اخبار سه شنبه ۱۶ بهمن

إِنَّ هَٰذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَيُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ

یقینا این قرآن هدایت است برای کسانی که می خواهند محکم بایستند و بشارت است برای مومنان. سوره اسراء آیه ۹

بعد برایت سوال می شود این مومنان چه کسانی هستند بلافاصله جواب می دهد:

الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا كَبِيرًا

همان هایی که کارهای نیکو انجام می دهند که یقینا برایشان اجر بزرگی است. ادامه سوره اسراء آیه ۹

یا در همان سوره بقره آیه ۲ بلافاصله بعد از آنکه فرمود هدایت است برای متقیان صفات متقیان را بیان داشت و فرمود:

1. قرآن بخوانند.
2. نماز بر پا دارند.
3. انفاق کنند.

در همین آیه هم نماز و انفاق را گزینه دوم و سوم می بینید اما به جای قرآن بخوانند آمده است به غیب ایمان بیاورند.

امام صادق علیه السلام فرمود: بعضی از آیاتی که خداوند در کتابش نازل فرمود آشکار است مانند آنکه فرمود ما شب و روز را برایتان خلق کردیم و برخی غیب است مانند آنچه از قیامتش وعده داده است و مومن کسی نیست که به آیات آشکار خداوند ایمان بیاورد چرا که کافران نیز آن آیات را قبول دارند بلکه مومن کسی است که به غیب ایمان بیاورد.

و نیز از امام رضا علیه السلام روایت است که فرمود: برخی از سخنان ما اهل بیت آشکار است که همه مردم از کافر و مومن به درستی آن شهادت می دهند و اینها به جهت تذکر و یادآوری است برای مردم و برخی از آنها غیب است و تنها مومنان به آن ایمان می آورند.

به طور مثال شما می شنوید که معصومین می فرمایند: مسواک بوی بد دهان را می برد و شما را نزد مردم محترم می سازد.

این حدیث غیب است یا آشکار؟

خب معلوم است که آشکار است و اینها به جهت یادآوری است برای مومنان.

نمی توانید بگویید من به این حدیث پیامبر ایمان آوردم و خوشحال باشید.

خب بزرگوار النگوهایت نشکند.

اینکه مسواک بوی بد دهان را می برد را گاو پرست هندی هم قبول دارد و شاخ فیل نشکاندی که پذیرفتی.

اما می شنوی که رسول خدا فرمود: روزی بر ده قسم است که نه قسم آن در تجارت است.

آیا این سخن غیب است یا آشکار؟

آفرین این غیب است.

یا امام صادق علیه السلام می فرماید: دو سوم عقل در تجارت است و کسی که آن را رها کند هیچگاه دو سوم عقلش کامل نگردد.

این سخن غیب است یا شهود و آشکار؟

آفرین غیب است چون کسی ندیده که دو سوم عقل در تجارت باشد.

پس یادتان باشد منظور از ایمان به قرآن و هنر مردان خدا اینست که به آیات غیبی قرآن و سخنان پیامبر و اهل بیت ایمان بیاوریم وگرنه آنچه شهودی و آشکار است را همه ایمان می آورند.

برگردیم به بحث اصلی مان.

پس دیدیم که خداوند در سر در کتابش دقیقا شبیه همان هتل داران مشخص کرده که فلانی این کتاب برای متقیان و مومنان است.

اگر اهل این حرف ها هستی بسم الله وارد شو که هدایت می شوی.

اگر اهل این ها نیستی کتاب را ببند چرا که برای تو جز خسارت و زیان مضاعف چیزی ندارد.

در جنگ خوارج گروهی نماز شب خوان و حافظ قرآن جلوی امیر مومنان علی علیه السلام صف کشیدند و در مقابل حضرتشان ایستادند.

آنها کسانی بودند که با آیات قرآن بر انکار امام می پرداختند.

امام فرمود: آیا اینها این سخن خداوند را نشنیده اند که فرمود: 

ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ

آیا این ها سخن رسول خدا را نشنیدند که فرمود: به خدا سوگند این علی پسر ابیطالب امام و پیشواست بر متقیان.

چگونه با کتاب خدا بر من احتجاج می کنند در حالیکه خداوند فرموده:

وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ

و هر چیزی که در قرآن جمع شده است را در امامی آشکار بر شمرده ایم. سوره یس آیه ۱۲

آیا اینها امامی آشکارتر از من سراغ دارند که ظاهر و باطن و غیب و شهود قرآن را برایشان بشکافد و تبیین نماید؟

همه اینها برای آن بود که بگوییم وقتی توجهی به سخنان قرآن و شکافندگان قرآن نداریم و کار خودمان را می کنیم طبیعی است که بسیاری از آیات قرآن هیچ معنایی برای ما ندهد.

چون ورودی کتاب هم تاکید شده این قرآن برای این گروه ها کاربرد دارد و برای سایر مردم کاربردی ندارد و چه بسا زیان آور هم هست.

حال به چند حدیث شما را توجه می دهیم و تحقیق و تفحص درباره درستی و غلطی آن را به خوانندگان واگذار می کنیم.

به امام صادق علیه السلام خبر دادند: فلانی تجارت را رها کرده است امام سه مرتبه فرمود این کار شیطان است این کار شیطان است این کار شیطان است.

در جای دیگری امام صادق علیه السلام فرمود: کسی که خود را اجیر دیگری می کند در حقیقت خودش را از مجرای روزی رسانی خداوند جدا نموده و روزی اش را به دست بنده خدا می سپارد پس دیگر دعایش برای افزایش رزق به درگاه خداوند شنیده نمی شود چرا که خداوند او را آزاد آفرید اما او خودش را بنده دیگری نمود پس باید به جای درگاه خداوند به درگاه کسی که خودش را اجیر او نموده است دعا کند تا روزی اش را افزایش دهد.

یعنی بزرگواری که خودت را کارمند و کارگر دیگری کردی و زمان و انرژی ات را به او فروختی به جای درخواست دعا از خدا به آستان کارفرمایت برو و آنجا ضجه و ناله کن شاید حقوقت را افزایش دهد شاید هم ندهد.

معاذ بن جبل می گوید به امام صادق علیه السلام عرض کردم فلانی در تجارتش سودی نمی کند آیا جایز است که مدتی اجیر دیگران شود؟

امام فرمود نه.

پرسیدم پس در این مدت برای پر کردن شکم خودش و خانواده اش چه کند؟

امام فرمود از دیگران قرض کند و زندگی اش را بگذراند تا خداوند روزی اش را در تجارت فراخ گرداند اما اجیر دیگران نشود که خودش با دست خودش روزی اش را می بندد.

زراره بن اعین می گوید امام صادق علیه السلام به من فرمود: ای زراره به شیعیان ما بگو خود را به مشاغل سخیف و سطح پایین مشغول نکنند چرا که خداوند آنها را برای شغل های کم درآمد خلق نکرده است پس به آنان سفارش کن تا تجارت کنند.

زراره می گوید به امام عرض کردم بسیاری از آنان سرمایه اولیه شروع تجارت را ندارند.

امام فرمود: قرض بگیرند و تجارت را شروع کنند اما اجیر دیگران نشوند.

و نیز فرمود: التجارة أفضل المكاسب تجارت بافضیلت ترین کسب درآمدهاست.

محمد بن مسلم نقل می کند امام باقر علیه السلام فرمود: أن التجارة أفضل من الراتب یعنی تجارت افضل است از راتب.

پرسیدم منظور از راتب چیست؟

فرمود کسی که به ترتیب و به صورت مرتب هر روز یا ماه حقوقی از دیگری دریافت می کند.

و آنچه در فضیلت تجارت و نهی از کارگری و کارمندی در سخنان پیامبر و اهل بیت پیامبر آمده است بیشتر از آنست که در یک مقاله و متن بگنجد.

خیلی از بزرگواران می گویند ما اینها را قبل از آراد جایی نشنیدیم.

عیبی ندارد.

حالا شنیدید؟

دیگر بهانه ای نیست؟

حالا که شنیدید بروید و این احادیث را به آنهایی که ادعای مذهبی بودنشان گوش فلک را کر می کند نشان دهید تا ببینید هیچ رغبتی به تجارت نشان نمی دهند.

انگار نه انگار که امام آنها ایشان را به چنین فعلی امر نموده است.

پس در جاهای دیگر که مذهبی هستند چه؟

هوای نفسشان با آن سخنان هم جهت است و آن را پذیرفته اند.

اینجا هم جهت نیست و نمی پذیرند.

از اینروست که خداوند هم چون دغلبازی شان را می داند ایمانشان را به پشیزی نمی خرد.

همه این صحبت ها مقدمه بود بر همان تیتری که در ابتدای نوشته ام آوردم.

آیاتی که کارگران و کارمندان فهمی از آن ندارند.