مقاله ای پیرامون واسطه گری در فضای حقیقی و مجازی
من نوروزی از مدیران فروش مجموعه هستم و امروز می خواهم در مورد کسب درآمد با واسطه گری صحبت کنم. کسب درآمد با واسطه گری چه مفهومی دارد؟ در این مقاله تعریف واسطه گری، تفاوت آن با تجارت، مدل های واسطه گری، انواع و مثال های آن را بررسی می کنیم. [aparat src="gbL1p"]معنی واسطه گر
واسطه گر کسی است که بین خریدار و فروشنده ارتباط ایجاد می کند و برای معامله ای که بین آن دو ایجاد میشود، کمیسیون، کارمزد یا آبونمان دریافت می کند. او این مبلغ را می تواند از هر دو طرف در فضای حقیقی یا از فروشنده در فضای مجازی دریافت کند.تفاوت تاجر با واسطه گر
تجارت معنی متفاوتی دارد؛ تاجر برای خرید و فروش کالا یا خدمات هزینه دریافت می کند و درآمد کسب می نماید؛ اما در واسطه گری، خرید و فروش کالا و خدمات به این معنا وجود ندارد.
واسطه گری در فضای حقیقی
در جامعه، واسطه گر های متنوع و متفاوتی وجود دارند. در بنگاه های املاک نیز واسطه‌گر ها را مشاهده می کنیم اما گاهی این اصطلاح به اشتباه به مشاغل نسبت داده می شود. در بنگاه املاک، وقتی کسی ملکی را ساخته یا آن را از قبل خریده باشد و در ادامه بخواهد آن را در بستر بنگاه املاک بفروشد، بنگاه املاک به عنوان واسطه گر مطرح نیست؛ چون خرید و فروش را به صورت مستقیم انجام داده است؛ ولی اگر این بنگاه املاک، فروشنده ای را به خریداری ارتباط دهد و برای او کارمزد دریافت کند، در اینجا بحث واسطه‌گری و دلالی مطرح است. همین مثال را می توان برای صاحبان نمایشگاه ماشین نیز به کار برد. صاحب نمایشگاه ماشین میتواند ماشین های متعددی را خریداری کند و در نمایشگاه خود به نمایش بگذارد و نیز در ادامه اگر خریداری وجود داشت، به او بفروشد. اینجا دیگر واسطه گری در کار نیست؛ اما اگر همین بنگاه ماشین، خریدار و فروشنده را خارج از محدوده خودش به یکدیگر معرفی کند، بحث واسطه گری مطرح می شود. در مثال امروزی تر، در توریست درمانی، افرادی هستند که از راه های مختلفی مریض‌های خارجی دارند و با پزشکی به صورت شفاهی یا کتبی قرار داد بسته و برای معرفی کردن بیمار به پزشک، کمیسیون نیز دریافت می کنند.واسطه گری در فضای مجازی
اینها مثال هایی در فضای حقیقی بود؛ ولی در فضای اینترنتی نیز وب سایت های واسطه گری داریم. همین مثال ها در بستر اینترنت هم مصداق دارد. وب سایت هایی وجود دارند که به عنوان واسطه بین خریدار و فروشنده قرار می‌گیرند؛ یعنی این سایت، کالایی را از فروشنده در وب سایت خود معرفی می کند؛ خریدار، متقاضی آن کالا میشود و هزینه را به سایت پرداخت می کند؛ سایت به فروشنده اعلام می کند که کالا را برای خریدار ارسال کند و بعد از اینکه خریدار کیفیت را تأیید کرد، با کسر کارمزد، هزینه فروشنده را انتقال می دهد. این کار از آن جهت برای خریدار جذاب است که حتی اگر خود خریدار بخواهد به طور مستقیم از فروشنده ای که نه آشنا بوده و نه کالای او برند است خرید کند، امکان دارد پول را به همان نحو مستقیم به فروشنده انتقال دهد و در بهترین حالت شاید کالا به دست او برسد؛ اما از نظر کیفیت چیزی نباشد که مد نظر داشته است. در این صورت نمی تواند هزینه را دوباره از فروشنده دریافت کند و کالا را برگرداند. انواع مختلفی از واسطه گری در بستر وب سایت وجود دارد:
مدل Business to Business
مدل اول business to business یا B2B است. مثال آن وب سایت علی بابا است که یکی از بهترین و پول ساز ترین مدل های واسطه گری در دنیا شناخته می شود. شاید اقتصاد چین را وب سایت علی بابا تغییر داده باشد. علی بابا ارتباطی بین فروشنده، تولید کننده و توزیع کننده برقرار می‌کند و کالا ها را معرفی و سپس خرید و فروش می کند. 95 درصد معاملات در این وب سایت با حجم عمده ای اتفاق افتاده و حدود 5 درصد نیز به صورت خرده فروشی است.مدل Business to Consumer
مدل بعدی Business to consumer یا B2C و بر عکس حالت B2B است. در اینجا معاملات و خرید و فروش ها خرده تر می شود. این وب سایت بین خریدار و فروشنده ارتباط برقرار می کند و از این طریق به صورت ماهانه از فروشنده آبونمانی را برای معرفی کالای وی در وب سایت دریافت می کند. بعضی از این وب سایت ها علاوه بر واسطه گری، رقابتی را بین فروشندگان خود ایجاد می کنند. این موضوع سبب جذابیت وب سایت ها می شود.
