برای صادرات میوه باید تحلیل کنیم که کدام میوه ها مناسب صادرات هستند. ما ابتدا باید بدانیم که چه میوه ای را می توانیم تامین کنیم مثلا شخصی محصول سیب را می خواهد صادرکند و ما برند سازی روی محصول سیب را برای او انجام می دهیم و مشتری هایی از جاهای مختلف پیدا می شود و محصول را از شما خریداری می کنند.
صادرات به ازبکستان
باید تحلیل کنید که کشور ازبکستان چه میوه هایی را وارد می کند. شاید خود ازبکستان خیلی از میوه ها را وارد کند اما کیفیت آن به گونه ای که مردم آن کشور می خواهند نباشد مثلا آلمان در دنیا حرف اول را در مورد تولید کفش می زند اما باز هم خودش کفش را وارد می کند زیرا آن کفشی را تولید می کند مورد سلیقه ی جامعه ی خودش نیست.
پس در جامعه ی جهانی می بیند چه کفش هایی را دوست دارند مثلا می بیند کفش هایی که خودش تولید می کند مردم چین دوست دارند پس برند سازی می کند و آن را به چین می فرستد و از چین برای مردم خودش کفش وارد می کند.
پس مهم نیست میوه داخل ازبکستان تولید می شود یا نه. در ایران بادامی به نام بادام مامایی داریم که اصلا در ایران مصرف نمی شود ولی برای صادرات تولید می شود و هند خریدار این بادام مامایی ایران است. دلیل نمی شود چون ایران بادام تولید می کند، بادام نخرد.
نوع دیگر بادامی که می خواهد را وارد می کند. خیلی از کشورهای اروپایی میوه را خودشان تولید می کنند و این دلیل نمی شود که ما روی بازار آن ها فکر نکنیم و برند سازی نکنیم و خودمان را نشان ندهیم.
خیلی از محصولات در ایران تولید می شود اما کشورهای اروپایی نمی دانند، مثلا هلو دماوند یکی از بهترین هلوها در جهان است ولی شاید خیلی از کشورهای اروپایی این را ندانند پس اگر ما برند سازی کنیم، می توانیم راحت بفروش برسانیم.
دقت کنید که خیلی از کشورها خیلی از محصولاتی را تولید می کنند، فقط برای صادراتشان است پس می توانیم به آن کشورها محصولات خودمان را بفرستیم.
صادرات میوه به کویت
کشور کویت، کشور بسیار کوچکی است. کشوری است که مصرف کننده است. عمده کشورهای عرب زبان، فقط مصرف کننده هستند. یعنی از لحاظ زمین، کشاورزی و آب توان تولید میوه را ندارند. ما در سرزمینی هستیم که هم زمین و هم آب داریم پس باید خودمان را به این کشورهای عرب زبان که مصرف کننده هستند و نزدیک به ما هستند، از طریق برند سازی بشناسانیم و صادر کنیم.
کشور کویت کشوری است که فقط از طریق دریا با ایران ارتباط دارد پس باید دقت کنید که هر نوع میوه و محصولی را که تولید می کنید، فقط باید از طریق دریا وارد این کشور کنید، پس به این نکات توجه کنید.
کشور عراق مرز زمینی با ایران دارد و ما باید از طریق گمرک زمینی محصولاتمان را به عراق بفرستید. برای صادرات به کویت باید از طریق دریا برند سازی کنید و انواع میوه ها را صادر کنید.
صادرات هندوانه به عراق
یکی از محصولاتی که به کشور عراق صادر می کنیم، هندوانه است. همانطور که می دانید میناب بهترین هندوانه ها و تربت جام نیز بهترین خربزه ها را تولید می کند و ما باید از این فرصت استفاده کنیم و زمانی که محصولاتمان به بار نشست به تاجران کشورهای عربی ارسال کنیم که دچار مشکل نشویم.
خیلی از کشاورزها زمانی که محصولاتشان به بار نشست، مشتری ندارند و فقط به فکر تولید کردن هستند و فکر می کنند که اگر تولید کنند، مشتری پیدا می شود. باید در اینترنت برند سازی کنیم و به سایر کشورها بفرستیم. این کمکی است که به اقتصاد و کشاورزان کشور می توان کرد.
شورای خلیج فارس یا WTO
برای صادرات به کشورهای همسایه از جمله کشورهای عربی باید نکاتی را درنظر بگیریم. این کشورها شورایی را برای خودشان به نام خلیج فارس یا WTO تشکیل داده اند.
در این شورا قوانینی را برای خودشان تعیین کرده اند. عرب ها به خوراک خود خیلی اهمیت می دهند یعنی اینکه خوراک خود را از نظر کیفیت مورد آزمایش قرار می دهند و چند نمونه از محصول را در گمرک خودشان مورد آزمایش قرار می دهند و اگر کشاورز از سم استفاده کرده باشد و آن سم در هندوانه و خربزه مشاهده شود، این محصولات را برگشت می زنند.
میوه هم به گونه ای است که وقتی برگردد خراب می شود و نمی توانند آن را در گمرک زیاد نگه دارند پس باید به این موارد دقت شود.
باید از تامین کننده ای محصولمان را تهیه کنیم که بدانیم محصول اصولی به بار نشسته است. خیلی از کشاورزان برای اینکه محصولاتشان زود برسد سم را دیر یا زود به محصولات خود می دهند و این سم ها داخل میوه می ماند و باعث می شود آزمایشات گمرک تشخیص دهد و بار برگشت بخورد، مخصوصا در صیفی جات مثل هندوانه و خربزه اما در محصولاتی مانند سیب، پرتقال، نارنگی دچار این مشکل نیستیم. خیلی از کشورها طرفدار انگور ایران هستند، می توانیم روی آن برند سازی کنیم و به کشورهای دیگر مخصوصا کشورهای عرب زبان بفرستیم.
