قبل از آنکه به موضوع آشنایی با قوانین صادرات چمدانی بپردازیم، لازم است یک تعریف کلی از صادرات چمدانی ارائه دهیم. همواره در هر کشوری صادرات بر واردات ترجیح داده می شود و کشوری از نظر تجاری موفق عمل می کند که صادرات آن از وارداتش بیشتر باشد. صادرات چمدانی نوعی از صادرات است که در حجم بسیار کم در اغلب کشورها انجام می شود. 
در این روش معمولا افراد با استفاده از چمدان مسافرین اجناس و کالاهایی را از مرز خارج می کنند و از آنجا که در این روش صادرات کالا در چمدان افراد انجام می شود و کالاهای داخل چمدان به عنوان کالای مصرفی مسافر شناخته می شوند، هیچ گونه عوارض گمرکی و مالیاتی برای این کالاها در نظر نمی گیرند. در نتیجه افراد بعد از خروج از مرز و فروش کالاها در یک موقعیت مناسب به سود می رسند. از آنجا که این نوع از صادرات در حجم بسیار کمی انجام می شود در اغلب کشورها به رسمیت شناخته نشده است؛ اما اگر به آن توجه نشود می تواند به اقتصاد کشورها آسیب بزند. آشنایی با قوانین صادرات چمدانی می تواند از گسترگی و رونق صادرات چمدانی جلوگیری کند و تا حدی آن را کنترل نماید. 
صادرات چمدانی به همان اندازه که برای کشورهای صادرکننده مفید است برای کشورهایی که از طریق صادرات چمدانی کالا و اجناس به آنها وارد می شود، مضر و خطر آفرین است. در نتیجه همانطور که کشورها از صادرات چمدانی احساس رضایت می کنند از عکس آن یعنی واردات چمدانی نگرانند. بنابراین آشنایی با قوانین صادرات چمدانی در کنترل این روش صادراتی می تواند نگرانی اقتصاددانان کشورها را کاهش دهد.
آشنایی با قوانین صادرات چمدانی چه تاثیراتی بر کشورها دارد؟
برای آشنایی با قوانین صادرات چمدانی باید به قوانین موجود در هر کشور مراجعه کنیم. هر کشوری متناسب با سیاست ها و حکومت خود قوانین ملزوم کشورش را تنظیم و تصویب می کند؛ بنابراین اگر قصد آشنایی با قوانین صادرات چمدانی را دارید، باید گفت این قوانین نیز مانند سایر قوانین در کشورهای مختلف متفاوت است. 
آشنایی با قوانین صادرات چمدانی می تواند از گسترگی صادرات چمدانی جلوگیری کند و همچنین می تواند تا حدی جرایم و تخلفات را کاهش دهد و علاوه بر آن بر اقتصاد کشورها تاثیر بگذارد؛ بنابراین آشنایی با قوانین صادرات چمدانی امری ضروری در جهت توسعه اقتصادی کشورهای مختلف می باشد. صادرات چمدانی که در صورت نا به سامانی اوضاع اقتصادی کشورها ایجاد می شود، اگر به درستی مدیریت نشود می تواند به اقتصاد کشورها آسیب برساند، اما اغلب کشورها این نوع صادرات را به رسمیت نمی شناسند و قوانینی مبنی بر صادرات چمدانی ایجاد نکرده اند. در کشور ما نیز وضع به همین شکل می باشد؛ از آنجا که صادرات چمدانی در حجم بسیار کوچک انجام می شود، آنچنان اهمیتی برای دولت ها ندارد و لذا قوانینی برای آن به تصویب نمی رسد. 
لازم به ذکر است در اغلب تجارت ها هر زمان که نامی از صادرات برده شود، واردات نیز به سرعت وارد میدان می شود، پس باید گفت اگر صادرات چمدانی انجام شود، واردات چمدانی نیز انجام خواهد شد لذا در اغلب کشورها از جمله کشور ما قانونی مبنی بر ظرفیت مجاز چمدان مسافرین در نظر گرفته شد تا افراد با توجه به آن سقف معین کالا و اجناس را در چمدان خود حمل و جا به جا کنند. این روش تا اندازه ای صادرات چمدانی و واردات چمدانی را کنترل کرده است. در نتیجه قانونی که برای ظرفیت مجاز چمدان مسافرین تصویب شده، تنها به منظور جلوگیری از واردات چمدانی کاربرد دارد و قانونی مبنی بر قانون صادرات چمدانی در کشورها به تصویب نرسیده؛ زیرا اغلب کشورها صادرات چمدانی را به رسمیت نمی شناسند.