اخبار چهارشنبه ۱۷ بهمن

۱. یک قدم مانده تا رئیس جمهور

⏰ ۵ دقیقه

بازتاب این خبر در خبرگزاری فارس و خبرگزاری تسنیم با عناوین زیر منتشر شد.

خبرگزاری فارس: حمایت دولت از توسعه تجارت و توانمندسازی بانوان - مشاهده خبر در فارس

خبرگزاری تسنیم: دولت از توسعه تجاری توسط جمعیت حضرت خدیجه سلام الله علیها حمایت می کند - مشاهده خبر در تسنیم

۲. مقاله ویژه تازه واردها

۳. تبیین برنامه آراد برندینگ برای جشنواره ای ها

⏰ ۵۹ دقیقه

۴. نحوه برخورد حرفه ای در جلسات B2G 

G مخفف Goverment یعنی مقامات دولتی.

⏰ ۵ دقیقه

۵. نشست تجاری نمایندگان چین، ترکیه و پرتغال با تاجران آرادی پروموشن ۹ و بالاتر

⏰ ۶ دقیقه

۶. آرادنگاری

⏰ ۱ دقیقه

ارسال مستندات به T.me/Arad102

۷. سفر ترکیه ۲ سال پیش

⏰ ۱ دقیقه

این توصیه رسول خدا به تاجران را همیشه آویزه گوش خود نمایید:

ای گروه تاجران به مشتریان خود نزدیک شوید.

این نزدیک شدن دو صورت است.

نزدیک شدن فیزیکی و نزدیک شدن قلبی که آراد برندینگ مصمم است برای اعضای ثبت نام کننده در جشنواره بوجود آورد و البته تاجرانی که در جشنواره شرکت نمی کنند هم مقتضیست که به آن عمل کنند.

نزدیک شدن فیزیکی دو حالت دارد یکی آنکه ما از کشورمان مسافرت کنیم به کشورهای دیگر و با مشتری ها دیدار داشته باشیم و دیگر آنکه آنها را به ایران دعوت کنیم.

نظر به مقررات خاص کشورمان درباره حجاب و نیز برخی دیدگاه های دیگر که با کشورهای جهان همسو و متعارف نیست و نیز ایران هراسی عجیبی که رسانه های غربی در قلب مردم جهان به وجود آورده اند اگر ما تاجران آرادی قبول کنیم به کشور دیگری برویم و به مشتریان خودمان بگوییم به آنجا بیایید چند ده برابر سودآوری بیشتری خواهیم داشت نسبت به آنکه آنها را به ایران دعوت کنیم و بیایند که البته سال ۱۴۰۴ هر دو اینها در دستور کار برای اعضای جشنواره قرار خواهد گرفت.

تاجران بزرگواری هم که به جشنواره نرسیدند می توانند تنهایی یا با اتحاد با سایر تاجران شبیه خود از همین سبک آراد برندینگ الگو بگیرند و توری را رزرو کنند و به کشوری دیگر بروند و با مشتریان خود دیدار و مذاکره داشته باشند.

البته یقینا به قول آن شعر شاعر که می گفت:

میان ماه من تا ماه گردون 

تفاوت از زمین تا آسمان است.

بحث دیگر در نزدیکی به مشتری، نزدیکی قلبی است.

اینکه چه رفتاری داشته باشیم که مشتری خودش را قلبا به ما نزدیک بداند.

اینها همه تکنیک هاییست که پیشتر در مدرسه تجارت، پادکست های تجاری، میتینگ های آنلاین و اخبار سایت به دفعات آموزش داده شده است.

این بار در سال ۱۴۰۴ اعضای جشنواره این تکنیک ها را به صورت عملی و اجرایی کنار مدیران ارشد خواهند دید و یقینا الگوبرداری نموده و خودشان هم اجرا خواهند نمود.

مطمئنا دوستی بین تاجران آرادی موجب می شود که خبر آن نحوه برخوردها دهان به دهان از تاجران آرادی حاضر در آن سفرهای خارجی و نیز حضور در جلسات تجاری داخل کشور از اعضای جشنواره به گوش سایر تاجرانی که در جشنواره نیستند خواهد رسید.

و البته فرق است بین آن تاجر جشنواره ای که خودش دیده و آن تاجری که ندیده و شنیده.

و باز به قول شاعر:

آنچه با دیدن کند ادراک آن

سالها نتوان نمودن با بیان

۹. اجازه دهید خیلی حرص بخورم.

یکی از کلماتی که به شدت مرا آزار می دهد و هر وقت این را می بینم می خواهم سرم را به دیوار بکوبم اینست که وقتی می خواهید درباره دلایل عدم ورود مردم به تجارت صحبت کنید می گویید:

یکی از دلایلی که مردم وارد تجارت نمی شوند اینست که نمی خواهند از دایره امن کارمندی و کارگری خارج شوند.

یعنی شما این دایره امن را که می گویید من می خواهم یقه پیراهنم را پاره کنم.

می شود بگویید دقیقا از کدام دایره امن صحبت می کنید؟

کجای این قانون کار امنیت دارد که می گویید دایره امن؟

یا شما معنی امنیت را نمی دانید یا دایره را.

واقعا حقوق قانون کار چه امنیتی دارد؟

آیا واقعا چشمان خود را بسته اید و نمی بینید که کارگران و کارمندان ما هر سال در خانه های سطح پایین تر از سال قبل زندگی می کنند؟

آیا واقعا نمی بینید هر سال تعداد دفعاتی که لباس می خرند کمتر شده است؟

آیا واقعا نمی بینید هر سال گوشتی که می خورند کمتر از سال قبل شده است؟

چند روز پیش آمارهای رسمی را می خواندم که می گفت مصرف میوه مردم نسبت به ۱۰ سال گذشته ۵۰ درصد کاهش یافته است.

این عدد که گفته اند درباره کل جامعه است.

مصرف میوه تاجران، کارخانه داران، سرمایه گذاران، ملاکان، بازیگران، بازیکنان، اهالی تخصص درجه یک، پزشکان، وکیلان و گروه های دیگری از ثروتمندان که هیچ کاهشی نیافته است پس وقتی به صورت کلی می گویند مصرف میوه کل مردم ۵۰ درصد کاهش یافته است یعنی مصرف میوه کارگران و کارمندان بیش از ۹۰ درصد کاهش یافته است.

واقعا چه روز تلخی بود برایم آن روزی که فلان شخص مهم گفت:

مصرف صیفی جات مردم نسبت به گذشته زیاد شده است و مردم باید در این خوراکی ها صرفه جویی نمایند.

مصرف صیفی جات چه زمانی زیاد می شود؟

اصلا می دانید صیفی جات چیست؟

صیفی جات یعنی سبزی، بادمجان، خیار، نخود، کاهو، کلم، فلفل و ...

چه زمانی مصرف بادمجان مردم زیاد می شود؟

آیا نشنیده اید که می گویند بادمجان گوشت فقراست؟

بعد مسئول بزرگوار شما واقعا حالیت نیست وقتی مصرف صیفی جات مردم زیاد می شود یعنی اوج فقر در یک کشور.

بعد می گویی مردم باید در مصرف صیفی جات قناعت و صرفه جویی کنند؟

می شود بفرمایید صیفی جات هم نخورند پس چه بخورند؟

شما به اینها می گویید دایره امن؟

کارمندی که نمی داند سال بعد در کجا قرار است زندگی کند امنیت است؟

این فلاکت است.

این بدبختی است.

این نکبت است.

به جای دایره امن بگویید دایره فلاکت.

دایره حقارت.

دایره درماندگی و از بین رفتن غیرت برای مرد مسلمان.

اینکه دختر جوانش گوشی موبایلی از او می خواهد و چند سال است نمی تواند بخرد و این دختران جوان مجبور می شوند برای تامین نیازهایشان به سمت این پسر پولدار و آن پسر ثروتمند بروند و آنها را بتیغند را امنیت می دانید؟

معنی امنیت را می شود یکبار برای خودتان بنویسید و بعد بگویید از کدام امنیت و دایره امن سخن می گویید؟

این دایره اعتیاد است.

کارمندان و کارگران ما به یک کار تکراری عادت کرده اند.

اینکه نمی توانند وارد تجارت شوند نه اینکه دایره امنشان را نتوانند ترک کنند بلکه از بس کارهای تکراری بدون عقل و تفکر را انجام داده اند مغزشان از بین رفته است.

قدرت تعقل و تفکرشان را از دست داده اند.

به این دلیل است که چون می دانند تجارت نیازمند عقل است وارد نمی شوند چون به کم عقلی و کم فکری در کارمندی و کارگری عادت کرده اند.

این تکرار و عادت به یک روش غلط را می گویند اعتیاد.

این ها در دایره اعتیاد خود گرفتارند نه در دایره امنیت شان.

لطفا از این به بعد شما آرادی ها از این کلمه استفاده نکنید که مردم وارد تجارت نمی شوند چون از دایره امنشان نمی خواهند خارج شوند.

بگویید چون به این دایره فلاکت و بدبختی عادت کرده و به گونه ای معتاد شدند به اینکه عقلشان را به کار نیندازند و چون در تجارت باید عقلشان را حرکت دهند برایشان سخت است.

روایتی می خواندم از وجود گهربار امام موسی بن جعفر علیه السلام که شخص تاجری نزد ایشان آمد و از کسادی بازارش شروع کرد به نالیدن و نق و غر زدن.

فکر می کنید امام کاظم علیه السلام بعد از آنکه آنهمه شکایت و اعتراضش را شنید چه فرمود؟

شما الان هر کسی نزد شما بیاید و بگوید در فلان شرکت مشغول کارم اما شرایطش سخت است پول خوبی نمی دهند ال است بل است جیمبل است می گویید خب فلانی از این شرکت خارج شو و برو یک شرکت دیگر.

الان کارمندان دولت چند درصدشان از شرایطشان راضی هستند؟

کارمندان بخش خصوصی چقدر رضایت دارند؟

کارگران چه اوضاعی را سپری می کنند؟

ما چون مطلبی که روز گذشته بر سایت آمد را روز قبلش نوشته بودیم و در آن شبی که پیشتر خدمتتان عرض کردم دسته جمعی شرکت آمدیم و مطلب نوشتیم پس دیروز تقریبا بیکار بودیم.

من در این میان مشغول کارهای متفرقه ای شدم که یکی از آنها سر زدن به برخی سایت های خبرگزاری بود.

به تیمم هم مرخصی داده بودم که استراحت کنند.

در همین گشت و گذارها آماری به چشمم خورد درباره افزایش حقوق کارمندان و کارگران در سال ۱۴۰۴.

فکر می کنید قرار است چند درصد حقوقشان افزایش یابد؟

بین ۲۰ تا ۳۰ درصد.

قیمت اجاره ها هم ۲۰ تا ۳۰ درصد گرانتر شد؟

قیمت اقلام مصرفی مردم ۲۰ تا ۳۰ درصد گران شد؟

با ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش حقوق این کارمندان و کارگران در امنیت زندگی می کنند؟

به این می گویید دایره امن؟

الان وقتی این کارمند و کارگر از شرایط زندگی اش می نالد شما به او چه پیشنهادی می دهید؟

می گویید از این شغل خارج شو و شغل دیگری انتخاب کن.

اینکه نمی تواند این کار را بکند به خاطره دایره امن نیست عزیز دلم.

به خاطر اینست که معتاد است.

معتاد مواد مخدر را دیده ای که می گوید می دانم اعتیاد برایم بد است اما نمی توانم ترکش کنم؟

این کارگران و کارمندان هم دقیقا شبیه معتادان مواد مخدرند که نمی توانند کارگری و کارمندی شان را ترک کنند و اصلا بحث دایره امن نیست.

دایره امن کیلویی چند است؟

پس وقتی کسی از شرایطش زیاد بنالد ما به او می گوییم که شغلت را تغییر بده.

فکر می کنید موسی بن جعفر علیه السلام بعد از شنیدن حجم زیادی از گلایه ها و نارضایتی های آن تاجر به او چه گفت؟

شما بودید چه می گفتید؟

امام به او فرمود: تجارت های مختلف را امتحان کن و در هر تجارتی که به سود اندکی رسیدی در همان تجارت بمان.

یا الله.

امام نفرمود تجارت را کنار بگذار و شغل دیگری انتخاب کن بلکه فرمود این تجارت جواب نداد برو تجارت دیگر و اینقدر تجارت هایت را عوض کن تا به نتیجه برسی.

چون امام می داند شغلی برتر از تجارت نیست که به او بگوید تجارت را کنار بگذار و فلان شغل را امتحان کن.

وشّاء که در حقیقت نام اصلی اش ابومحمد حسن بن علی وشاء بجلی و از یاران امام کاظم علیه السلام است نقل می کند که به محضر مبارک موسی بن جعفر مشرف شدم و درباره این موضوع سوال کردم که مردم دغدغه های مختلفی دارند و بندگان خدا خیلی چاره اندیشی می کنند اما باز هم به جواب درست نمی رسند و مشکلاتشان حل نمی شود.

توصیه ای بفرمایید تا هر کس نزد من آمد به او بگویم تا از این درد او را رهایی بخشم.

اباصالح موسی بن جعفر علیه السلام رو به من کرد و فرمود: ای وشّاء دلیل دردهای مردم و نیز راه چاره آن در کسب و کار آنهاست اما مردم چاره را در چیزی غیر از آن جستجو می کنند.