بررسی سه پارامتر مهم
قمیت: این یک مسئله مهم است. اکثر کشور ها، عرب زبان هستند. نژاد عرب ها، با بخشی از عرب زبان های ایران ارتباط دارد. شما می توانید خیلی راحت با آن ها ارتباط بگیرید چرا که، این ارتباط نژادی واقعا تاثیرگذار است. ملیت: یک سری از کشور ها، فارسی زبان هستند که ما می توانیم با آن ها راحت تر کار کنیم. موقعیت جغرافیایی: کشور های اطرافمان، بزرگ ترین پتانسیل را برای واردات دارند. در عوض تمرکز بر دور افتاده ترین کشور ها، می توانیم از همسایه های خودمان شروع کنیم. هم راحت تر از ما خرید می کنند و هم درصورت عدم اعتماد می توانند طی یک سفری سه روزه به ایران، محصول را از نزدیک دیده و خریداری کنند. در نتیجه باید در تفکیک ها این موارد را هم در نظر بگیریم.کشور های عربی، مناطقی مناسب برای تجارت
کشور هایی که برای شما بیان می کنم، مناطقی هستند که در بحث تجارت، می توانند به ما خیلی کمک کنند. اکثر کشور های خاورمیانه ای که در اطراف ما هستند، از کشور های عربی کشیده شده اند. کشور های عربی برای ما یک مزیت خیلی بزرگ محسوب می شوند. آن ها با ما ارتباط مذهبی دارند. همین موضوع می تواند به ما کمک کرده تا بتوانیم با آن ها کار کنیم. کشور های عربی را باید حتما به عنوان یک منطقه برای خودمان در نظر بگیریم. کشورهای خاورمیانه، اکثرا عربی هستند. به این کشور ها، چند سرزمین دیگر نیز اضافه شده که آن ها در اطراف ما قرار دارند.دیگر کشور های مناسب برای تجارت
از کشور های حوزه سی آی اس می توان به روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، ترکمنستان، ازبکستان و بلاروس اشاره کرد که ما باید به عنوان یک منطقه آن ها در نظر بگیریم. مزیت کشور های سی آی اس این است که همه آن ها در کنار هم به صورت متراکم بوده و پراکنده نیستند.
کشور های آفریقایی، اروپایی و آمریکایی که قاره ای تقسیم بندی شده اند، از دیگر کشور های مناسب برای تجارت هستند. کشور های ASEAN که اخیرا صحبت هایی در حواشی تهران در مورد آن ها انجام شد، پتانسیل خیلی خوبی برای صادرات دارند.
این کشور ها پراکنده بوده و شامل کشور های تایلند، سنگاپو، بلاروس، اندونزی و مالزی می شوند. ما به عنوان شخصی که در ایران زندگی می کنیم، از روش برند سازی استفاده خواهیم کرد.
کشور های خاورمیانه، اولین اولویت برای تجارت
از آن جا که در اکثر موارد محصولی که صادر می کنیم مربوط به کشورمان است، باید بتوانم این ها را برای خودمان اولویت بندی کنم. اولویت هایی که ما برای شما در نظر می گیریم، به این شش دسته مربوط می شوند. ابتدا کشور های خاورمیانه که هفده کشور بوده و اطراف ما جمع شده اند، اولویت دارند. در حقیقت کشور های عربی، اکثرا مصرف کننده اند. آن ها خط تولید هایی برای محصولاتشان نداشته و کشور های راحت طلبی هستند. این سرزمین ها، در حوزه کشاورزی خوب پیش رفته اند. برای مثال: کشور سوریه زیتون صادر می کند. کشور های عربی به واسطه راحت طلبی که دارند، ذاتا در کار تولید وارد نمی شوند. با توجه به این که متاسفانه یا خوشبختانه، ارز پول ما ارزش خیلی پایینی دارد، آن ها ترجیح می دهند از ایران خرید کنند. هم چنین به دلیل تجمع در اطرف ما، می توانند خیلی راحت تر با ما خرید و فروش انجام دهند.اولویت دوم، کشور های سی آی اس
در اولویت دوم، به سراغ کشور های حوزه سی آی اس که نام آن ها را هم برای شما بازگو کردیم، خواهیم رفت. آن ها کشور هایی هستند که از اتحاد جوامع شوروی تفکیک شده و برای واردات، سرزمین های مستعدی هستند.
مزیت کشور های سی آی اس این است که اکثرا، جزو کشور های توریستی محسوب شده و مصرف کننده اند. این کشور ها، به دلیل مشغله هایی که در بحث توریست و گردشگری دارند، ترجیح می دهند خط تولید نداشته و در حوزه تولید محصول تمرکز نکنند.
کشور های سی آی اس، بیش تر سعی می کنند واردات انجام دهند. در این صورت شما نیز می توانید با این کشور ها کار کنید.
کشور هند، گزینه ای مناسب برای تجارت
سه کشور مجزا که شامل افغانستان، پاکستان و هند است، تقریبا در هیچ دسته بندی قرار ندارند. هند به عنوان دومین کشور پر جمعیت جهان، مصرف خیلی بالایی دارد.
به قول یک عزیزی که می گفت: مردم هند در هوا جز هواپیما، در زمین جز ماشین و در دریا جز کشتی هر چیزی که باشد، می خورند و مصرف خیلی بالایی دارند.
کشور هند، به دلیل این که اکثریت مسلمانان را در خود جا داده است، بزرگ ترین واردکننده خرما به حساب می آید. آن ها محصولات خیلی زیادی از جمله صنعتی، غذایی و کشاورزی را مصرف کرده و ما می توانیم با آن ها کار کنیم.