.
نوع پرداخت Clean payment
در روش Clean payment اساس اعتماد است، یک نفر به نفر دیگر اعتماد می کند، در معامله دو طرف داریم که یک طرف فروشنده (صادر کننده) است و در طرف دوم خریدار یا وارد کننده است.
روش advence
اگر کسی که دارد اعتماد کامل می کند وارد کننده باشد اسم روش پرداختش advence یا پیش پرداخت می شود، البته نه آن پیش پرداختی که مدنظر و مورد نظر شما است، اینکه مبلغی به عنوان پیش پرداخت پرداخت شود، بلکه یعنی کاری که اول از همه در این نوع معامله انجام می شود پرداخت کل مبلغ معامله توسط خریدار است، بدون اینکه اصلاً فروشنده جنس را ارسال کند یعنی فروشنده اول جنس را نگه می دارد تا پول به حسابش واریز شود، پول که به حسابش واریز شد تازه کالا را به جریان می اندازد این روش advence می شود.
روش open account
و در مقابل آن، در clean payment اگر کسی که اعتماد کامل می کند صادر کننده باشد اسم آن روش open account اکانت می شود، یعنی صادر کننده بدون اینکه هیچ پولی دریافت کند جنس را می فرستد بعد از این که جنس به دست وارد کننده یا طرف دوم معامله رسید، طبق توافقی که داشتند پول پرداخت می شود و هیچ تضمین خاصی هم ندارد و فقط توافق در قرارداد و اعتماد کامل به نفر دوم است یعنی به راحتی می تواند عدم وفای به عهد در آن باشد.
این دو تا روشی که در clean payment است در واقع فقط یکی از طرفین معامله است که به صورت کامل ریسک را می پذیرد و اعتماد کامل می کند، این روش درستی نیست یعنی شما نمی توانید در مذاکراتتان ریسک را به دوش طرف مقابل بیاندازید، مگر اینکه قدرت چانه زنی یا در واقع دست بالا با نفر مقابل باشد و به دلایل مختلفی شما مجبور شوید به طرف مقابلتان اعتماد کامل کنید یا اینکه قبلاً با او کار کردید و به او اعتماد کامل دارید.
ولی این دو تا روش خیلی مرسوم نیستند چون شما نمی توانید در مذاکراتتان کسی را اجبار کنید که به شما اعتماد کامل کند چون طبعا او هم می گوید شما اعتماد کنید و این موضوع باعث می شود در این بین به توافق نرسید، برای اینکه این مشکل وجود دارد، روش‌های دیگری به وجود آمده اند که یکی از این روش ها DC یا document recollection است.
روش DC یا document recollection (برات اسناد اصولی)
ما وقتی که بخواهیم همیشه به طرف مقابل بگوییم که شما به ما اعتماد کنید و پول را واریز کنید و طرف مقابل هم بگوید که اول شما کالا را بفرستید، چرا شما به من اعتماد نمی کنید، این مسئله مشکلش با ورود نفر سومی به اسم بانک حل می شود.
بانک مورد تایید و مورد اعتماد و اطمینان هر دو نفر است، و وقتی که بانک وارد می شود روش سوم یا همان document recollection ایجاد می شود، در واقع بانک بین این دو نفر ناظر می شود.
در حقیقت در این روش اتفاقی که می افتد این است که فروشنده کالا را برای خریدار ارسال می کند اما همه کالاهای تجاری وقتی که ارسال می شوند یک سری سند دارند که به آنها اسناد مالی و تجاری می گویند که حکم مالکیت آن کالا را دارند، یعنی شما اگر وارد کننده باشید و یک جنسی را خریداری کنید، جنس تان وارد گمرک شود ولی اسناد مالی و تجاری اش را نداشته باشید نمی توانید ترخیصش کنید چون سند مالکیتش را ندارید.
در دو تا روش اول که اعتماد کامل بود، فروشنده اسناد را به طور مستقیم برای خریدار می فرستاد اما اینجا اسناد را به جای اینکه برای خریدار بفرستد برای بانک می فرستد و به بانک هم یک دستورالعملی می دهد و می گوید با این دستورالعمل شما حق دارید این مدارک به این خریدار واگذار کنید که حالا این دستورالعمل چی است دو نوع دارد که در واقع دو نوع document recollection داریم که یکی از آن ها دیداری و یکی مدت دار است.
دستورالعمل دیداری
دیداری یعنی شرط تسلیم مدارک این است که خریدار پول را به حساب فروشنده واریز کند، یعنی مبلغ کل معامله را بدهد، جنس هم که برایش ارسال شده است، حالا سند مالکیتش را بگیرد و برود جنسش را ترخیص کند.
دستورالعمل مدت دار
روش دوم یا دستورالعمل دوم این است که اگر حتی فقط بپذیرد که تعهد مالی خواهد داشت به کسی که فروشنده است کافی است، یعنی در بانک می نویسد، پشت نویسی می کند، تعهد می دهد که من مبلغ معامله که مثلاً 100 هزار دلار است به آقای فلانی بدهکار هستم و باید ظرف مدت ۳۰ روز از این تاریخی که این متن را امضا کردم به حساب او واریز کنم.
جریان برات اسناد وصولی
exporter یعنی صادر کننده و درایر یعنی کسی که برات را صادر می کند، برات یک تعهد مالی است، در مرحله اول کالا به اینپورتر یا همان درآیی (یعنی کسی که برات را قبول می کند و این تعهد مالی را می پذیرد) ارسال می شود.
بعد از این که کالا را ارسال کرد وقتی ارسال می کند اسناد حمل از طرف شرکت حمل کننده برای کسی که اجناس و کالاها را ارسال کرده است و در واقع همان فروشنده یا صادر کننده است، صادر می شود، این مدارک را به بانک خودش تحویل می دهد که اسم بانک را در ادبیات مرسوم رنتینگ بانک یا بانک صادر کننده برات می گویند، این بانک در مرحله دوم داکیومنت و مدارک را می گیرد و یک دستورالعمل هم از فروشنده یا صادر کننده می گیرد.
این مدارک و دستورالعمل را برای پرزنتینگ بانک که همان بانک مربوط به وارد کننده یا بانک عامل وارد کننده است می فرستد، مدارک دست بانک وارد کننده می رسد و اجناس هم به گمرک وارد کننده می رسد، بانک وارد کننده تنها در صورتی می تواند مدارک را به مشتری خودش که همان وارد کننده است تحویل بدهد که یا بر اساس خواست فروشنده باشد، اگر خواست فروشنده داکیومنت ری کالکشن یا در حقیقت DP یا دیداری باشد باید کل مبلغ معامله را پرداخت کند، پس در صورتی مدارک را به مشتری خودش می دهد که مبلغ معامله را از او دریافت کند.
یا DA مدت دار است و آن وقت در صورتی می تواند مدارک را به خریدار و مشتری خودش تحویل دهد که مشتری بیاید پشت نویسی کند که من این مبلغ پول را به صادر کننده بدهکار هستم اگر این کار را کرد، که حالا ما فرض را بر این می گذاریم که نوع داکیومنت ری کالکشن ما در حقیقت مدت دار نیست و روش DP یا دیداری است، در مرحله پنجم وقتی که مدارک را از بانک گرفت پول را پرداخت می کند.
وقتی وارد کننده پول را پرداخت می کند، مدارک برایش آزاد می شود و تحویل می گیرد و اینجا وارد کننده دیگر مدارک را گرفت و می رود جنسش را ترخیص کند، حالا پول وارد بانک پرزنتینگ یا بانک عامل وارد کننده می شود، این بانک به رنتینگ بانک می گوید این پول که من از مشتری ام گرفتم تحویل شما می دهم، می گوید من مدارک را تحویل دادم و پول شما را هم گرفتم.
پول که به حساب رنتینگ بانک می نشیند، حالا رنتینگ بانک هم پول را به مشتری خودش که همان صادر کننده است می دهد و می گوید که مدارک تحویل خریدار و مشتری شما شد و پول از او دریافت شد، در حقیقت این بانک ها ناظر بر رد و بدل شدن مدارک و پول هستند، کالا را نمی بینند، کالا مستقیم وارد گمرک می شود و در واقع مدارک بین صادر کننده و دو تا بانک و وارد کننده جابجا می شود
