بیسکویت رژیمی دارای ویژگی ها و ارزش غذایی و فواید سلامتی زیادی است که ما قصد داریم در این مقاله به این موارد بپردازیم. کلمه (cuit) در زبان فرانسه به معنی بیسکویت می باشد و در زبان لاتین از biscoctus می آید.
بیسکویت در اصل به معنای دو بار پخته شده است زیرا در طی مراحل غماده شدن دوبار پخته می شود.
در اولین مرحله بیسکویت را برای مدت زمان کوتاهی در فر داغ قرار می دهند تا برشته شود و در مرحله بعد، بعد از آن که بیسکویت را از فر داغ بیرون آوردن دوباره در فر قرار می دهند ولی این بار فر خاموش می باشد این کار باعث می شود تا بتوانند بیسکویت خشک را در هوای آزاد نگهداری نمایند.
باید خاطر نشان کرد که همه بیسکویت ها پخته نمی شوند، بعضی از بیسکویت ها در روغن سرخ می شوند و بعضی از آنها مانند نوع ایتالیایی اول خمیر را می پزند بعد از خنک شدن برش می دهند و مجددا می گذارند تا در معرض حرارت بالا قرار بگیرد تا به صورت خشک و ترد دربیاید.
در طی قرون وسطی از تخم مرغ ها و مغزیجات چرخ کرده برای پخت بیسکویت استفاده می شد و استفاده از این مواد رواج یافته بود.
با استفاده از تخم مرغ در پخت بیسکویت سبب شد تا بیسکویت ها تردتر شوند. در قرون ۱۸ و ۱۹ بیسکویت های شکلاتی و همینطور یخچالی در سرتاسر جهان تولید شد که باعث به وجود آمدن شیوه های نو در پخت بیسکویت گردید.
در طول قرن نوزدهم برای افزایش کیفیت این محصولات از موادی چون بی کربنات سدیم و همین طور جوش شیرین استفاده می شد اما هم اکنون همه از مضرات جوش شیرین آگاه هستند و در تهیه بیسکویت های خانگی از این ماده مضر استفاده نمی کنند و به همین علت این نوع بیسکویت ها دارای ارزش غذایی بالاتری هستند.
- بیشتر بخوانید: کلوچه بهار نارنج
با جست و جو در تاریخ بیسکویت می توان دریافت که رومی ها از اولین افرادی بودند که از بیسکویت در رژیم غذایی خود استفاده می کرده اند علت محبوبیت بیسکویت های اولیه عمر بیشتر آن ها نسبت به نان های ساده بود.
این نوع بیسکویت ها برای سربازان یا مسافرهایی که مجبور به جیره بندی غذایی می شدند بسیار مناسب بود.
همزمان با ساخت کشتی و علاقه افراد برای انجام سفرهای طولانی این ماده غذایی بیشتر مورد توجه و استفاده قرار گرفت و همین امر باعث شد تا بیسکویت در سرتاسر جهان شناخته شود.
ویژگی بیسکویت رژیمی
آردی که برای تهیه بیسکویت استفاده می شود اغلب از گندم های ضعیف و کم پروتئین می باشند برای تولید بیسکویت رژیمی از آرد سایر غلات مانند سویا،چاودار یا جو استفاده می شود.
برای بیمارانی که مبتلا به سلیاک هستند آرد گندم را با آرد بلوط مخلوط می کنند و برای این افراد بیسکویت های رژیمی تولید می کنند در تهیه این نوع بیسکویت ها برای بهبود طعم و رنگ آن از دانه هایی چون جو و عصاره مالت استفاده می شود.
- بیشتر بخوانید: کلوچه سنتی دارچینی
در پخت بیسکویت از موادی چون شیرین کننده ها، آنزیم ها، روغن مصرفی، تخم مرغ، شیر، امولسیون کننده ها و مواد پوک کننده و ترد کننده استفاده می شود.
که در زیر اشاره ای که ویژگی های این مواد می شود.
شیرین کنندهها:
برای افزایش انرژی و حفظ تازگی و همینطور نرمی بیسکویت از شکر استفاده می شود که سبب حفظ رطوبت آن می گردد برای تولید محصولات بدون شکر که بیماران دیابتی هم بتوانند از آن استفاده کنند از مواد شیرین کننده طبیعی و مصنوعی که سبب تولید کالری نمی شوند و یا خیلی کم موجب بالا بردن انسولین خون این افراد می شوند استفاده می کنند.
این نوع شیرین کننده ها از نظر سازمان بهداشت جهانی بدون ضرر هستند و از سوی این سازمان تایید شده اند.
آنزیمها:
قبلا از متابی سولفیت که ماده ای شیمیایی بود برای به عمل آوردن خمیر و همچنین تسهیل در برش بیسکویت استفاده می شد اما امروزه به خاطر پی بردن به سرطان زایی این ماده شیمیایی از نوعی آنزیم به نام آنزیم پروتئاز استفاده می شود.
روغن:
ماده استفاده شده در بیسکویت که سبب بالا رفتن کیفیت، بهبود طعم و مزه و پوکی بافت بیسکویت و حفظ مایعات در این فرآورده می شود روغن است.
وجود روغن در بیسکویت باعث می شود هنگام جویدن آن مواد طعم دهنده آزاد شوند و احساس مطلوبی را به وجود بیاورند برای تهیه این محصولات از روغن هایی استفاده می شود که مختص قنادی هستند و درجه اشباع آن ها بالاتر از روغن های خانگی می باشد.
با این حال افرادی که دچار بیماری های قلبی هستند نباید در مصرف آن زیاده روی کنند.
بیسکویت ها مواد غذایی پرکالری می باشند به صورتی که در هر صدگرم از آن ۳۳۰ کالری انژی وجود دارد که این مقدار در بیسکویت های کرم دار و شکلاتی خیلی بیشتر می باشد.
تخممرغ:
برای افزایش ارزش غذایی بیسکویت و همچنین برای بهبود طعم و حفظ تازگی محصول از تخم مرغ استفاده می شود، زیرا تخم مرغ با بالابردن قدرت جذب و حفظ آب موجب تاخیر در بیات شدن بیسکویت می شود.
شیر:
از شیر تازه و خشک بی چربی جهت بالا بردن ارزش غذایی آن، بهبود طعم و رنگ بیسکویت استفاده می شود.
امولسیون کنندهها:
امولسیون ها به دو صورت طبیعی و مصنوعی وجود دارند لستین که از روغن سویا به دست می آید جزء امولسیون های طبیعی می باشد.
از این ماده جهت پایدار کردن دو فاز مایع غیرقابل مخلوط شدن استفاده می کنند.
مواد پوک کننده و ترد کننده:
از مواد پوک و ترد کننده در تهیه بیسکپیت می توان به بیکربنات آمونیوم و سدیم که همان جوش شیرین است اشاره نمود.
این مواد در اثر حرارت تجزیه می شوند و موجب پوک کردن بیسکویت می شوند با اینکه مقدار زیادی از آن از محصول خارج می شود اما استفاده از آن در مدت طولانی موجب ایجاد پوکی استخوان می شود.
بیسکویت ها فاقد مواد نگهدارنده
از مزیت های بیسکویت در مقایسه با محصولاتی نظیر کیک و کلوچه می توان به رطوبت خیلی پایین در آن اشاره کرد عموما رطوبت موجود در آن حتی از ۳درصد هم کمتر می باشد و همین امر سبب گردیده احتیاجی به مواد نگهدارنده در آن نباشد و سالم تر از سایر خوراکی های گروه خود باشد.
اما مضرات افزودنی ها و طعم دهنده ها هنوز به قوت خود باقی است.