قیمت میگو دریایی + خرید انواع متنوع میگو دریایی

امروزه میگو نزد مردم جهان محبوب می باشد و انواعی مختلفی نیز دارد، از یک نظر، میگو به دو دسته میگو پرورشی و دریایی تقسیم می شود. به دلیل وجود مواد مغذی فراوان در آن خصوصا مصرف آن برای کودکان توصیه شده است.

میگو دریایی و پرورشی

یک محصول بسیار مرغوب و لوکس در سراسر دنیا انواع میگو مانند میگو منجمد می باشد، این آبزی همچون گوهری نهفته در دل دریاها و دریاچه ها و حتی آبهای شیرین، وجود دارد. سالها می باشد که انسانها به عنوان یک منبع غذایی محبوب از میگو استفاده می نمایند.

این آبزی فوق العاده لذیز و دوست داشتنی، به حدی برای انسانها به عنوان خوراک مورد توجه بوده است، که نه تنها از طریق صید به تهیه آن اقدام می نمایند، بلکه با صرف هزینه های هنگفت، میگو را پرورش نیز می دهند. تقاضا برای این آبزی پر فایده، روز افزون می باشد و رشد جمعیت نیز بر تولید هر چه بیشتر این محصول دامن می زند.

• بیشتر بخوانید: میگو

بسیار کشورها که با تولید این محصول در سطح کلان، باعث ارزآوری و رشد اقتصادی بالایی برای کشور خود می باشند. از جمله کشورهایی که در دنیا از نظر تولید میگو پفکی مطرح می باشند و در صادرات جهانی این محصول نقش دارند، می توان به کشورهای چین، تایلند، اندونزی، هند، اکوادور، برزیل، ویتنام، بنگلادش و تا حدودی ایران اشاره کرد.

کشورهای مورد اشاره از دو روش کلی برای تولید میگو استفاده می کنند. یکی روش صد میگو از دریاها و رودخانه ها و حتی آبهای شیرین می باشد و به دلیل سود بسیار بالا از تولید میگو، این کشورها و سایر کشورهایی که نام آنها برده نشده اما میگو را تولید می کنند، روش دوم، یعنی پرورش این محصول می باشد.

لازم به ذکر است که پروش میگو با اینکه سود فراوانی دارد و صنعت رایجی نیز هست، اما بسیار صنعت گران قیمت و پر ریسکی نیز می باشد. با تمام این تفاسیر تامین و تولید میگو در جهان، چه به روش صیادی و چه به روش پرورشی، بسیار پر رونق و سود آور می باشد. جالب است بدانید، میگوی پرورشی، حدود 55 درصد از تولید کل میگو در جهان را به خود اختصاص داده است.

محصول میگو چه از نوع میگو پرورشی و دریایی سرشار از مواد مغزی مانند، انواع کربوهیدرات، چربیهای اشباع شده و نشده، امگا 3 و امگا 6، کلسیم، سدیم، پتاسیم، فسفر، آهن و انواع ویتامینها مانند ویتامین ب12، ب6، ب3 و بسیار دیگر مواد مغذی دیگر می باشد.

به ندرت همه ی این مواد مغزی در یک محصول غذایی با هم وجود دارد و یکی از مواردی که میگو را به ماده غذایی خاصی تبدیل می کند، دستور پخت غذاهای بسیار متنوع برای این محصول می باشد.

در هر کشوری متناسب با ذائقه مردم آن کشور، دستور پختهای بی شماری چه به صورت میگوی سوخاری، چه به صورت میگوی کبابی، چه به صورت، انواع میگوی سرخ کردنی و چه به صورت سالاد میگو و شاه میگو وجود دارد.

هرکدام از این محصولات طرفداران بسیاری در سراسر دنیا دارند. در اغلب متون مربوط به آشپزی در هر کشور و فرهنگی، حتما تعداد زیادی دستور پخت غذاهای لذیذ و خوشمزه برای میگو پرورشی و دریایی می توان پیدا کرد. حتی در طب سنتی بسیاری از کشورها، از میگو به عنوان محصولی شفا بخش جهت درمان بسیاری از بیماریها و نیز جلوگیری از وقوع بیماری در بدن انسان استفاده می کنند.

به عنوان مثال در 85 گرم میگو به مقدار 35 گرم ید وجود دارد، که کم کاری غده تیروئید در انسانها به ویژه کودکان و زنان باردار را جبران کرده و باعث جلوگیری از بیماریهای ناشی از کم کاری غده تیروئید می گردد. در خصوص خواص میگو پرورشی و دریایی، در سراسر دنیا مقالات و تحقیقات بسیار زیادی انجام گرفته است.

تفاوت میگوی پرورشی و دریایی

در سالهایی اخیر تغییرات بسیاریی در رژیم غذایی و همچنین مواد غذایی که انسانها به صورت روزمره استفاده می کنند ایجاد شده است. امروزه انسانها به مواد غذایی دسترسی اسان دارند که ممکن است، در نقطه بسار دورتری از جهان پهناور ما تولید شده باشد، یا آن ماده غذایی مختص به یک نقطه خاص از این کره خاکی باشد.

به لطف گسترش ارتباطات، دسترسی به آن برای همه افراد فراهم باشد. یکی از محصولاتی که جهت پرورش و تولید خارج از محیط طبیعی، مورد توجه انسان بوده محصول میگوی آب شیرین پرورشی می باشد. اصولا میگو در آبهای دریاها، چه شور و چه شیرین زندگی می کند.

این محصول غذایی دارایی گونه های بسیار زیاد و تنوع زیستیی می باشد و گونه های میگوی پرورشی خوراکی، اغلب دارای تنوع کم و خاصی می باشد و اندازه آنها درشت و معمولا بیش از 5 سانتیمتر باید باشد، تا ارزش پرورش و سود آوری اقتصادی داشته باشند.

پرورش میگو به تجهیزات و سرمایه و دانش بالایی نیاز دارد. در این قسمت از مقاله به مهمترین تفاوتهایی میگوی نوع پرورشی و نوع صید شده آن می پردازیم. ایجاد یک مزرعه پرورش میگو، تاثییراتی بر محیط زیست دارد.

مثلا برای ایجاد حوضچه های پرورش، نیاز به تغیییراتی در عوارض سطحی زمین، مانند تسطیح و یا خاکریزی و یا انتقال آب و یا قطع درختان غیره می باشد. میگویی که در حوضچه رشد می کند، در مقابل اتفاقات و اکوسیستم طبیعی دریا مانند طوفانها، جریانهای دریایی، نوع تغذیه و غیره با میگویی طبیعی دریایی فرق می کند.

از لحاظ ارزش غذایی میگوی دریایی و پرورشی، تفاوت چندانی با هم ندارند. اما باید به این نکته توجه داشت، که میگوی پرورشی چون با یک نوع غذای آماده و فرآوری شده تغذیه می شود و همچنین خواص آب حوضچه های پرورش میگو و املاح و دمای آن و سایر خصوصیات محیط زندگی میگوی پرورشی، با میگویی طبیعی تفاوتهایی دارد.

این تفاوتها، باعث ایجاد اختلاف در رنگ و رگهای میگو و طعم آن می شود. معمولا میگوی دریا چون به صورت ارگانیک رشد می کند، اما میگوی پرورشی مقادیری مواد و املاح جهت تسریع در رشد و مقاوم سازی در برابر بیماری به آب آنها افزوده می شود، تفاوتهای ظاهری مانند رنگ پوست نسبت به هم پیدا می کنند.

ضمنا در میگوی پرورشی، بر اساس نحوه تغذیه و مدت زمان رشد تا مرحله برداشت، از شرایط یکسانی برخوردارند، از لحاظ اندازه و سایز، نسبت به میگوی دریایی، یکنواخت تر و همسان تر هستند.

تازگی میگوی پرورشی و دریایی

فهم تازگی میگو در خرید آن بسار مهم است، به چند روش ساده هنگام خرید می توان متوجه تازگی میگو شد. میگوی پرورشی و دریایی مانده، بوی کلر و آموئنیاک و کلا بویی نا مطبوعی دارد. در میگوی تازه پوست کیتینی سخت میگو کاملا شفاف و فاقد شکستی می باشد و به گوشت اصلی میگو چسبیده است.

بر روی پوست میگویی فاسد، لکه های سیاه مخصوصا در نزدیکی سر وجود دارد و حالت له شدگی به پوسته میگو می دهد البته این لکه ها با خالها طبیعی میگو متفاوت است. در میگویی سالم، سر آن محکم به بدن چسبیده است، در میگوی تازه، اگر پایی میگو را بکشیم، سریعا به حالت اولیه برمی گردد. هم چنین گوشت میگو تازه سفت و گیرا است و سست وا رفته نمی باشد.