پوشش های داخلی
پوشش های داخلی هم یک بیمه نامه مشخص است مگر اینکه شما پوشش خاص و اضافه ای مد نظرتان باشد بعد با توجه به آن با بیمه گر صحبت می کنید، حالا اگر امکانش باشد آنجا اضافه می شود که دوباره طبعا یک هزینه بیشتری دارد چون خدمات بیشتری را دارد ارائه می دهد پس یک ریسک بیشتر هم دارد.
تقسیم بندی پوشش داخلی
ولی آن چیزی که در واقع استاندارد است و فرمت اکثر کالاها را هم پوشش می دهد، یک پوشش داخلی است که به دو دسته تقسیم می شود یکی خطرات اصلی دارد که کاملا مشخص است، مثل آتش سوزی، حادثه وسایل نقلیه مثل تصادف، واژگون شدن یا پرت شدن وسیله نقلیه، که اگر پوشش داخلی با مینیمم بگیرید این ها را به عنوان مینیموم دارد.
حالا خطرات اضافه ای که دارد بسته به نوع کالا می باشد که با توجه به درخواستی که بیمه گذار از بیمه گر می کند در واقع با یک پرداخت حق بیمه اضافه، آنها را پوشش می دهد، که خطرات اضافی را دوباره هم خود بیمه گر و هم اگر شما با کارشناس بیمه یا کارگزار بیمه یا نمایندگی صحبت کنید شما را راهنمایی می کنند.
نمایندگی های شرکت های بیمه
شما اگر یک شرکت بیمه حالا مثلاً بیمه ملت یا بیمه ایران را در نظر بگیرید این ها خودشان یک سری بیمه شرکت اصلی هستند و یک دفتر اصلی و یک سری دفاتر در جاهای مختلف دارند، خود بیمه گر به عنوان بیمه اصلی است.
حالا این ها یک سری نمایندگی دارند که حتماً در شهرهای مختلف دیدید و در هر شهری هم در جاهای مختلف بسته به توان و آن پشتیبانی قوه بیمه گر که چه شرکت قدری (قدرتمندی) باشد دفتر و نمایندگی های بیشتر در جاهای مختلف دارند که به آن ها نمایندگی می گویند.
حالا هر کسی که در کار بیمه باشد، البته باز بیمه مرکزی یک سری قواعد دارد شما اگر آن ها را داشته باشید، بتوانید یک دوره ببینید، تخصص بیمه ای داشته باشید و درخواست نمایندگی بدهید می توانید یک نمایندگی بگیرید که آن نمایندگی هم عیناً همان کار دفتر اصلی را انجام می دهد.
یعنی شما وقتی به نماینده بیمه ایران مراجعه می کنید مثل این است که دقیقاً به خود دفتر اصلی نمایندگی مراجعه کردید و آنجا برای شما هر پوششی که بخواهید را انجام می دهند حال یک سری پوشش ها هستند که خودش می تواند انجام دهد و یک جاهایی هم حتماً باید از بیمه مرکزی اجازه بگیرد که اگر لازم باشد از آنها اجازه می گیرد و در واقع بیمه مرکزی قبول می کند و به او اجازه می دهد و آن بیمه نامه را صادر می کند ولی حکم همان نمایندگی مرکزی را دارد، آنها بین خودشان به هر حال یک توافقاتی دارند که یک هزینه ای را در واقع آن نمایندگی می گیرد.
دلال یا کارگزار بیمه
یک سری هستند که دلال یا کارگزار می باشند و یک سری از این ها کارگزار رسمی هستند یعنی در واقع نمایندگی نیستند، شما وقتی به یک کارگزار یا دلال بیمه مراجعه می کنید، بسته به درخواستی که دارید آن شخص خودش هم یک تجربه و علم دانشی دارد و می گوید به نظر من برای این پوششی که شما می خواهید مثلاً فلان بیمه بهتر است و هر کدام از بیمه ها را می تواند به شما معرفی کند و بعد بین شما و آن بیمه گر واسطه می شود و اگر رسمی باشد حالا اسمش هم آنجا آورده می شود و بیمه را انجام می دهد.
تقلب هایی که در اینترنت برای بیمه است
این نکته خیلی مهمی است، مخصوصاً در اینترنت این روزها زیاد شده است و یک سری تقلب هایی هم ممکن است باشد پس حتما حتما حضوری مراجعه کنید و تا جایی که امکان دارد اینترنتی انجام ندهید و حالا اگر هم قرار است اینترنتی انجام دهید حتماً از بیمه مرکزی باشد، شما مشخص کنید که کدام بیمه را می خواهید انجام دهید و بعد از آن سایت بیمه اصلی وارد شوید.
حتماً اگر می توانید حضوری تشریف ببرید که هم دفتر و نمایندگی را ببینید هم با خیال راحت بتوانید آن قرارداد بیمه را بنویسید و اگر هم قرار باشد بیمه گذار یا کارگزاری این وسط باشد حتماً از صحت و سقم و اعتبارش و در واقع آن صداقتش اطمینان حاصل کنید که باز می تواند از خود بیمه مرکزی باشد به هر حال بهتر است حضوری برخورد داشته باشید و این بیمه را انجام دهید.
این ها بر آن اساس به شما که به عنوان تاجر هستید و صادر کننده و وارد کننده کالا هستید و تخصص زیادی روی این مقوله ندارید و آدم نمی تواند علم همه چیز را هم داشته باشه پس بخشی از آن را به متخصصین می دهند آن ها می توانند شما را راهنمایی کنند و بگویند که این ها می تواند پوشش های اضافه باشد که لازم است ما برای شما بگیریم.
خطرات بیمه اضافی
برخورد جسم خارجی با مورد بیمه، پرت شدن محموله از روی وسایل نقلیه، این ها ممکن است بیشتر خسارت ببینند و چون بیمه گر دارد پولش را می دهد حتماً در مال شما ذینفع است و خودش را موظف می داند که هر حرکتی که شما انجام می دهید را رصد کند.
اول اینکه مطمئن باشد که شما حواستان به بار، محموله و دارایی تان است که او هم خسارت نبیند و اگر شما یک کار اضافه ای انجام دهید یا یک قرارداد اضافه انجام دهید و یک مسئولیتی به شما اضافه می شود حتماً باید به بیمه گر اطلاع دهید که او هم در جریان باشد و مطابق با آن حتما یا پوشش بیمه ای را عوض می کند یا الحاقیه می زند و حق بیمه بیشتری می گیرد و آن بیمه را انجام می دهد و برایش مهم است و یک جورایی مالک می شود.
در مورد خسارت های کامل
و در مورد آنهایی که خسارت کامل می بینند و برای لاشه آن، اگر بیمه باشد بیمه گر می گوید من دارم پول و خسارت شما را هم می دهم و این لاشه در واقع مال من است و حالا چه در مورد کشتی و چه در مورد بار همین حالت را دارد.
و بیمه گر می گوید آهن این لاشه را می خواهم بفروشم یا ... و بالاخره می خواهد یک مقداری از آن هزینه اش برگردد یعنی برای او هم خسارت زیادی نداشته باشد و یک بخش هایی را هم حتما باید ببیند مثلاً کالایی که خسارت دیده را بیمه گر حالا خودش یا نماینده اش باید ببیند بعد خسارت هایی که ممکن است در بارگیری و تخلیه باشد، سرقت داشته باشد، حالا چه محموله و چه وسیله نقلیه که این ها بیشتر در زمینی ها مثل قطار و کامیون اتفاق می افتد.
فرانشیس گرفتن در بیمه
این ها پوشش هایی هستند که بیمه داخلی دارد در مورد سرقت با وسیله نقلیه همان طور که گفتیم فرانشیس 20 درصد را حتماً در این مورد دارد، به خاطر اینکه قرار نیست من و شما از بیمه نفعی ببریم بلکه بیمه گر بخشی یا همه خسارت های ما را جبران می کند حالا بعضی وقتا به خاطر اینکه ما را درگیر کند مخصوصاً اگر خسارت زیاد باشد می آید یک بخشی از آن را به عنوان فرانشیس در نظر می گیرد که به همان نسبتی که فرانشیس می گیرد حق بیمه هم کمتر می شود.
اگر شما 20 درصد فرانشیس را نخواهید حالا در جاهایی که امکان پذیر باشد، چون بعضی از جاها بیمه گر می گویند این قانون است و حتما باید این ۲۰ درصد باشد و شما نمی توانید این کار را انجام ندهید چون در فرانشیس ۲۰ درصد در واقع 20 درصد ارزش محموله را دیگر به شما نمی دهد حالا هر اتفاقی که بیفتد آنقدری که خسارت ببینید بالای ۲۰ درصد را پوشش می دهد و زیر ۲۰ درصد را پوشش نمی دهد در واقع اگر زیر ۲۰ درصد باشد را پوشش نمی دهد یا شما در ۲۰ درصد آن سهیم می شوید.
پوشش دادن خسارت ها
شما وقتی کالایتان را پیش یک بیمه گر می برید و می گویید که اسم من فلانی است، بارم اینقدر است، محموله ام این قدر است، جنسش این است، مبدا فلان جا و مقصد فلان جا است و این نوع قرارداد را دارم و حالا می خواهم یک پوشش بگیرم یا خطرات این کالا را می خواهم وقتی که از نقطه A به نقطه B می رود را پوشش دهم.
مثلاً شما می گویید که کلوز C را می خواهم و او به شما می گوید که کلوز C یک استاندارد است و این خطرات و این ریسک ها را پوشش می دهد و این مبلغ به عنوان حق بیمه از شما می گیرد، البته این پوشش C فقط یک فاکتور است، یعنی پوششی که شما می گیرید یک فاکتور است به علاوه اینکوترمزی که ما جلوتر درباره آن صحبت می کنیم در آن هم چون مسئولیت ها فرق می کند خیلی تاثیر دارد به علاوه این پوششی که می گیرید در واقع ریسک و خطراتی را که دارید می خرید.
مجموعه خطرات تحت پوشش کلوز C
آتش سوزی، انفجار، به گل نشستن کشتی، زمین گیر شدن، غرق شدن، واژگون شدن کشتی (در واقع کشتی غرق نمی شود بلکه کج می شود یا در حمل زمینی از ریل خارج می شود یا کامیون واژگون می شود)، تصادف یا برخورد کشتی یا شناورها و وسیله نقلیه به هر جسم خارجی به غیر از آب (چون ذات کشتی این است که در آب باشد بنابراین برخورد با آب را شامل نمی شود ولی برای کامیون یا قطار، به هر جسم خارجی دیگری است یا در مورد کشتی، برخورد با کشتی دیگر یا با اسکله باشد).
پوشش هایی که کلوز C دارد
تخلیه کالا در بندر پناه، در واقع گاهی اوقات است که کشتی دچار دیسترس می شود یا یک مشکلی برایش پیش می آید حالا می تواند یک مشکل فنی باشد، در موتور خانه باشد، آتش باشد یا بخشی از کالا باشد یا تانکش سوراخ شده است و آلودگی بدهد، و به یک پورتاویفیوژ یا یک پورتادیسترس پناه می برد.
مثلا فرض کنید دارد از اروپا و آسیا به سمت بندر عباس می آید و این وسط یک مشکلی پیدا می کند و یک جایی که نزدیکتر به آن است را به عنوان پناه اعلام می کند و آنجا پناه می گیرد که به او کمک بدهند چون که خودش دیگر نمی تواند به تنهایی از پس آن بر بیاید و آنجا بسته به شرایطی که برای کشتی پیش آمده است ممکن است همه کالا دوباره تخلیه شود و تعمیرات انجام شود و دوباره بارگیری انجام شود یا حتی ممکن است کالاها به یک وسیله دیگری انتقال داده شوند و اگر زمینی باشد به یک یا چند کامیون دیگر منتقل شود.
گرفتن خسارت از صاحب کشتی یا بیمه گر
همه این ها هزینه می برد که البته بخشی از این هزینه را صاحب همان کشتی تعهداتی دارد و باید تقبل کند و قرار نیست که یک بیمه گذار یا کسی که صاحب کالا است از بیمه نفعی ببرد، بنابراین ما دو جا نمی توانیم یک کالایی را بیمه کنیم و از دو جا نمی توانیم خسارت بگیریم ولی اگر لازم باشد بعضی از جاها که شما پوشش ندارید به عنوان شاکی و در واقع شخص ثالث از کشتی خسارتتان را بگیرید.
گاهی اوقات هم هست مثل اینجا چون شما پوشش دارید هزینه خسارتتان را از بیمه گرتان می گیرید حالا بیمه گرتان می گوید که چون کشتی هم در بستر است، آن بخشی که لازم است از خود مالک کشتی یا بیمه گرش می گیرید در واقع، بین آن بیمه ها می شود.
برای همین در بحث های بیمه ای هر وقت خسارت می بینید حتماً حتماً باید یک جایی، حالا در نامه هایی که می دهید تا اعلام کنند، چون باید خسارت تایید شود، باید پایین همه آن ها به عنوان نماینده یا مالک شما بنویسند که شما حق اعتراض یا حق تعقیبات بعدی را برای بیمه گر و آنهایی که در واقع به نوعی نفع می برند برای خودتان محدود نگه می دارید.
و بدون رضایت کامل به هیچ وجه چیزی را امضا نمی کنید که من بار را گرفتم و خسارتم را هم گرفتم، همیشه این را به عنوان اینکه شما منافع به بیمه گرتان می رسانید بیمه گر این توقع را از شما دارد که در واقع این کار را برایش انجام دهید و من و شما باید انجام دهیم.