بسته بندی محصول بر صادرات تاثیر بسزایی دارد زیرا هم می تواند هزینه های حمل و نقل را کاهش داده و سود فروشنده را بالا ببرد و هم اینکه اگر طبق سلیقه کشور مقصد انجام شود خریداران را برای خرید بیشتر ترغیب خواهد کرد.
تاثیر انواع بسته بندی در صادرات
کسانی که می خواهند از همان محصول و شرایطی که دارند، سود بیشتری به دست آورند. یعنی چه؟ در پکینگ لیست، مقصد مهم است. ترخیص کارهای حرفه ای در معدود کشورهایی مانند ایران، که تعرفه گمرک روی کالاها متفاوت است و سیستم نظارت هم خیلی قوی نیست چه کاری انجام می دهند؟ می گویند کالاهای این کانتینر در هم است. یعنی چه؟ مثلا در آن لوازم الکترونیکی، دکوری و پوشاک هستند. دولت ایران تعرفه گمرک لوازم الکترونیکی را مثلا ۱۰% گذاشته است. پوشاک ۳۰% و دکوری را ۷۰% گذاشته است. یعنی ۷۰% قیمت دکوری را گمرک می گیرد. یک ترخیص کار خوب، وقتی می خواهد این را اعلام کند چه کار می کند؟ بیشترین تعداد از نوع بار را روی ۱۰% می گذارد که عملا پول گمرک کمتری بدهد و کمترین تعداد را روی تعرفه بالا قرار می دهد. این روش باعث می شود که آن ترخیص کار از بارها سودهای بیشتری به دست آورد.
بسته بندی کالاها
مثلا شما صادرات رب گوجه فرنگی را انجام می دهید. بسته بندی مرسوم در رب چیست؟ قوطی فلزی، یک درب ایزی اوپن، که هر دو گران هستند. اما می توانیم رب ها را بسته بندی ۵۰ گرمی کنیم مانند سس. بسته بندی پلاستیکی می شود که هزینه پلاستیک از فلز کمتر است. یا اگر بررسی کنید می بینید که در سایر کشورها وجود دارد فقط در ایران وجود ندارد. بسته بندی را مانند قوطی پنیر که پلاستیکی است مانند آن انجام دهید. به جای آن که ۷۰۰ گرم را در قوطی فلزی قرار دهید، در قوطی های پلاستیکی بگذارید. با یک بسته بندی ارزان تر حاشیه سودتان را از قراداد بالاتر بیاورید. نکته جالب اینجا است که بسیاری از مشتریان آن نوع بسته بندی را بیشتر دوست دارند. یعنی اگر شما بسته بندی های ۵۰ گرمی رب را در اختیار مشتری قرار دهید که باز کند و مصرف کند و دور بیندازد بیشتر می پسندد. ولی ایران چنین ساختاری را ایجاد نمی کند و سود هم نمی برد.
فلکسی تانک ها
به طور مثال، فلکسی تانک ها. اگر مواد مایعات شیمایی را به جای آنکه در قوطی یا بشکه قرار دهیم در این فلکسی ها قرار بدهیم. کل کانتینر یک عدد می شود. بسته بندی های ریز ریز حذف می شوند و هزینه بسته بندی به طور چشم گیری کاهش پیدا می کند. 
کشور مقصد مثلا ماداگاسکار است. مسائل محیطی برای آنها مهم است. و از فلکسی تانک ها استفاده ندارد. تجزیه پذیر نیست و اگر در کشور بماند جذاب نیست. ما می توانیم بگوئیم که ۲۰ کانتینر را جمع کرده و در یک کانتینر قرار داده و برگردانید. ولی از نظر اقتصادی آنقدر به صرفه است که بسته بندی نکنیم. یکی از کسانی که تولید کننده بشکه های ۱۰۰ کیلویی و ۲۰۰ کیلویی پلاستیکی است. جنس خیلی خوبی استفاده کرده بود که از قوطی و بشکه های فلزی هم گران تر شده بود و اصرار داشت که روی همین محصول کار کند. کسی که کار روغن انجام می دهد، می تواند به راحتی با یک فلکسی تانک کار خود را انجام دهد. صادرات را انجام دهد و بسته بندی را به عهده کشور مقصد بر حسب سلیقه خودشان بگذارد.
بسته بندی مواد معدنی
مواد معدنی مانند گچ می توانید در جامبوبگ قرار دهید و در کیسه های ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ کیلویی قرار دهید. یا بروید به محل تولید گچ و از کانتینرهای روباز استفاده کنید. با وجود دورریز و خرابی در نهایت متوجه خواهید شد که نسبت به بسته بندی به صرفه تر بوده است. پس روش های دیگری هم وجود دارند. به قول یکی از استادان که می گویند: شما در صادرات فقط از فروختن سود نمی کنید. باید بتوانید از خدمات سود کنید . با خدمات مشتری را راضی نگه دارید. پس شما با این بازی ها می توانید هم سود بیشتری کنید هم مشتری را راضی نگه دارید. ما نمی توانیم روش بسته بندی تک تک محصولات را نام ببریم. اما می توانیم بگوئیم که یکی از بزرگترین ضعف های ایران این است که برای بسته بندی هیچ ایده ای ندارد و هیچ تغییری هم ایجاد نمی کند. و به این وسیله خیلی از مشتریان را از دست می دهد. یکی از مهمترین دلایلی که بیشتر واردات روسیه به جای ایران از ترکیه است، بسته بندی است. چون بسیاری از بارهایی که از ایران تا روسیه می رفت، خراب می شد. ایران سورتینگ مشخصی ندارد. مثلا مشتری روس می گوید: سیب ۱۸۰ یا ۲۲۰ بدهید. تقریبا ۹۹% از تجار ایران نمی توانند. ۱% باقیمانده هم که می توانند کارگر خانم استخدام کرده اند که با دست جدا می کنند. و دستگاه خاصی ندارند. پس از ظرفیت بسته بندی می توانید برای سود بیشتر، ارزش گذاشتن به محصول خودتان، حمل و نقل بهتر و حفاظت هر گونه آسیب به محصول استفاده کنید. اگر می خواهید وارد تولید شوید، چه ۱۰۰ میلیون تومانی، چه ۱۰۰ میلیارد تومانی، در بسته بندی به قواعد ایران پایبند نباشید. کمی فکرهایتان را بازتر کنید.