اخبار چهارشنبه ۱۰ بهمن

اخبار چهارشنبه ۱۰ بهمن

۱. پادکست ویژه تازه واردها

چه عواملی موجب ترس از ورود به تجارت می شود را بشنویم و راهکارهای درمان این درد را به کار ببندیم.

دانلود پادکست ترس از تجارت

 

۲. مقاله ویژه تازه واردها

این مقاله به بررسی جامع آرزو داشتن در زندگی و دلایل نرسیدن مردم به آرزوهایشان می پردازد و در انتها راه چاره ای اساسی ارائه می نماید.

 

 

۳. ظرفیت های صادراتی آراد برای تاجران و تولیدکنندگان

⏱️ ۲۰ دقیقه

 

۴. اینکوترمز ها

⏱️ ۵۴ دقیقه

 

۵. نشست تجاری نماینده چین با تاجران آرادی پروموشن ۹ و بالاتر

⏱️ ۴ دقیقه

 

۶. بافتیم یا یافتیم؟

امروز قصد دارم مستندات لُجِستیک را در قرآن نشانتان دهم.

من یقین دارم به این حرف متهم می شوم که احمدی اینها را از خودش می بافد.

بزرگواری در همین کامنت ها نوشته بود از دو حال خارج نیست یا می یابی یا می بافی.

اگر می یابی که خدا خیرت دهد این چنین تحقیق می کنی تا اینها را بیابی و به تاجران نشان دهی و اگر می بافی هم خوب می بافی.

ما که معتقدیم لطف خدا شامل حالمان می شود و تجارت و تمام زیربخش های مربوط به آن من جمله لجستیک را در قرآن می یابیم همانگونه که پیشتر یافته های مربوط به برندسازی را برایتان مستند کردیم.

اما اگر کسی هست که می گوید اینها را می بافیم یعنی هیچ حقیقتی وجود ندارد و ما خودمان بافته و به تجارت نسبت داده ایم شما یک زحمتی بکشید چند آیه از قرآن را برای کارگری و کارمندی و بورس و رمز ارز و هرمی ها و غیره و غیره ببافید.

که مثلا فلان آیه در فضیلت فلان شغل است و ببافید و به ما نشان دهید.

انسانی که مغرض نباشد و واقعا از بی طرفی به این نوشته ها نگاه کند باید با خودش بگوید راست می گوید که خداوند تجارت و تمام زیربخش هایش را به دفعات در کتابش آورده و این ما بودیم که قرآن را سرسری خواندیم و بی اعتنا از مقابل کلماتش گذشتیم.

 

۷. لُجِستیک در قرآن

همانگونه که پیشتر نشان دادیم ۹ بار به تجارت در قرآن اشاره شده است و ۵ بار هم برندسازی در قرآن آمده است.

امروز خدا بخواهد نشان می دهیم که لجستیک یا همان نقل و انتقال بار از مبدا تامین کننده تا مقصد مشتری هم ۹ بار در قرآن آمده است.

یعنی تعداد دفعات تکرار آن دقیقا با دفعات تجارت مساوی است.

و همین نشان می دهد که هر تجارتی انجام شود حتما لجستیکی هم در کنارش هست و نمی شود شما تجارت کنید اما محصول را از تامین کننده به مشتری نرسانید و نیازمند لجستیک نباشید.

و سپس نشان می دهیم خداوند نه تنها به اصل لجستیک اشاره نموده است بلکه ۲ نوع از اصلی ترین روش های لجستیک یعنی حمل و نقل زمینی و دریایی را هم اشاره نموده است.

برای آغاز بحث و اثبات این موضوع پیگیری می کنیم از کلمه ای به نام فُلک.

فلک در عربی به معنای همان کشتی در فارسی است.

کشتی برای من و شما چه کاربردی دارد؟

کاربرد کشتی برای حمل و نقل است.

گاهی این حمل و نقل برای انسان است و گاهی برای محصولات تجاری که از جایی به جای دیگر منتقل شود.

مهمترین کاربرد کشتی در قرآن برای حمل و نقل انسان در داستان نوح علیه السلام به چشم می خورد که ما در این مقاله از آنها به طور کامل صرفنظر می کنیم چون هدف تجاری در آن مشاهده نمی شود تا کسی هم نگوید سوار کشتی شدن نوح و مومنین همراهش را به تجارت چسبانده است که اگر این را استفاده می کردیم خودمان قبول داشتیم که انگار می خواهیم زورکی چیزی را به تجارت بچسبانیم و ببافیم.

پس کشتی هایی که در ماجرای نوح استفاده شد را کاری نداریم.

و نیز با مواردی که خداوند از کشتی به عنوان عاملی برای حمل و نقل انسان هم استفاده می شود کاری نداریم.

حال شما تصور کنید ۱۴۰۰ سال پیش را که قرآن بر فرستاده خدا محمد صلی الله علیه و آله آن هم در زمین خشک و لم یزرع مکه نازل شد کشتی برای مردم عادی چه کاربردی دارد؟

که خداوند در کتابش می فرماید:

رَبُّكُمُ الَّذِي يُزْجِي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا

پروردگارتان همان است که کشتی را برایتان می راند تا از فضلش بهره مند شوید که یقینا او به شما مهربان است.
محدث جلیل القدر عروسی جویزی در تفسیر نور الثقلین از امام صادق علیه السلام ذیل این آیه روایت آورده که منظور از لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ که از فضلش بهره مند شوید همان تجارت است.
و نیز حجه الاسلام و المسلمین حاج آقا قرائتی در تفسیر نور همین تعبیر را آورده که استفاده از کشتی برای بهره مندی از فضل خدا دو کاربرد دارد که یکی برای حمل و نقل انسان و دوم برای جابجایی محصولات در تجارت است که کاربرد تجاری اش به بهره مندی از فضل او نزدیک تر است.
و همین تعبیر کشتی و بهره مندی از فضل خدا را در سوره روم آیه ۴۶، نحل آیه ۱۴، فاطر آیه ۱۲ و جاثيه آیه ۱۲ می بینیم.
که در جاثیه آیه ۱۲ می خوانیم:

اللَّهُ الَّذِي سَخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ فِيهِ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

همان خدایی که رام کرد برای شما دریا را تا کشتی را در آن به فرمانش به جریان بیندازید و از فضلش روزی بردارید و شاید شکر کنید. سوره جاثیه آیه ۱۲
 

۸. کشتی و منافع آدمی

زمانی که صحبت از نفع به میان می آید انسان می داند که این نفع یا همان سود می تواند مادی یا معنوی باشد.
خداوند در کتابش به نفع کشتی برای انسان ها اشاره می کند.
وَالْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنْفَعُ النَّاسَ
و کشتی که در دریاها به جریان می افتد برای نفعی که برای مردم دارد.
سوال اینجاست که کشتی چه نفع معنوی برای مردم دارد؟
مثلا انسان زمانی که سوار کشتی می شود به اهل بیت نزدیک می شود؟
ایران عزیزمان که شیعه خانه اهل بیت و مرکز محبت آل الله و معنوی ترین جای جهان است در جغرافیایی قرار گرفته که اکثر مردم ما حتی یک بار هم سوار کشتی نشده اند.
بنده خودم تاکنون سوار کشتی نشده ام سوال اینجاست که آیا اکثر شما بزرگواران سوار کشتی شده اید؟
حتی اهالی مکه و مدینه که مرکز اسلام هستند هم اکثرشان سوار کشتی نشده اند چون اصلا آبشان کجا بود که کشتی شان باشد؟
اگر نفع کشتی معنوی باشد باید کشورهایی مانند انگلستان، آمریکا، اسراییل، روسیه و همه این بلاد کفری که می شناسیم مقربان درگاه الهی باشند چون مردمانشان به دفعات سوار کشتی شده و مسافرت کرده اند.
پس هر خردمندی تصدیق می کند که مراد خداوند از نفع همان سود مادی و به معنای امروز پول است.
و وقتی صحبت از پول در کشتی می شود مصداقی نمی ماند جز تجارت و لجستیکی که باید بار تاجر را جابجا کند.
برای درک بهتر همین کلمه منافع اشاره ای می کنم به آیه دیگری از قرآن که بارها آن را خوانده یا شنیده اید.
يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ ۖ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِمَا
ای پیامبر از تو درباره شراب و قمار می پرسند بگو در آن دو گناه و زشتی بزرگیست و نیز منافعی برای مردم دارد و گناهشان بزرگتر است از نفعشان. سوره بقره آیه ۲۱۹
خداوند در این آیه دو کلمه إِثْمٌ به معنای زشتی و گناه و نَفْعِ به معنای سود را در تضاد با یکدیگر به کار برده است.
در حالیکه همه بزرگواران می دانند کلمه مخالف نفع می شود ضرر و خداوند می توانست بگویید نفع هایی دارد و ضررهایی دارد که ضررش بیشتر از نفعش می باشد.
اما کلمه ضرر را استفاده نکرد.
و متاسفانه عده ای کم سواد اینگونه آیه را معنا می کنند که چون شراب برای بدن خواص خوبی هم دارد و سودمند است خداوند به همین سودمندی اش اشاره نموده است.
خب بزرگوار گیرم درباره شراب همان باشد که گفتی.
می شود بگویی درباره قمار چه منافعی برای بدن وجود دارد که خداوند می فرماید من نَفْعِهِمَا که هِمَا یعنی آن دو.
پس مشخص می شود که اینجا بحث سودمند بودن شراب به معنای سودمند بودن برای بدن نیست همانگونه که قمار هم در کنارش آمده است و آن هم سودی برای بدن ندارد.
از امام رضا علیه السلام در رساله ذهبیه حدیث آمده که فرمودند: هیچ سلامتی در شراب نیست.
پس اینکه عده ای برای تجویز شرابخواری شان به برخی خواص مفید شراب اشاره می کنند و آن را به این آیه قرآن نسبت می دهند که خداوند هم مهر تایید بر نفع شراب آورده است دروغی بیش به قرآن نیست.
و نیز از همین عبارت که خداوند در تضاد کلمه نفع از اثم استفاده می کند هم دلیل دیگریست بر این ادعا.
چون اثم اشاره به گناه و زشتی معنوی دارد.
و خداوند در مقابل اثم کلمه از کلمه بِرِّ به معنای نیکی و خوبی استفاده می کند آنجا که می فرماید.
وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ
و همکاری نمایید با هم بر اساس نیکی و تقوای الهی و همکاری نکنید با هم بر اساس زشتی و دشمنی خدا. سوره مائده آیه ۲
پس مشخص می شود که منظور خداوند از اثم یا همان زشتی موجود در شراب و قمار یک موضوع معنویست.
اما مسئله نفع در شراب و قمار اشاره به یک موضوع کاملا مادی دارد.
آنجا که می فرماید برای مردم در شراب و قمار نفع است منظور تجارت شراب و قمار است.
تجارتی که متاسفانه در دنیای امروز پرسودترین تجارت است چرا که شراب بیشترین مصرف جهانی را در بین محصولات به خود اختصاص داده است و بعد از آن هم قمار و کازینوها و سایت های شرط بندی است.
پس دقت کنید که وقتی صحبت از منافع در قرآن می شود در اکثر مواقع اشاره به نفع مادی دارد نه معنوی.
 

۹. انواع لجستیک در قرآن

خسته نشوید که قسمت داغ داستان مانده است.

انعام در قرآن یعنی چهارپایان که ششمین سوره از قرآن هم به همین نام است.

خدا رحمت کند اسیران خاک را که وقتی عزیزی از دنیا می رود برایش ختم انعام می گیرند.

خداوند در کتابش ۴ کاربرد اصلی انعام را برای ما انسان ها بیان می دارد.

دقت کنید این چهار تا را با هم مرور کنیم سپس آیاتش را می خوانیم.

۱. نوشیدنی های از چهارپایان

۲. خوردنی های از چهارپایان

۳. سواری گرفتن از چهارپایان

۴. استفاده حمل و نقلی یا همان لجستیکی از چهارپایان

و چه زیبا فرمود:

وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ

و برای شما در چهارپایان پند و عبرتی است.

می نوشانیم تان از آنچه در شکم های آنهاست.

و برایتان در آنها منافعی بسیار است.

و از آنها می خورید. سوره مومنون آیه ۲۱

در اینجا به کاربرد به صورت واضح اشاره شده است یکی نوشیدنی ها و دیگری خوردنی ها.

اما در وسط آیه عبارتی هست به این صورت وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ که خواننده در نگاه اول متوجه نمی شود که خدایا چه منافع کثیره ای در چهارپایان هست غیر از همین نوشیدن و خوردن که آن را جداگانه آوردی و بازش نکردی.

اگر منظور همان نوشیدن بود که آمده است و اگر منظور همان خوردن بود که باز هم آمد پس این منافعی که خدای رب العالمین آن را کثیره یعنی خیلی زیاد می داند چیست؟

در آیه بعدی ادامه می دهد.

وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ

و بر آنها و بر کشتی ها حمل می شوید. سوره مومنون آیه ۲۲

اینجا به اشتراکی میان چهارپایان و کشتی اشاره می کند که این اشتراک در نوشیدنی و خوردنی نبوده است چون کشتی نوشیدنی و خوردنی ندارد.

کلمه ای که انعام را با فلک یا همان چهارپایان را با کشتی شبیه می کند این کلمه است: حمل

شما می گویید حمل چی؟

آفرین حمل بار.

پس سه کاربرد چهارپایان که فقط یکی از آنها با کشتی ها شبیه بود در این آیه آمد.

نوشیدنی، خوردنی و حمل کردنی.

حال می رویم به گوشه دیگری از شاهکار آفرینش که فرمود:

اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَنْعَامَ لِتَرْكَبُوا مِنْهَا وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَلِتَبْلُغُوا عَلَيْهَا حَاجَةً فِي صُدُورِكُمْ وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ
الله همان خداییست که چهارپایان را برای شما قرار داد تا از آنها رکاب بگیرید و از آنها بخورید و برای شما منافعی است برسید به حاجت هایی که در سینه هایتان است و بر آنها و بر کشتی ها حمل شوید. سوره غافر آیه ۷۹ و ۸۰
در اینجا کاربرد رکاب دادن چهارپایان یا همان سواری گرفتن از آنها بیان شده و در کنار خوردنی و حمل بار آمده است و نوشیدنی در این آیه نیامده است.
پس دو موضوع در هر دو جا آمده است یکی خوردنی بودن چهارپایان و دیگری استفاده حمل و نقلی یا همان لجستیکی از چهارپایان که در هر دو جا کشتی ها را هم کنارش آورده است.
اما نوشیدنی را در یک جا آورد و رکاب و سواری را در جای دیگر و آنها را تکرار نکرد اما خوردنی و حمل و نقل را تکرار کرد.
و همین امر نشان می دهد که اهمیت خوردن و حمل و نقل چهارپایان بیشتر از اهمیت سواری دادن یا نوشیدنی چهارپایان است.
چون از میان چهارپایان کمتر کسی از گاو سواری می گیرد.
و یا از شیر اسب کسی استفاده نمی کند.
اما از گوشت همه چهارپایان نظیر گاو و گوسفند و اسب و خر و شتر استفاده می شود.
و نیز از همه آنها برای حمل و نقل استفاده می شود.
پس خداوند در این دو بخش به حمل و نقل زمینی در کنار حمل و نقل دریایی اشاره نموده است.
 

۱۰. منظور از منافع چیست؟

اگر دقت کنید عبارتی در هر دو جا تکرار شده اما خواننده به راحتی نمی تواند معنای آن را در یابد.
در سوره مومنون این عبارت است: وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ و برای شما در آنها منافعی بسیار است.
و در سوره غافر این عبارت است: وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَلِتَبْلُغُوا عَلَيْهَا حَاجَةً فِي صُدُورِكُمْ و برای شما در آن منافعی است که شما را به حاجت های سینه هایتان می رساند.
در نگاه اول فکر می کنید این دو عبارت با هم اختلاف دارند اما این دو عبارت دقیقا شبیه هم هستند.
وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ که در هر دو آیه تکرار شده است.
آنچه فکر می کنید اختلاف است را جداگانه بنویسید.
در آیه اول كَثِيرَةٌ
در آیه دوم وَلِتَبْلُغُوا عَلَيْهَا حَاجَةً فِي صُدُورِكُمْ
یعنی خداوند می داند که آنچه من و شما حاجت در سینه هایمان داریم بسیار زیاد است.
و خدا هم این را تایید نموده و ما را سرزنش نکرده که چرا حاجت های سینه هایتان زیاد است.
حاجت های سینه هایتان را بنویسید.
جهیزیه دخترانم
هزینه ازدواج پسرهایم
ماشین برای خودم و خانومم
خانه ای شیک برای خودم و فرزندانم
سفر حج
کمک به یتیمان، فقرا و نیازمند
صله رحم های همیشگی و مهمانی دادن های اقوام و فامیل هر ماه 
سفر کربلا و سوریه و مشهد
ساختن مدرسه ای، بیمارستانی، پلی که مردم هر وقت از آن استفاده می کنند دعایم کنند و باقیات صالحاتش بماند.
کدام یک از این حاجت ها ثواب ندارد؟
آیا این حاجت ها اندک است یا همان کثیره است؟
می بینید که اینها همان کثیره است پس خداوند باید راهی پیش پای انسان بگذارد تا منافعی از آنها بدست آید که بتواند آنها را برآورده سازد.
و نیز این معنا در کلام امیرمومنان علی علیه السلام مستتر است که فرمود:
تَعَرَّضُوا لِلتِّجَارَةِ فَإِنَّ فِيهَا لَكُمْ غِنًى عَمَّا فِي أَيْدِي اَلنَّاسِ
خودتان را به تجارت عرضه کنید چرا که شما را از آنچه در دستان مردم است بی نیاز می سازد.