مینا کاری روی سفال، یکی از صنایع پر رونق در کشور می باشد که امروزه در بیشتر شهرهای تاریخی کشور از جمله اصفهان و غیره انجام می شود.
سفال های مینا کاری شده امروزه بسیار زیبا هستند و دارای طرفداران بیشماری از تمامی جهان و خصوصا کشور ایران هستند.
- بیشتر بخوانید: سفال خام میناکاری
ما در این مقاله با شما هستیم تا آموزش مینا کاری روی سفال در طرح های بی نظیر به صورت اقساطی با بهترین قیمت را برای شما ارائه دهیم و اگر می خواهید آموزش آن را به طور خلاصه مطالعه کنید حتما تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.
اموزش میناکاری روی سفال
امروزه‌میناکاری به یکی از بزرگترین صنایع دستی کشور عزیز ایران تبدیل شده است و هنرمندان بسیار مجرب و آموزش دیده وجود دارند که در سراسر کشور اقدام به میناکاری ظروف های مختلف و سفال ها می کنند.
در این مقاله ما می خواهیم به شما آموزش میناکاری را به طور خلاصه وار توضیح دهیم اگر مشتاق یادگیری این کار هستید حتما ما را تا آخر این مقاله همراهی کنید.
- بیشتر بخوانید: مینا کاری روی سفال
میناکاری فرآیندی است که در آن شیشه پودری با حرارت بالا به یک بستر فلزی ذوب می شود.
مینا را می توان روی انواع محصولات مختلف اعمال کرد.
استفاده از لعاب می تواند به فلزاتی مانند مس، نقره و طلا رنگ بدهد.
شیشه پودر شده را می توان به صورت مرطوب یا خشک روی یک سطح اعمال کرد و با اعمال گرما به سطح در یک پوشش صاف ذوب می شود.
دمای پخت با استفاده از مشعل یا کوره معمولاً بین 1400 تا 1650 درجه فارنهایت است.
روشی که میناهای خود را شل می کنید تأثیر مشخصی بر بافت و رنگ طرح مینا خواهد داشت، بنابراین میناکار باید متغیرهای مختلفی را قبل از پختن قطعه خود در نظر بگیرد.
مینا از رنگدانه ها و مواد افزودنی معدنی تشکیل شده است که هر کدام دارای خواص مختلفی مانند کدورت، شفافیت و شفافیت هستند.
این ترکیب نحوه پختن مینا را تعیین می کند.
میناکاری یک فرآیند باستانی و فناوری به طور گسترده پذیرفته شده است که برای هزاران سال مورد استفاده قرار گرفته است و قدمت آن به قرن ششم قبل از میلاد می رسد. در طول تاریخ از میناکاری برای افزودن رنگ به جای سنگ های قیمتی در اشیاء تشریفاتی استفاده می شد.
صنعتگران در زمان ظهور امپراتوری روم مقدس و بیزانس از میناکاری برای تزئین اشیاء مذهبی و تشریفاتی استفاده می کردند.
عصر طلایی میناکاری در قرون وسطی و رنسانس به ویژه در لیموژ فرانسه بود.
در این زمان بود که برای اولین بار از تکنیک های نقاشی مینا استفاده شد.
بسیاری از تکنیک‌های میناکاری که امروزه مینانویسان استفاده می‌کنند، نام‌های فرانسوی مختلفی دارند که همگی مربوط به این دوره در فرانسه هستند.
فناوری مینا با پیشرفت فناوری شیشه در سرتاسر جهان موازی شده است.
با گذشت زمان، این رسانه مقرون به صرفه تر و استفاده آسان تر شد. در دهه 1700 از مینا برای تزئین اشیایی مانند ساعت، پنکه و دوربین دوچشمی استفاده می شد.
در دهه 1800، میناکاری صنعتی برای پوشش فولاد ساخته شد تا از زنگ زدگی آن جلوگیری کند.
میناکاری امروزی همه چیز از کاربرد تزئینی، هنرهای زیبا و استفاده صنعتی است.
امروزه تکنیک های مختلفی برای میناکاری روی سفال وجود دارد که ما قصد داریم به آنها اشاره کنیم:
تکنیکی که هنگام میناکاری انتخاب می کنید به نتیجه مطلوب نهایی بستگی دارد.
حداقل 200 تکنیک مختلف برای شروع میناکاری وجود دارد.
برخی از روش‌ها بر کاربردهای طیف وسیعی مانند پودر الک برای ایجاد یک پوشش تک رنگ روی یک تکه مس تأکید دارند، و برخی دیگر جزئیات بسیار بیشتر و کار محور هستند.
کلوزونه: هنگام تمرین مینا کاری، میناکار محفظه های سیم کوچک را با ذرات مینای خیس شده پر می کند و سپس آتش می گیرد.
این یکی از اولین تکنیک های میناکاری است و از کلمه فرانسوی به معنای "سلول" گرفته شده است.
نمونه‌های اولیه میناکاری داخلی به 600 سال قبل از میلاد برمی‌گردد.
گریسای: میناکاری گریسای که در اصل به عنوان زیر نقاشی برای نقاشی رنگ روغن استفاده می شد، جلوه چشمگیری از نور و سایه را به دست می آورد.
گریسای که اغلب با میناکاری فرانسوی قرون وسطایی همراه است، استفاده از مینای سفید روی پس‌زمینه مینای سیاه است که باعث ایجاد نیم‌تن‌ها و سایه‌زنی می‌شود.
کلمه گریسای به معنای خاکستری است.
روش دیگری وجود دارد که بیشتر کشورهای جهان از آن استفاده می کنند و در واقع تکنیکی است که در آن سطح فلز با چکش زدن، کوبیدن یا کنده کاری برجسته می شود تا فرورفتگی هایی ایجاد شود که در آن مینای دندان اعمال می شود.
فلز اصلی در معرض دید باقی می ماند و میناکاری نشده است.
پس از پختن قطعه، مینای دندان در این جداره ها ایجاد می شود و نتیجه یک سطح عمدتاً صاف است.
این نام از کلمه فرانسوی به معنای "زمین بزرگ" گرفته شده است.
لیموژ: مینای لیموژ رایج ترین نوع مینای رنگ شده است.
در حالی که لیموژ نام خود را از شهری در فرانسه گرفته است، در چندین کشور به عنوان راهی برای استفاده از مینای دندان در نقاشی های ظریف استفاده شده است.
روش دیگری وجود دارد که یک تکنیک میناکاری زجاجیه است که در آن مینا روی سلول های ساخته شده از سیم طلا یا نقره، شبیه به کلوزن، اما بدون پشتوانه فلزی، اعمال می شود تا نور بتواند از طریق مینا بتابد.
نتیجه یک جلوه زیبای ویترای است.
کاربردهای عملی زیادی برای میناکاری وجود دارد که احتمالاً در سرتاسر خانه شما، از آشپزخانه گرفته تا حمام، یافت می شود.
از نقطه نظر عملی، میناکاری روشی با کیفیت برای تقویت مواد و جلوگیری از زنگ زدگی فلزات است.
گاهی اوقات از میناکاری در داخل آبگرمکن ها به عنوان یک مانع محافظ در مخازن داخلی استفاده می شود.
این باعث می شود لوله کشی در برابر دماهای بالا مقاوم باشد، در برابر زنگ زدگی بسیار مقاوم باشد و احتمال نشت مخزن داخلی را کاهش دهد.
وان ها و سینک های لعابی چدنی نیز برای جلوگیری از زنگ زدگی میناکاری شده اند و می توانند صدها سال عمر کنند.
ممکن است در آشپزخانه خود ظروف بشقاب لعابی، لیوان و ظروف آشپزی داشته باشید.
برخی از محبوب ترین ظروف آشپزی مدرن، محصولات لعابی چدنی ساخته شده هستند.
تخته وایت برد و تخته گچی فولادی نیز میناکاری شده است به همین دلیل کاربردهای بسیار متنوعی دارد.