به طور کلی پلاستیک ها از پلیمر هایی به نام مو نو مر تهیه می شوند که برای سلامت انسان مضر است در حالی که پلیمر ها خنثی هستند به خودی خود مشکلی به وجود نمی آورند.
اما مشکل وقتی به وجود می آید که در تهیه این پلیمر ها مقداری از این مونومرها باقی می ماند که در صورت رعایت کردن استاندارد های لازم برای سلامتی خطری ندارد و باید دقت کرد که به هر نوع پلاستیکی نباید مجوز بسته بندی مواد را داد.
زمان برگشت آن به طبیعت چیزی حدود ۳۰۰ تا ۵۰۰ سال بطول می انجامد و کارشناسان امور غذا و دارو در صورتی که ظروف گیاهی از مزایای خوب سلامتی و مجوزهای بهداشت و مواد اولیه مرغوب استفاده شود.
این ظروف را توصیه می کنند و چون از نشاسته ذرت شیرین و تفاله نیشکر استفاده می شود عاری از هر گونه مواد مضر و کنش های شیمیایی در تماس با مواد داغ هستند و در برابر حرارت نیز مقاومند.
هزینه تهیه این ظروف با مواد مرغوب ارزانتر از هزینه درمانی و تهیه تجهیزات پزشکی در جبران صدمات ناشی از آن است و بارها به این نکته اشاره شده است که عنوان پر مصرف ترین ظروف یک بار مصرف بطری های آب آشامیدنی هستند.
- بیشتر بخوانید: ظروف پلاستیکی درب دار
بطری هایی که به خصوص در ماههای گرم سال به طور مکرر از آب شهری پر می شوند و مورد استفاده خانواده ها برای تامین آب خنک قرار می گیرند.
چون جنس آنها از پی وی سی است اصولا مشکلی برای سلامتی ندارند ولی اگر مایعات بیش تر از ۶ ماه در آن استفاده شود آلوده میشوند.و اصولا این ظروف از پلیمر بی اثر تهیه می شود که موادشیمیایی و مضر در اثر برخورد به این ظروف آزاد نشود.
ولی متاسفانه در کشور ما از پلیمر های شیمیایی استفاده می شودو چون دستگاههای تولید آن تقریبا کوچک است و تقاضای بازار زیاد است گرایش به تولید این گونه ظروف زیاد است.
از ظروف شفاف و بیرنگ برای نوشیدنی های سرد استفاده شود و ظروف فوم دار برای غذاهای سرد و گرم و مرطوب مناسب هستند و استفاده ناصحیح از ظروف پلی اتیلن یا همان پلاستیکی باعث آزاد شدن مواد آلی و سرطان زا به دیواره ظروف می شود.
در ساخت این ظروف به منظور جلوگیری از شکننده بودن آن از لایزر استفاده می کنند و اگر درون این ظرف ها مایعات داغ همچون چای کوهی ریخته شود این موادخطرناک وارد غذا می شود و در آن حل میشود که منجر به بروز سرطان می شود. این ظروف توانایی نگه داری رنگ را ندارند و در تماس با چایی داغ و کلا مایعات داغ رنگ حل میشود و یک لایه از آن وارد مایعات می شود.
پس اگر این ظروف طبق استاندارد های جهانی تولید نشودعوارض زیادی می تواند به همراه داشته باشد این ظروف پس از آزبست و اشعه ایکس از عوامل جدی انواع سرطان به شمار می آید و سرو مواد غذایی و حتی لیوان های یک بار مصرف در ادارات دولتی به نوعی می توان گفت فراگیر شده است.
این در حالیست که مصوبه دولتی نیز در باره عدم استفاده از آن را داریم از دیگر عوارض آن بروز بدخیمی ها و مشکلات گوارشی و آلرژی زا بودن این ظروف و بروز ناراحتی های اعصاب از این دسته هستند.