گروهی از مردم گمان می کنند خداوندی که این جهان را آفریده بدون صاحب و سرپرست خلق کرده است در حالیکه خودشان اگر صاحب شرکتی باشند از آن به خوبی محافظت می کنند و برای بخش های مختلفش مدیران و سرپرستانی قرار می دهند.
آیا نمی اندیشند چه کسی در درونشان این ندا را فریاد زده که فلانی؛ وقتی می خواهی حتی چند روزی به شرکت نیایی جانشینی برای خود قرار بده.
آنها شرکت کوچکشان را بدون جانشین رها نمی سازند اما گمان می کنند که خداوند زمین و آسمان گسترده اش را بدون خلیفه و جانشین قرار داده است؟
مگر غیر از اینست که ندای درونی شان از سمت خالقشان در فطرت هایشان قرار گرفته است؟
پس خالقی که فطرت همه ما را به این رهنمون می سازد که برای هر تشکیلاتی که داری جانشینانی قرار بده خودش به قرار دادن این جانشینان سزاوارتر است.
حال که دانستیم وجود جانشین و خلیفه یک الزام عقلی و منطقیست باید این را هم بدانیم که در هر تشکیلاتی آنکس که متخصص تر است لزوما جایگاه بالاتری ندارد.
آنکس که متعهدتر هم هست لزوما جایگاه بالاتری ندارد.
جایگاه بالاتر را کسی دارد که مالک آن تشکیلات اراده کرده جایگاهش بالاتر باشد.
مالک این جهان خداست و خداوند خلافتش را در پیامبرش قرار داده و سپس بعد از پیامبر در علی امیر مومنان و بعد از او در فرزندانش جاری نموده است که درود و رحمت خدا بر آنان باد.
هر کس که مورد عنایت این خاندان قرار گیرد یقینا هم در دنیا عزیز است و هم در عقبی.
اما آنانکه از این عنایت دورند اگر به قوانین خدا در دنیا عمل کنند دنیای زیبایی خواهند داشت و از آخرت محرومند.
اگر به همان قوانین هم عمل نکنند هم در دنیا خوار و حقیرند و هم در آخرت به حقارت دردناکتری خواهند رسید.
و اما آنانکه از این عنایت بهره مند هستند هم دنیای زیبایی دارند و هم آخرت زیباتری.
پس همه ما محتاج عنایت مالک این جهان هستیم.
مالک جهان اینگونه خواسته که محبت و عشق خودش را به امام حسین علیه السلام گره بزند از اینرو به زبان پیامبرش فرموده:
أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَيْناً
خداوند دوست می دارد کسی که حسین را دوست بدارد.
ما آرادی ها به این عنایت و لطف محتاج تریم.
بی شک همه مردم محتاج لطف امام حسین علیه السلام هستند و هیچ شکی در این باره نیست اما اثبات می کنیم که ما آرادی ها محتاج تریم.
شیطان که لعنت خدا بر او باد قسم خورده که مردم را از راه خدا دور کند.
اما سوال اینجاست که از چه راهی دور می کند؟
الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشَاءِ
ترجمه: شیطان شما را به میعادگاه فقر می کشاند و امر به فحشا می کند. سوره بقره آیه ۲۶۸
پس ابتدا ما را فقیر می کند.
فقیر که کرد هر فحشایی را انجام می دهیم.
فقر مسیر شیطان است.
چقدر تاکید شده در دین ما که ثروت های حلال بدست آوریم.
چقدر تاکید شده که روزی بر ده قسم است که نه قسم آن در تجارت است.
چقدر تاکید شده تجارت کنیم تا خداوند به ما برکت دهد.
چقدر تاکید شده که تجارت را ترک نکنیم که مبادا خوار و حقیر شویم.
چقدر تاکید شده که ترک تجارت کار شیطان است.
چقدر تاکید شده کسی که تجارت را رها کند دو سوم عقلش هیچگاه کامل نگردد.
همه این تاکیدها برای چیست؟
برای اینست که خداوند می داند وقتی تجارت را رها کنی ثروت را رها کرده ای.
وقتی از مسیر ثروت جدا شوی در مسیر فقر قرار می گیری.
و وقتی در میعادگاه فقر در آمدی طعمه شیطانی.
نه اینکه لزوما هر فقیری اهل شیطان است اما چقدر سخت است برای یک فقیر حفظ ایمانش تا موقع جان دادن.
شیطان همینکه مردم را به کارگری و کارمندی و فعالیت در رباهای سرمایه گذاری بکشاند دیگر خیالش از بابت آنها آسوده می شود و می گوید: این بنده را از راه تجارت که سنت پیامبر خداست و مایه خوشبختی مردم است دور کردم و در راه فقر قرارش دادم و فقیر همواره تحت کنترل من است.
پس حتما دشمنی شدیدی دارد با ما آرادی ها.
چون هنوز ما را از تجارت جدا نکرده است بغض و کینه شدیدی به ما دارد.
نه تنها خودمان از تجارت جدا نشده ایم بلکه با تجارت هایمان علاوه بر این زندگی های خودمان را می سازیم فقر را از بقیه مردم هم دور می کنیم.
و چه دشمنی غلیظی دارد شیطان با ما.
می خواهید این دشمنی شیطان غلیظ تر شود؟
کافیست علاوه بر این که خودتان تجارت می کنید و تولید شغل می کنید و فقر را کم می کنید دیگران را هم به تجارت دعوت کنید و آنها را در تجارت محکم نمایید.
می بینید که دشمنی و بغض شیطان به شما زیادتر می شود.
و این بغض و دشمنی اش را از طریق اطرافیانتان به شما نشان خواهد داد.
اما همین که تجارت را ترک کنید آغاز خوشحالی شیطان است و دیگر با شما کاری نخواهد داشت چون به منظورش درباره شما رسیده است و نیاز نیست کار دیگری انجام دهد از این رو شما را به حال خویش وا می گذارد.
حال دو راه دارید.
یا تجارت را ترک کنید تا این دشمنی پایان یابد.
یا اینکه برای دفع شر شیطان چاره اندیشی کنید.
هر چه شیطان غلیظ تر نیاز به عنایت مولا شدیدتر
برای دفع شر شیطان چه باید کرد؟
عده ای می گویند باید یار شیطان شد تا دیگر آزارمان ندهد گویا نمی دانند که همراهی شیطان مساوی با خفت ابدیست.
اما عاقلان و خردمندان از شر شیطان به فضل و عنایت خدا پناه می برند و می دانند که شیطان با همه برج و بارویش در مقابل فضل خداوند پشیزی بیش نیست و مکر و حیله ای ضعیف دارد.
و فضل و عنایت خدا کجاست؟
در گریه بر مظلومیت امام حسین علیه السلام.
در روضه های عباس علیه السلام.
در دلداری و تسکین دادن دل زینب سلام الله علیها.
در همراهی علی اکبر، علی اصغر، رقیه، قاسم، عبدالله طفلان مسلم و همه یاران حسین علیهم السلام است که فضل و عنایت پروردگار بر ما ظاهر می گردد.
پس ما آرادی ها که در خط مقدم جبهه اقتصاد ایستاده ایم، ما آرادی هایی که در مقابل فقر قد علم کرده و به دشمنی مستقیم با شیطان رفته ایم نیازمان به عنایت امام حسین علیه السلام به مراتب از سایر مردم بیشتر است.
پس باید اظهار ارادتمان به این خاندان در مقام شور و شعور از سایرین بیشتر باشد تا لطفشان بر ما بیشتر و بیشتر گردد.
این راه جز به میل حسین، مقصد نمی رسد
ای مدعی، کجا شب و روزت گره زدی؟
هیاتی برای همه ایام سال
عزاداری ما آرادی ها یک تفاوت اساسی دیگر با سایر عزاداری ها دارد.
ما نه شب در کنار هم اشک ریختیم و به شب دهم رسیدیم و امشب هم اشک می ریزیم و فردا ظهر عاشورا هم کنار هم عزاداری خواهیم کرد و شام غریبان را هم می سوزیم ان شاءالله.
اما آیا فقط شب هایش را کنار هم گذراندیم و روزها با هم نبودیم؟
ما روزهایش را هم با هم نفس کشیدیم.
آیا بعد از ده شب از هم جدا می شویم و دوباره سال بعد همدیگر را خواهیم دید؟
هرگز.
ما بعد از این ده شب هم تمام شب و روزهایمان را کنار هم خواهیم بود.
همبستگی ما در تک تک ثانیه های عمرمان کنار یکدیگر است.
ما اینگونه نیستیم که شب های دهه اول محرم فقط همدیگر را ببینیم و حتی ندانیم بغل دستی مان کیست و چگونه زندگی می گذارند؟
ما اینگونه نیستیم که فقط این ده روز از حال هم خبردار شویم و بقیه روزهای سال از حال همدیگر بی اطلاع باشیم.
ما فقط ده شب کنار هم جمع نمی شویم تا غربتش را فریاد بزنیم.
همه با هم بودن هایمان را در روزها و هفته ها و ماه ها و سال ها با هم جمع می کنیم و در دهه اول محرم آن را به یکباره تقدیم مظلومیت حسین علیه السلام می نماییم.
تا بگوییم حسین جان
خیالت از بابت ما آرادی ها راحت
ما همه لحظات زندگی کنار همیم پس دلت از ناحیه ما آرام باشد.
ما فقط به فضل و عنایت و لطف و کرم تو محتاجیم ای مولا.
اگر عنایتی افزون کنی آنقدر تلاش می کنیم تا خیالت را از بابت اقتصاد بقیه دوستداران و محبان و عاشقان و دلدادگانت هم آسوده کنیم و شیطان را در این مرز و بوم خوار و سرافکنده قرار دهیم.
