مختصری از تاریخ، شهرها و اقتصاد ترکمنستان
تاریخچه
در زمان هخامنشیان بخش های خوارزم، پارت و مارگیانا(مرو) در ترکمستان امروزی قرارداشتند. اسکندر مقدونی در قرن چهارم قبل از میلاد، با تصرف آسیاي میانه و ایجاد راه ابریشم، این منطقه را رونق داد. هشتاد سال بعد در شهر نسا پادشاهی اشکانیان پایه گذاری شد. پس از اشکانیان و با روی کار آمدن ساسانیان نسا اهمیت خود را از دست نداده و از شهر های مهم آن دوران بود. یزد گرد سوم آخرین شاه ساسانی در 31 ق در مرو کشته شد.
ترکمنستان پس از گسترش اسلام به این منطقه، زیر نظر حاکم خراسان بزرگ اداره می شد. در سال 198 ق مأمون در مرو خلافت خود را شروع کرد. مرو به همراه بلخ، هرات و نیشابور چهار ربع خراسان در این زمان بود.
سامانیان، غزنویان، سلجوقیان و خوارزمشاهیان تا قرن هفت قمری بر بخش هایی از ترکمنستان بخصوص نیمه جنوبی آن حکومت کردند. مرو در حمله چنگیز نابود شد. اما سپس توسط شیبانیان ازبک تصرف شد. شاه عباس صفوي مرو را در 916 ق از ازبکان گرفت ولی دوباره به دست آنان افتاد.
نحوه استقلال ترکمنستان از اتحاد جماهیر شوروي
روس ها در 1298 ق/ 1881 م، قلمرو ترکمن ها را با عنوان «استان ماورای خزر» به روسیه الحاق کردند. با قرارداد آخال که در دوره ناصرالدین شاه در 22 محرم 1299 ق/ 12 دسامبر 1881 منعقد شد تقریباً بیشتر مناطق ترکمنستان کنونی تحت حاکمیت روسیه قرار گرفت.
در 4 آبان 1370/ 26 اکتبر 1991، در همه پرسی ملي، 94% از مردم به استقلال ترکمنستان رای دادند. روز بعد، شورای عالی ترکمنستان قانون استقلال را به تصویب رساند و نام جمهوری را از جمهوری شوروی سوسیالیستی ترکمنستان به جمهوری ترکمنستان تغییر داد.
ترکمنستان با 488 هزار کیلومتر مربع،ريال رتبه 113 را میان کشورهای جهان دارد. پایتخت و بزرگترین شهر این کشور، عشق آباد با 700 هزار نفر جمعیت است. زبان رسمی این کشور ترکمنی براساس الفبای لاتین است. بیشتر مردم این کشور از قوم ترکمن هستند و به زبان ترکمنی (شاخه ای از زبان ترکی تبار) صحبت می کنند، دین اکثر مدم ترکمنستان اسلام است اما حکومتی سکولار است.
ساختار حکومت جمهوری ترکمنستان
جمهوری ترکمنستان بر پایه ریاست جمهوری و حکومتی متمرکز است و این کشور تا سال 1991 با نام جمهوری شورایی ترکمنستان یکی از جمهوری های تشکیل دهنده اتحاد شوروی بود. ترکمنستان جایگاه چهارم را در ذخایر نفتی در جهان دارد. همچنین فساد و شاخص کم مردم سالاری در این کشور مشکلات اساسي این کشور هستند.
ترکمنستان کشوری در آسیای میانه است. این کشور تا سال 1991 با نام جمهوری شورایی ترکمنستان یکی از جمهوری های تشکیل دهنده اتحاد شوروی بود.
ترکمنستان از جنوب با افغانستان و ایارن، از شمال با ازبکستان و قزاقستان از باختر با دریای خزر همسایه و از طریق این دریا با کشورهای جمهوری آذربایجان و روسیه نیز همسایه است.
بیشتر مردم این کشور از قوم ترکمن هستند و به زبان ترکمنی (شاخه از زبان های ترکی تبار) صحبت می کنند.
ترکمنستان دارای منابع بزرگ گاز است که آن را به کشورهای مختلف از جمله ایران صادر می کند.
جمعیت جمهوری ترکمنستان
ترکمنستان با مساحت 488.100 کیلومتر مربع پنجاه و دومین کشور بزرگ جهان بوده و کمی از کشور اسپانیا کوچک تر است.
در جنوب و جنوب غربی ترکمنستان، رشته کوه هایی قرارداردن که تا کناره های دریای خزر کشیده شده اند.
در شمال این کشور جلگه پست توران قراردارد. 80 درصد مساحت ترکمنستان را بیابان قره قروم تشکیل می دهد. در این بیابان از هرجا که آب وجود داشته است روستاها و شهرهای بزرگ و پر جمعیتی بوجود آمده است و دارای آب و هوای خشک است؛
ولی ناحیه رشته کوه تپه داغ در جنوب کشور و نزدیکی مرز ایران آب و هوای مناسبي دارد و عشق آباد، مرو و سایر شهرهای مهم در این ناحیه هستند.
رودهای مهم ترکمنستان از کشورهای همسایه یعنی ایران وافغانستان سرچشمه می گیرند. از مهمترین رودخانه های ترکمنستان تجن، آمو دریا، اترک و مرغاب بوه که از ارتفاعات کوپه داغ سرچشمه می گیرند.
وضعیت آب و هوای جمهوری ترکمنستان
ترکمنستان دارای آب و هوای بیابانی نیمه گرم سیری بوده وبیشتر این سرزمین خشک است. در فصل زمستان، هوا معتدل و خشک بوده و بیشترین بارندگی در ماه های ژآنویه و مي اتفاق می افتد.
پر بارانترین بخش ترکمنستان پهنه های کوه های کوپه داغ است.
طول خط ساحلی ترکمنستان در دریای خزر 1.768 کیلومتر بوده و مهم ترین بندر آن ترکمن باشی (کراسنووفسک) است.
مردم و قومیت های موجود در جمهوری ترکمنستان
بیشتر مردم ترکمستان، ترکمن هستند و اقلیت قابل توجهی روس و ازبک نیز در این کشور حضور دارند. سایر اقوام قزاقها، تاتارها، اوکرایني ها، کرد ها، ارمنی ها، آذربایجانی ها، و بلوچ ها هستند.
براساس آمار سازمان سیا ترکیب جمعیتی ترکمنستان 85% ترکمن، 5% ازبک و 4% روس و 6% اقوام دیگر است.
براساس آمار دولت ترکمنستان ترکمن ها 91% ازبک ها 3% و روس ها 2% جمعیت را شکل داده اند. جمعیت ترکمن ها در ترکمنستان حدود دوبرابر (از 2.5 میلیون به 4.9 میلیون نفر) شد. اما شمار روسها به کمتر از یک سوم (از 334 هزار به 300 هزار نفر) کاهش یافته است.
اسلام مذهب مردم کشور است 89% ترکمن ها مسلمان (اکثراً پیرو مکتب حنفی از مذهب اهل سنت) و 9% پیرو کلیسای ارتدوکس روسیه هستند.
وضعیت اقتصادی جمهوري ترکمنستان
ترکمنستان در فهرست چهار کشور بزرگ تولید کننده گاز طبیعی و چهار کشور تولید کننده نفت در شوروي سابق قراردارد. ذخائر اثبات شده نفت و گاز این کشور 2000 میلیارد متر مکعب گاز مقام چهاردهم چهان و 546 میلیون بشکه نفت است.
بیشتر ذخایر نفتي کشور در غرب ترکمنستان از جمله در پهنه دریای خزر متمرکز شده است. ذخار گاز طبیعی تقریباً در سراسر کشور پراکنده است.
شغل بیشتر مردم ترکمنستان کشاورزي و دام پروري است. این کشور از نظر تولید پنبه در جهان معروف است. قالی بافی از صنایع دستي ترکمنستان است.
معادن نمک کلسیم در منطقه قویر داق وجود دارد. ذخایر نمک های طبیعی دریایی در خلیج قره بوغاز متمرکز است. در این منطقه موادی همچون میرابینیت و دیگر مواد پر ارزش وجود دارد. بیشتر زمین های کشاورزی ترکمنستان را دشت قرهقوم تشکیل می دهد که اغلب برای چراندن گوسفند قره گل مورد استفاده قرا می گیرد.
اقتصاد و محصولات کشاورزي جمهوری ترکمنستان
در زمین های کشاورزي کشور محصولاتی همچون پنبه، میوه و تره بار و انگور پرورش می شود.
امور پرورش کرم ابریشم نیز توسعه یافته است. در طي سالهای اخیر، تولید گندم نیز افزایش خوبی داشته است.
ترکمنستان اقتصادی رو به رشد دارد و با توجه به منابع سرشار نفت و گاز و پنبه از طریق سرمایه گذاری مشترک صنایع پایین دست را گسترش داده و جزو معدود کشورهایی است که فرآورده های نفتی صادر می کند؛
و با فراوری محصول پنبه و با اتکا به نیروی کار خود صنایع نساجی پیشرفته ای دارد که از بازار فروش بالایی در سطح جهان برخوردار می باشد و با فروش سالانه مقدار زیادی گاز به کشورهایی چون اوکراین و روسیه و چند کشور دیگر از جمله ایران، اقدام به کسب در آمد های سرشار می کند.
از آنجا که ترکمنستان یک کشور محاط در خشکی است برای ترانزیت کالا از خاک کشورهای همسایه استفاده می کند. خط آهن ترکمنستان به سرخرس(در شمال ایران) متصل است و از آنجا تا بندر عباس امتداد دارد.
پنبه، پارچه های نحیف پوست، قالی و نفت از جمله کالاهایی اند که این کشور به کشورهای دیگر جهان صادر می کند.
پایتخت و 9 شهر بزرگ ترکمنستان
شهر عشق آباد پایتخت ترکمنستان محسوب می شود و بزرگترین شهر این کشور است. این شهر دارای مساجد زیبا، فضای سبز بسیار وسیع و همینطور فضای تاریخی بی نظیری است. این شهر از دید مردم کشور ترکمنستان بسیار مقدس است.
داش اغوز از شهر های شمالی ترکمنستان محسوب می شود. این شهر به طور کلي به تاریخ و معماري باستاني خود شهرت دارد و در لیست جاذبه های گردشگری ترکمنستان قراردارد.
شهر ماری از شهرهای بزرگ در ترکمنستان است و در قالب بیابان قره قوم واقع شده است این شهر به طور کلی دارای کویر های شنی در جهان است و 70 درصد از مساحت این شهر پوشیده از شن سیاه است. مردم این شهر علاقه زیادی به فرش بافی دارند.
شهر مرو از دیگر شهر های دیدني ترکمنستان در جاده ابریشم و یکی از بزرگترین شهر های ترکمنستان محسوب می شود در این شهر مردم اغلب هندو هستند و به طور کلی از شهر های خوب و دیدنی در ترکمنستان محسوب می شود.
شهر کهنه گرگانج در شمال شرقی ترکمنستان قرار دارد و از شهر های عجیب در زمینه قتل عام در تاریخ بشریت است این شهر به طور کلی تحت حمله گروه مغول قرار گرفته است و به طور کلی فضای شهری آن بسیار دیدني و خاص است.
سرخس در استان آخال قراردارد و قبراحمد ال خدی در این شهر قرار دارد به طور کلی ای نشهر دارای فضای گردشگري خوبی است.
شهر سردار در استان بلخان قراردارد و دارای فضای دیدنی و بی نظیری است این شهر دارای کاروان سرای سرخ بوده و یک منطقه قدیمی در ایران محسوب می شود زیستگاه های قوم ایرانی در این شهر دیده می شود.
شهر بلخان آباد در ترکمنستان بزرگترین مرکز تولید پالایش نفت است و بیشتر چاه های نفت و گاز در این شهر قراردارد. بازدید از این شهر بسیار ارزشمند است.
بایرامعلی در استان ماری ترکمنستان قراردارد و یک شهر با ویرانه های باستانی است. این شهر آب و هوای خوبی دارد و به طور کلی برای درمان های مختلف مردم به این شهر می آیند.
شهر(بندر) ترکمن باشی یکی از شهرهای مهم ترکمنستان است و در بخش ساحل شرقی دریای خزر در استان بلخان قرار دارد مردم این شهر بیشتر روس و آذری هستند و بنادر آن اهمیت زیادی دارد خطوط کشتیرانی در این شهر بسیار دیدنی و خاص است.
شهر ترکمن آباد در کرانه باختری رودخانه قراردارد این شهر دارای مراکز اتصال ریلی زیادی است و برای باغداری و کشاورزی نیز گزینه خوبی محسوب می شود. هریک از شهرهای کشور ترکمنستان دارای دیدنی های خاصی هستند.
تنها بندر ترکمنستان در دریای خزر
بندر ترکمن باشی
ترکمن باشی که در گذشته شاه قدم، قزل سو و بعد کراسئَوَدسک نامیده می شد. شهری در ساحل شرقی دریای خزر در استان بلخان در ترکمنستان است.
بندر ترکمن باشی در ناحیه شرقی دریای خزر قرار گرفته است و بزرگترین بندر ترکمنستان است. این بندر از اهمیت ژئوپلیتیکی زیادی در اوراسیا برخوردار است. در واقع، ترکمن باشی دروازه دریایی است که آسیای میانه را با مسیر های دریایی، جاده ای و ریلی به اروپا وصل می کند و به عنوان یکی از قطب های عمده ترانزیت در منطقه خدمت رسانی می کند.
زیرساخت های ساحلی مناسب ویژگی دیگر این بندر است. درسال 2013، عملیات احداث بندر جدید در این منطقه آغاز شد و حالا دیگر مجتمع بندری چند منظوره ترکمن باشی کاملاً مدرن و مطابق با فناوری های پیشرفته ساخته شده است.
ظرفیت ورود و خروج و وضعیت حمل و نقل در بندر ترکمن باشی
حمل و نقل چند برابري ترکمنستان طي این سالها خود گواه این مطلب است. در پروژه بندر بین المللي جدید ترکن باشی، سرمایه گذاری هایی برای زیرساخت ها لحاظ شده است و همچنین برای ساخت و تعمیر کشتی نیز برنامه ریزی شده است. میزان توان عملیاتی در این بندر جدید رشد خوبی را نشان داده و عملیات بارگیری نیز به صورت خودکار انجام می شود. مهم تر آنکه پروژه بندر بین المللي ترکمن باشی معیارهای بندر سبز را در نظر داشته است.
بزرگترین بندر دریای خزر با مساحت بیش از یک میلیو ن و358 هزار متر مربع با حضور «قربان قلی بردی محمداف» رئیس جمهور ترکمنستان در ساحل شهر ترکمن باشی در سال 2018 افتتاح گردید.
طول این اسکله 3 هزار و 600 متر و عرض آن 20 متر را تشکیل می دهد که اجازه ارئه خدمات به چندین کشتی باری و مسافری را به طور همزمان می دهد.
در این بندر ترمینال های باري، مسافر بری و کانتینري، همچنین کارخانه های کشتی سازی و تعمیرگاه کشتی ها قرار دارند.
نحوه ی امنیت و کیفیت باربری بندر ترکمن باشی
این بندر با مجموعه های نرم افزاری مدرن برای تامین امنیت و بالا بردن کیفیت ناوبری، انتقال بارها و حفظ محیط زیست مجهز شده است.
کنترل بر حرکت ناوها در چارچوب این بندر و تمام فعالیت مربوطه با کمک سیستم های خودکار و تکنولوژی های دیجیتال به طور آنلاین انجام می شود.
این بندر براساس استاندارد بین المللی«بندر سبز» ساخته شده است.
علاوه بر این، در کنار شهر «ترکمن باشی» جزیره مصنوعی با مساحت 170 هکتار ساخته و به منطقه زیست و پرورش پرندگان مختلف تبدیل شده است.
ترکمنستان پس از گسترش اسلام به این منطقه، زیر نظر حاکم خراسان بزرگ اداره می شد. در سال 198 ق مأمون در مرو خلافت خود را شروع کرد. مرو به همراه بلخ، هرات و نیشابور چهار ربع خراسان در این زمان بود.سامانیان، غزنویان، سلجوقیان و خوارزمشاهیان تا قرن هفت قمری بر بخش هایی از ترکمنستان بخصوص نیمه جنوبی آن حکومت کردند. مرو در حمله چنگیز نابود شد. اما سپس توسط شیبانیان ازبک تصرف شد. شاه عباس صفوي مرو را در 916 ق از ازبکان گرفت ولی دوباره به دست آنان افتاد.نحوه استقلال ترکمنستان از اتحاد جماهیر شوروي
روس ها در 1298 ق/ 1881 م، قلمرو ترکمن ها را با عنوان «استان ماورای خزر» به روسیه الحاق کردند. با قرارداد آخال که در دوره ناصرالدین شاه در 22 محرم 1299 ق/ 12 دسامبر 1881 منعقد شد تقریباً بیشتر مناطق ترکمنستان کنونی تحت حاکمیت روسیه قرار گرفت.
در 4 آبان 1370/ 26 اکتبر 1991، در همه پرسی ملي، 94% از مردم به استقلال ترکمنستان رای دادند. روز بعد، شورای عالی ترکمنستان قانون استقلال را به تصویب رساند و نام جمهوری را از جمهوری شوروی سوسیالیستی ترکمنستان به جمهوری ترکمنستان تغییر داد.ترکمنستان با 488 هزار کیلومتر مربع،ريال رتبه 113 را میان کشورهای جهان دارد. پایتخت و بزرگترین شهر این کشور، عشق آباد با 700 هزار نفر جمعیت است. زبان رسمی این کشور ترکمنی براساس الفبای لاتین است. بیشتر مردم این کشور از قوم ترکمن هستند و به زبان ترکمنی (شاخه ای از زبان ترکی تبار) صحبت می کنند، دین اکثر مدم ترکمنستان اسلام است اما حکومتی سکولار است.ساختار حکومت جمهوری ترکمنستان
جمهوری ترکمنستان بر پایه ریاست جمهوری و حکومتی متمرکز است و این کشور تا سال 1991 با نام جمهوری شورایی ترکمنستان یکی از جمهوری های تشکیل دهنده اتحاد شوروی بود. ترکمنستان جایگاه چهارم را در ذخایر نفتی در جهان دارد. همچنین فساد و شاخص کم مردم سالاری در این کشور مشکلات اساسي این کشور هستند.ترکمنستان کشوری در آسیای میانه است. این کشور تا سال 1991 با نام جمهوری شورایی ترکمنستان یکی از جمهوری های تشکیل دهنده اتحاد شوروی بود.
ترکمنستان از جنوب با افغانستان و ایارن، از شمال با ازبکستان و قزاقستان از باختر با دریای خزر همسایه و از طریق این دریا با کشورهای جمهوری آذربایجان و روسیه نیز همسایه است.بیشتر مردم این کشور از قوم ترکمن هستند و به زبان ترکمنی (شاخه از زبان های ترکی تبار) صحبت می کنند.
ترکمنستان دارای منابع بزرگ گاز است که آن را به کشورهای مختلف از جمله ایران صادر می کند.جمعیت جمهوری ترکمنستان
ترکمنستان با مساحت 488.100 کیلومتر مربع پنجاه و دومین کشور بزرگ جهان بوده و کمی از کشور اسپانیا کوچک تر است.
در جنوب و جنوب غربی ترکمنستان، رشته کوه هایی قرارداردن که تا کناره های دریای خزر کشیده شده اند.
در شمال این کشور جلگه پست توران قراردارد. 80 درصد مساحت ترکمنستان را بیابان قره قروم تشکیل می دهد. در این بیابان از هرجا که آب وجود داشته است روستاها و شهرهای بزرگ و پر جمعیتی بوجود آمده است و دارای آب و هوای خشک است؛ولی ناحیه رشته کوه تپه داغ در جنوب کشور و نزدیکی مرز ایران آب و هوای مناسبي دارد و عشق آباد، مرو و سایر شهرهای مهم در این ناحیه هستند.
رودهای مهم ترکمنستان از کشورهای همسایه یعنی ایران وافغانستان سرچشمه می گیرند. از مهمترین رودخانه های ترکمنستان تجن، آمو دریا، اترک و مرغاب بوه که از ارتفاعات کوپه داغ سرچشمه می گیرند.وضعیت آب و هوای جمهوری ترکمنستان
ترکمنستان دارای آب و هوای بیابانی نیمه گرم سیری بوده وبیشتر این سرزمین خشک است. در فصل زمستان، هوا معتدل و خشک بوده و بیشترین بارندگی در ماه های ژآنویه و مي اتفاق می افتد.
پر بارانترین بخش ترکمنستان پهنه های کوه های کوپه داغ است.
طول خط ساحلی ترکمنستان در دریای خزر 1.768 کیلومتر بوده و مهم ترین بندر آن ترکمن باشی (کراسنووفسک) است. مردم و قومیت های موجود در جمهوری ترکمنستان
بیشتر مردم ترکمستان، ترکمن هستند و اقلیت قابل توجهی روس و ازبک نیز در این کشور حضور دارند. سایر اقوام قزاقها، تاتارها، اوکرایني ها، کرد ها، ارمنی ها، آذربایجانی ها، و بلوچ ها هستند.
براساس آمار سازمان سیا ترکیب جمعیتی ترکمنستان 85% ترکمن، 5% ازبک و 4% روس و 6% اقوام دیگر است.براساس آمار دولت ترکمنستان ترکمن ها 91% ازبک ها 3% و روس ها 2% جمعیت را شکل داده اند. جمعیت ترکمن ها در ترکمنستان حدود دوبرابر (از 2.5 میلیون به 4.9 میلیون نفر) شد. اما شمار روسها به کمتر از یک سوم (از 334 هزار به 300 هزار نفر) کاهش یافته است.
اسلام مذهب مردم کشور است 89% ترکمن ها مسلمان (اکثراً پیرو مکتب حنفی از مذهب اهل سنت) و 9% پیرو کلیسای ارتدوکس روسیه هستند.وضعیت اقتصادی جمهوري ترکمنستان
ترکمنستان در فهرست چهار کشور بزرگ تولید کننده گاز طبیعی و چهار کشور تولید کننده نفت در شوروي سابق قراردارد. ذخائر اثبات شده نفت و گاز این کشور 2000 میلیارد متر مکعب گاز مقام چهاردهم چهان و 546 میلیون بشکه نفت است.
بیشتر ذخایر نفتي کشور در غرب ترکمنستان از جمله در پهنه دریای خزر متمرکز شده است. ذخار گاز طبیعی تقریباً در سراسر کشور پراکنده است.
شغل بیشتر مردم ترکمنستان کشاورزي و دام پروري است. این کشور از نظر تولید پنبه در جهان معروف است. قالی بافی از صنایع دستي ترکمنستان است.معادن نمک کلسیم در منطقه قویر داق وجود دارد. ذخایر نمک های طبیعی دریایی در خلیج قره بوغاز متمرکز است. در این منطقه موادی همچون میرابینیت و دیگر مواد پر ارزش وجود دارد. بیشتر زمین های کشاورزی ترکمنستان را دشت قرهقوم تشکیل می دهد که اغلب برای چراندن گوسفند قره گل مورد استفاده قرا می گیرد.اقتصاد و محصولات کشاورزي جمهوری ترکمنستان
در زمین های کشاورزي کشور محصولاتی همچون پنبه، میوه و تره بار و انگور پرورش می شود.
امور پرورش کرم ابریشم نیز توسعه یافته است. در طي سالهای اخیر، تولید گندم نیز افزایش خوبی داشته است.
ترکمنستان اقتصادی رو به رشد دارد و با توجه به منابع سرشار نفت و گاز و پنبه از طریق سرمایه گذاری مشترک صنایع پایین دست را گسترش داده و جزو معدود کشورهایی است که فرآورده های نفتی صادر می کند؛و با فراوری محصول پنبه و با اتکا به نیروی کار خود صنایع نساجی پیشرفته ای دارد که از بازار فروش بالایی در سطح جهان برخوردار می باشد و با فروش سالانه مقدار زیادی گاز به کشورهایی چون اوکراین و روسیه و چند کشور دیگر از جمله ایران، اقدام به کسب در آمد های سرشار می کند.از آنجا که ترکمنستان یک کشور محاط در خشکی است برای ترانزیت کالا از خاک کشورهای همسایه استفاده می کند. خط آهن ترکمنستان به سرخرس(در شمال ایران) متصل است و از آنجا تا بندر عباس امتداد دارد.
پنبه، پارچه های نحیف پوست، قالی و نفت از جمله کالاهایی اند که این کشور به کشورهای دیگر جهان صادر می کند.پایتخت و 9 شهر بزرگ ترکمنستان
شهر عشق آباد پایتخت ترکمنستان محسوب می شود و بزرگترین شهر این کشور است. این شهر دارای مساجد زیبا، فضای سبز بسیار وسیع و همینطور فضای تاریخی بی نظیری است. این شهر از دید مردم کشور ترکمنستان بسیار مقدس است.
داش اغوز از شهر های شمالی ترکمنستان محسوب می شود. این شهر به طور کلي به تاریخ و معماري باستاني خود شهرت دارد و در لیست جاذبه های گردشگری ترکمنستان قراردارد.شهر ماری از شهرهای بزرگ در ترکمنستان است و در قالب بیابان قره قوم واقع شده است این شهر به طور کلی دارای کویر های شنی در جهان است و 70 درصد از مساحت این شهر پوشیده از شن سیاه است. مردم این شهر علاقه زیادی به فرش بافی دارند.
شهر مرو از دیگر شهر های دیدني ترکمنستان در جاده ابریشم و یکی از بزرگترین شهر های ترکمنستان محسوب می شود در این شهر مردم اغلب هندو هستند و به طور کلی از شهر های خوب و دیدنی در ترکمنستان محسوب می شود.شهر کهنه گرگانج در شمال شرقی ترکمنستان قرار دارد و از شهر های عجیب در زمینه قتل عام در تاریخ بشریت است این شهر به طور کلی تحت حمله گروه مغول قرار گرفته است و به طور کلی فضای شهری آن بسیار دیدني و خاص است.
سرخس در استان آخال قراردارد و قبراحمد ال خدی در این شهر قرار دارد به طور کلی ای نشهر دارای فضای گردشگري خوبی است.شهر سردار در استان بلخان قراردارد و دارای فضای دیدنی و بی نظیری است این شهر دارای کاروان سرای سرخ بوده و یک منطقه قدیمی در ایران محسوب می شود زیستگاه های قوم ایرانی در این شهر دیده می شود.
شهر بلخان آباد در ترکمنستان بزرگترین مرکز تولید پالایش نفت است و بیشتر چاه های نفت و گاز در این شهر قراردارد. بازدید از این شهر بسیار ارزشمند است.بایرامعلی در استان ماری ترکمنستان قراردارد و یک شهر با ویرانه های باستانی است. این شهر آب و هوای خوبی دارد و به طور کلی برای درمان های مختلف مردم به این شهر می آیند.
شهر(بندر) ترکمن باشی یکی از شهرهای مهم ترکمنستان است و در بخش ساحل شرقی دریای خزر در استان بلخان قرار دارد مردم این شهر بیشتر روس و آذری هستند و بنادر آن اهمیت زیادی دارد خطوط کشتیرانی در این شهر بسیار دیدنی و خاص است.شهر ترکمن آباد در کرانه باختری رودخانه قراردارد این شهر دارای مراکز اتصال ریلی زیادی است و برای باغداری و کشاورزی نیز گزینه خوبی محسوب می شود. هریک از شهرهای کشور ترکمنستان دارای دیدنی های خاصی هستند. تنها بندر ترکمنستان در دریای خزر
بندر ترکمن باشی
ترکمن باشی که در گذشته شاه قدم، قزل سو و بعد کراسئَوَدسک نامیده می شد. شهری در ساحل شرقی دریای خزر در استان بلخان در ترکمنستان است.بندر ترکمن باشی در ناحیه شرقی دریای خزر قرار گرفته است و بزرگترین بندر ترکمنستان است. این بندر از اهمیت ژئوپلیتیکی زیادی در اوراسیا برخوردار است. در واقع، ترکمن باشی دروازه دریایی است که آسیای میانه را با مسیر های دریایی، جاده ای و ریلی به اروپا وصل می کند و به عنوان یکی از قطب های عمده ترانزیت در منطقه خدمت رسانی می کند.زیرساخت های ساحلی مناسب ویژگی دیگر این بندر است. درسال 2013، عملیات احداث بندر جدید در این منطقه آغاز شد و حالا دیگر مجتمع بندری چند منظوره ترکمن باشی کاملاً مدرن و مطابق با فناوری های پیشرفته ساخته شده است.ظرفیت ورود و خروج و وضعیت حمل و نقل در بندر ترکمن باشی
حمل و نقل چند برابري ترکمنستان طي این سالها خود گواه این مطلب است. در پروژه بندر بین المللي جدید ترکن باشی، سرمایه گذاری هایی برای زیرساخت ها لحاظ شده است و همچنین برای ساخت و تعمیر کشتی نیز برنامه ریزی شده است. میزان توان عملیاتی در این بندر جدید رشد خوبی را نشان داده و عملیات بارگیری نیز به صورت خودکار انجام می شود. مهم تر آنکه پروژه بندر بین المللي ترکمن باشی معیارهای بندر سبز را در نظر داشته است.بزرگترین بندر دریای خزر با مساحت بیش از یک میلیو ن و358 هزار متر مربع با حضور «قربان قلی بردی محمداف» رئیس جمهور ترکمنستان در ساحل شهر ترکمن باشی در سال 2018 افتتاح گردید.
طول این اسکله 3 هزار و 600 متر و عرض آن 20 متر را تشکیل می دهد که اجازه ارئه خدمات به چندین کشتی باری و مسافری را به طور همزمان می دهد.در این بندر ترمینال های باري، مسافر بری و کانتینري، همچنین کارخانه های کشتی سازی و تعمیرگاه کشتی ها قرار دارند.
نحوه ی امنیت و کیفیت باربری بندر ترکمن باشی
این بندر با مجموعه های نرم افزاری مدرن برای تامین امنیت و بالا بردن کیفیت ناوبری، انتقال بارها و حفظ محیط زیست مجهز شده است.کنترل بر حرکت ناوها در چارچوب این بندر و تمام فعالیت مربوطه با کمک سیستم های خودکار و تکنولوژی های دیجیتال به طور آنلاین انجام می شود.
این بندر براساس استاندارد بین المللی«بندر سبز» ساخته شده است.
علاوه بر این، در کنار شهر «ترکمن باشی» جزیره مصنوعی با مساحت 170 هکتار ساخته و به منطقه زیست و پرورش پرندگان مختلف تبدیل شده است.
