? راجع به موضوع پرداخت ها ما 4 روش داریم که در مذاکرات باید یکی از آنها را انتخاب کنیم توجه داشته باشید که ابزار پرداخت با «زمان پرداخت» دو مقوله متفاوت هستند که گاهاً در بعضی منابع این دو مقوله با هم مرکب می شوند که لازم است عزیزان تفاوت های کاربردی این دو مورد را مطلح باشند:
? اولین مدل پرداخت (خرید نقدی) پیش خرید یا پرداخت قبل از تحویل است که شما مبالغ فروشتان را دریافت می کنید و سپس کالا را ارسال می کنید.
? مدل دوم فروش نسیه می باشد و در اصطلاح تجاری Open account یا (حساب باز) است که در طی آن ما محصول را ارسال می کنیم و متعاقباً مبالغ خودمان را دریافت می کنیم.
این نوع فروش ها معمولاً شامل بخش های سنتی تجارت می باشد و مبنای آن بیشتر روی شناخت و اعتماد بین تجار می باشد که البته در پاره ای از موارد بسیار پر ریسک و پر ضرر هم می باشد.
? در روش سوم دریافت مبالغ منوط به زمان تحویل می باشد «Payment of delivery» این روش برای دو طرف ریسک کمتری را به همراه دارد و در دو روش قبلی در هر بخش یکی از طرفین آسیب پذیر تر از آن یکی می باشد و همواره شرایط ایجاد ریسک مهیا می باشد اما در این روش التهاب و استرس کمتری بر رابطه تجاری وجود دارد اما بهرحال این نوع پرداخت هم مکلف به قواعدی می باشد که بایستی هنگام اخذ قراردادهای اولیه لحاظ بشود.
? اما روش چهارم تلفیقی از سه روش بالا می باشد، یعنی طرفین با هم توافق می کنند که به کدام طریق یا ترکیبی از این روش ها پرداخت انجام شود که در «حقوق تجارت بین الملل» به آن Mix payment گفته می شود.
[av_notification title='' color='green' border='' custom_bg='#444444' custom_font='#ffffff' size='large' icon_select='no' icon='ue800' font='entypo-fontello' admin_preview_bg='']
پس در فرآیند زمان پرداخت چهار روش داشتیم که گفته شد، «پرداخت نقدی»، «پرداخت حساب باز»، «پرداخت در زمان تحویل» و «روش تلفیقی پرداخت».
[/av_notification]
? وقتی که زمان پرداخت مشخص شد باید به ابزار و نحوه پرداخت هم رسیدگی شود:
? این ابزار می تواند چیزی که در ایران به آن TT گفته می شود، روشی که بانک ها با آن درگیر هستند یعنی از طریق سیستم حواله سوئیفت.
? روش دیگری که می توان از آن استفاده کرد lc (اعتبار اسنادی) می باشد که در ایران به دلیل تحریم ها کاربرد ندارد.
? ابزار دیگری هم که وجود دارد «برات» می باشد که این مورد هم به دلیل تحریم ها کمتر مورد استفاده قرار می گیرد و برات وصولی که بانک ها درگیر می کند.
? و روش های دیگری نظیر چک یا cryptocurrency(رمز ارزها) که این روزها خیلی رایج شده و بخشی از تعاملات را به خودشان اختصاص داده اند.
[av_notification title='' color='blue' border='' custom_bg='#444444' custom_font='#ffffff' size='large' icon_select='no' icon='ue800' font='entypo-fontello' admin_preview_bg='']
با توجه به تجربیاتی که وجود دارد شما باید تلاش خودتان را انجام دهید که کلّ مبلغ را قبل از حمل دریافت کنید البته در بعضی از محصولات ممکن است شرایط به گونه ای باشد که بایستی مبالغ تجاری را در مراحل مختلف و به صورت اقساطی دریافت کنید چیزی که مهم است این است که بایستی «منطق معامله» در رابطه با نحوه اقساط هم خوانی داشته باشد عموماً پرداخت اقساطی منوط به محصولاتی می شود که برای تهیه و تحویل آن دوره تولید داشته باشیم.
[/av_notification]
در این مواقع می باید بخشی از این هزینه ها را هنگام بستن قرارداد دریافت کنید و بخش دیگر آن را در خلال تولید و بخش های انتهایی هنگام حمل و یا تحویل یا در اصطلاح deporshipment که خیلی لازم به توجه این مورد منوط به کالا های تحت پوشش لیتایم است که زمان تولید دارند و اگر کالا را به صورت تولید شده، سود شده یا «انبار شده» موجود دارید این روش، روش درستی نمی باشد.
البته در این موارد می توانید قواعد دیگری را نیز لحاظ کنید به صورتی که مبلغی را بعنوان ودیعه دریافت کنید و تسویه آن بعد از حمل به محل ارسال دریایی، زمینی یا هوایی باشد و به مشتری خودتان بگویید محصول را تا بندر می برید و بار کشتی می کنید اما بارنامه و اسناد تجاری را دریافت می کنید و کپی آن را ارسال می کنید و اینجا می باید مبالغ شما تسویه شوند که در این صورت می توانید اصل اسناد و بارنامه جهت ترخیص را برای مشتری ارسال کنید.
البته لازم است بدانید که کشور مقصد جزو آن عده از کشورهایی باشد که بدون داشتن اصل اسناد کالا را ترخیص می کنند نباشد، بعضی از کشور ها «بندر نا امن» هستند و ممکن است به استناد «رو نوشت اسناد» کالا را تخلیه، ترخیص و تحویل خریدار بدهند پس حتماً این مورد بررسی شود و به واسطه آن شما می توانید دریافت های خودتان را تا حدودی کم ریسک کنید.
