چرم یکی از پرکاربردترین محصولات یا بهتر است بگوییم موادی است که در روزگار امروز مورد استفاده قرار می گیرد از چرم، محصولات مختلفی تولید می شود و ممکن است همین الان که در حال مطالعه این مقاله هستید، در حال استفاده از یک محصول چرمی باشید.
انواع چرم و دسته بندی آن
چرم نیز به مثابه سایر مواد، انواع خاص خود را دارد و در درجه کیفی های مختلفی قابل تولید و عرضه می باشد، در این نوشتار تلاش می کنیم تا حد امکان شما را با چرم آشنا کنیم و نکات مهم آن را با شما به اشتراک بگذاریم.
چرم ها به طور کلی به دو دسته چرم مصنوعی و چرم طبیعی طبقه بندی می شوند که هر کدام موارد مصرف مخصوص به خود را دارند.
چرم طبیعی از پوست حیواناتی مانند بز، گاو، گوسفند، گاومیش و غیره ساخته می شود در حالی که چرم مصنوعی از مواد شیمیایی بدست می آید.
صنعت چرم سازی یکی از صنایعی است که در صورت داشتن حمایت های کافی می تواند سبب اشتغال به کار بسیاری از افراد جویای کار شود و این محصول را می توان به کشورهای زیادی نیز صادر کرد و سودآوری خوبی از این طریق بدست آورد.
چرم گاوی؛ چرم گاوی در دسته محبوب ترین و رایج ترین انواع چرم های طبیعی است که در برابر پارگی ، سوراخ شدگی بسیار مقاوم است و استحکام کششی بالایی را دارد و عایق حرارتی خوبی نیز می باشد و نسبتا ارزان قیمت تر است.
چرم گاوی ، نوعی از چرم با دوام است که بسیار قدیمی می باشد و از گذشته های دور مورد استفاده ی انسان ها قرار گرفته است.
امروزه نیز درصد زیادی از تولیدات کارخانه های چرم سازی مربوط به این نوع چرم می باشد.
چرم گاوی به طور میانگین قیمت بالاتری را نسبت به چرم شتری و یا چرم های بزی دارا هستند.
چرم گوزن؛ چرم ساخته شده از پوست گوزن فوق العاده نرم است که برای ساخت لباس و لوازم جانبی مانند دستکش به گزینه ی ایده آلی تبدیل شده است، اما در برابر رطوبت مقاومت بالایی نداشته و همچنین بسیار گران قیمت نیز می باشد.
چرم گوسفندی؛ مقاومت چرم گوسفندی در برابر انواع سایش ها بسیار بالا است و حتی بعد از استفاده های طولانی مدت جنس آن نرم تر می شود.
از چرم گوسفند برای ساخت جلدهای کتاب، دستکش، کیف و غیره استفاده می شود و ایتالیا بزرگترین تولید کننده این محصول در اروپا می باشد.
به صورت عام ضخامت، وزن این محصول کم است و تنوع رنگی نسبت به سایر نوع چرم ها محدود تر می باشد.
چرم مصنوعی چیست
چرم مصنوعی یک جایگزین ارزان قیمت تر برای چرم طبیعی است که با استفاده از مواد شیمیایی نظیر پلی اورتان ساخته می شود و با مواد پلاستیکی و دانه ای پوشیده می شود.
این نوع از چرم شباهت زیادی به چرم طبیعی داشته و در نگاه اول نمی توان تفاوت چندانی را شناسایی کرد.
چند راه برای تشخیص چرم اصلی
چرم طبیعی در برابر حرارت نیمسوز می شود بوی آن شبیه موی سوخته است اما چرم مصنوعی در برابر حرارت می سوزد و بوی پلاستیک می دهد.
این آزمون بهتر است تحت شرایطی انجام گیرد، یک قسمت از محصول را که خارج از دید است مثلا قسمت پشت لباس را انتخاب کرده و برای نه الی شانزده ثانیه زیر شعله ی کوچکی نگه دارید.
زمانی که چرم طبیعی را زیر نور بگیرید به صورت یک دست نور را منعکس نمی کند و بعضی جاهای چرم مات و بعضی جاها براق به نظر می رسد.
چرم طبیعی دارای بوی خاص خودش است که محصولات اصلی از طریق این بو قابل شناسایی هستند اما هر گردی که گردو نیست؛ بازهم احتمال ساخت عطرهای مصنوعی برای بودار کردن چرم های مصنوعی وجود دارد.
فرآیند تولید چرم
در گذشته ساخت چرم به صورت سنتی انجام می گرفت، پوست های تازه در آفتاب خشک می شدند و جهت نرم شدن، پوست را می کوبیدند و با نمک زدن و دود دادن کیفیت آن را حفظ می کردند.
در عصر مدرن، فرآیند ساخت چرم شامل سه مرحله اساسی آماده سازی برای دباغی، دباغی کردن و پرداخت است، مرحله مقدماتی قبل از رسیدن به دباغی است که با کندن پوست حیوان شروع می شود و جهت محافظت، حمل و در انبار ذخیره می شود، در واقع پوست کنده شده ظرف چند ساعت پس از مرگ حیوان تجزیه می شود.
برای جلوگیری از وقوع این امر، قبل از مرحله دباغی پوست را با فرآیند دهیدراته کردن که شامل خشک شدن در هوا، نمک پاشی یا استفاده از اسیدها است محافظت می کنند.
در مرحله دباغی، نخست پوست را جهت تمیز و نرم شدن با آب شستو می دهند، موهای روی پوست معمولا توسط فرآیندی به نام آهک زنی برداشته می شود که با غوطه ور کردن پوست ها در مخلوطی از آهک و آب صوت می گیرد.
سپس مو و بافت های اضافی با دستگاه از بین می روند، سپس پوست ها را جهت شستشو دوباره و پاک کردن آهک، ساییدن یعنی از بین بردن آنزیم پروتئینی غیر فیبری برای تقویت رنگ و شادابی چرم و ترشی‌گذاری برای تهیه یک پاک کننده و نرم کننده نهایی، پرداخت می کنند.
فرآیند دباغی از نام تانن مثل اسید تاننیک، جوهر مازو گرفته شده است، تانن ماده ای است که آب را از بین شکاف های الیاف پروتئینی پوست جا به جا می کند و باعث چسبیدن و سیمانی شدن این الیاف با یکدیگر می‌شود.
استفاده از گیاهان یکی از قدیمی ترین روش های دباغی است که هنوز مورد استفاده قرار می‌گیرد، عصاره گیاهان از قسمت هایی مانند ریشه، پوست، برگ و بذر گیاهان گرفته می شود که سرشار از تانن هستند، پوست ها را داخل این عصاره ها قرار می دهند تا به خوبی شیره گیاهان داخل شکاف ها نفوذ کرده و پوست را اشباع کنند.
مراحل مختلف دباغی گیاهان ممکن است تا هفته ها یا ماه ها به درازا بکشد، اما نتیجه نهایی وجود یک چرم مقاوم در برابر آب است.
در دباغی با مواد معدنی از نمک ها برای تولید چرمی نرم و پایدار استفاده می شود که روشی عالی برای تولید چرم های سبک است، استفاده از این روش می تواند مدت زمان دباغی را کوتاه تر کند، نمک کروم پرمصرف ترین ماده معدنی است، اما از نمک‌های آلومینیوم و زیرکونیوم نیز استفاده می‌شود.
در دباغی با استفاده از مواد معدنی، پوست ها در حمام های نمک تحت فشار خیسانده می شوند تا واکنش شیمیایی نمک ها در الیاف پوست رسوب کنند. این مباحث تنها خلاصه ای بود از آنچه که در مسیر فرآیند تولید چرم طی می شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر، با بخش پشتیبانی مجموعه در ارتباط باشید.
مسلما این نوشتار کوتاه، تمام ماجرا را در خصوص چرم و انواع آن برملا نمی کند.
با این حال مطالعه آن خالی از لطف نبوده و می تواند یک پیش ذهنی قابل قبول را در خصوص این ماده به شما بدهد.
از شما مخاطبان عزیز، تقاضا می شود اگر قصد خرید محصولات چرمی دارید، ابتدا با متخصصین این حوزه به خوبی مشورت کرده و سپس نسبت به ثبت کردن سفارش خود اقدام نمایید.
توجه داشته باشید که اکیدا توصیه می گردد برای خرید محصولات چرمی، به فروشگاه های معتبر و قابل اطمینان رجوع کنید.
کارشناسان ما در تمام ساعات شبانه روز آماده ی پاسخگویی به سوالات شما بوده و در اسرع وقت بهترین محصولات چرمی را با بالاترین کیفیت و مناسب ترین قیمت در اختیار شما قرار خواهند داد.
